Odkryj 4 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Ardmore (Stany Zjednoczone). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Gold Mountain Casino, Ardmore Carnegie Library i Black Theater of Ardmore. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Ardmore Historic Commercial District.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Ardmore (Oklahoma).
Spis treści
Gold Mountain Casino
Gold Mountain Casino jest rdzennie amerykańskim kasynem w Ardmore, Oklahoma, którego właścicielem i operatorem jest Chickasaw Nation. Kasyno zostało otwarte w 2002 roku jako Ardmore Gaming i stale się rozwijało, a obecnie posiada ponad 300 automatów do gry. Kasyno jest otwarte 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu. Kasyno o powierzchni 8 620 stóp kwadratowych znajduje się na rogu P Street N.E. i Sam Noble Parkway, a można do niego dojechać autostradą Interstate 35, zjazd 33. Znajduje się w niewielkiej odległości od Ardmore Convention Center i Hardy Murphy Coliseum. Gold Mountain znajduje się około 34 mile na północ od WinStar World Casino w Thackerville, Oklahoma, i 77 mil na południe od Riverwind Casino w Norman, Oklahoma, które są również własnością Chickasaw.[1]
Adres: Ardmore, 1410 Sam Noble Parkway, Ardmore, Oklahoma 73401
Ardmore Carnegie Library
Ardmore Carnegie Library, przy 511 Stanley SW. w Ardmore, Oklahoma, to biblioteka Carnegie zbudowana w 1905 roku. W 2000 r. została wpisana na listę National Register of Historic Places. Znana jest również pod nazwą Ardmore Garden Clubs Building.
Pomysł utworzenia biblioteki w Ardmore zapoczątkowała Anna Barnes Townsend, żona sędziego Hosea Townsenda z południowego okręgu Terytorium Indiańskiego. Po przeprowadzce Townsendów do Ardmore, Anna uzyskała fundusze od Andrew Carnegie około 1903 roku i 1 października 1906 roku otwarto Bibliotekę Carnegie w Ardmore. Townsendowie podarowali bibliotece 800 książek.
Zaprojektował go architekt z Fort Worth, S. Wemyss Smith. Ma wymiary w rzucie 60 na 54 stopy (18 m × 16 m). Ma konstrukcję słupowo-ryglową, a ściany nośne zbudowano z bloków kamiennych o wymiarach 18 na 8,5 cala (0,46 m × 0,22 m).
Budynek został zmodyfikowany w 1926 r. poprzez usunięcie oryginalnego dachu i drugiego piętra, a następnie w 1941 r. poprzez dobudowanie nowego skrzydła. Powstały w ten sposób budynek jest mieszanką stylu klasycystycznego i rzemieślniczego.[2]
Black Theater of Ardmore
Black Theater of Ardmore to zabytkowy budynek teatru w Ardmore, w stanie Oklahoma, w Stanach Zjednoczonych. Został zbudowany w 1922 roku w czasach segregacji rasowej, kiedy społeczność Ardmore licząca ponad 2000 afroamerykańskich mieszkańców miała własną dzielnicę biznesową i własną dzielnicę mieszkaniową. Teatr zapewniał rozrywkę czarnym mieszkańcom, którzy nie mogli chodzić do białych teatrów. Jest także symbolem niegdyś kwitnącej czarnej dzielnicy biznesowej w Ardmore. Funkcjonował jako teatr do 1944 roku, kiedy to został sprzedany Metropolitalnemu Afrykańskiemu Metodystycznemu Kościołowi Episkopalnemu. Budynek jest wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.[3]
Ardmore Historic Commercial District
Ardmore Historic Commercial District, w Ardmore, w stanie Oklahoma, to historyczna dzielnica o powierzchni 19 akrów, która w 1983 roku została wpisana na listę National Register of Historic Places.
W skład dzielnicy wchodzi 97 "głównych obiektów", w sumie 133 budynki. Biegnie wzdłuż Main St. od dawnych torów kolejowych Santa Fe do B St. N., Washington od Main do 2nd Ave. NE. i Caddo od Main do północnej strony 2nd Ave. NE.
Budynek sądu Stanów Zjednoczonych przy 200-202 W. Main, dwupiętrowy budynek z czerwonej cegły zaprojektowany przez architekta C.E. Troutmana, zbudowany w latach 1896-1898. Budynek Świątyni Masońskiej na północno-zachodnim rogu ulic Main i Washington, zbudowany w latach 1896-1898, trzypiętrowy wiktoriański budynek romański z czerwonej cegły, z detalami z wapienia i cegły.
W Ardmore działa Ardmore Main Street Authority, jeden z różnych programów Main Street, który działa na rzecz rewitalizacji dzielnic handlowych.[4]