Altoona - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Horseshoe Curve to trzytorowy łuk kolejowy na linii Pittsburgh Line firmy Norfolk Southern Railway w Blair County w Pensylwanii. Łuk ma około 2375 stóp długości i 1300 stóp średnicy. Zbudowana w 1854 roku przez Pennsylvania Railroad jako sposób na skrócenie drogi na zachód do szczytu Allegheny Mountains, zastąpiła czasochłonną Allegheny Portage Railroad, jedyną inną trasę przez góry dla dużych pojazdów. Krzywizna była później własnością i była wykorzystywana przez trzech następców Pennsylvania Railroad: Penn Central, Conrail i Norfolk Southern.

W 1966 roku zakręt podkowy został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków i uznany za Krajowy Pomnik Historii. W 2004 r. został uznany za National Historic Civil Engineering Landmark.

Krzywa Podkowa od dawna jest atrakcją turystyczną. W 1879 roku ukończono budowę parku widokowego przy torach. Na początku lat 90. XX wieku park został odnowiony i zbudowano w nim centrum dla zwiedzających. XX wieku. Centrum zarządzane jest przez Railroaders Memorial Museum w Altoonie, które posiada eksponaty związane z zakrętem.^[1]

W parku Lakemont, położonym w Altoonie w Pensylwanii, znajduje się najstarsza na świecie kolejka górska - Leap-The-Dips. 19 czerwca 1996 r. kolejka została wpisana na listę National Historic Landmarks przez National Park Service. Park został otwarty w 1894 roku jako park trolejbusowy, a latem 1899 roku przekształcił się w park rozrywki. Jest to jeden z zaledwie trzynastu wciąż działających parków trolejbusowych i ósmy najstarszy park rozrywki w Stanach Zjednoczonych. Od 23 maja 1986 r. do 1 lipca 1988 r. park należał do firmy Boyer Candy Company, która nadała mu nazwę Boyertown USA. Park był zamknięty w latach 2017-2018, ale został ponownie otwarty latem 2019 roku. Park znajduje się obok Peoples Natural Gas Field, domu drużyny Altoona Curve Minor League Baseball.^[5]

Baker Mansion to zabytkowy dom położony w Altoonie, w hrabstwie Blair, w stanie Pensylwania, w Stanach Zjednoczonych. Został zbudowany w latach 1844-1848. Jest to trzypiętrowy budynek z kamienia ciosanego w stylu greckiego renesansu. Fasada frontowa ma pięć przęseł i sześć ryflowanych kolumn porządku jońskiego. W budynku mieści się siedziba Towarzystwa Historycznego Hrabstwa Blair.

Baker Mansion był pierwotnie domem mistrza żelaznego Eliasa Bakera i jego rodziny. Baker kupił pobliski Alleghany Furnace w 1836 roku we współpracy ze swoim kuzynem Rolandem Dillerem. Elias sprowadził z Lancaster County swoją żonę Hetty i ich dwóch synów, Davida Woodsa i Sylvestra, do tego, jak to określono, "znośnie dobrego domu" w pobliżu pieca. Wkrótce po ich przybyciu urodziła się córka Anna. Czwarte dziecko, Margaretta, urodziła się w 1839 r., ale zmarła na dyfteryt w wieku dwóch lat. W 1844 r. Elias Baker wykupił udziały w piecu od swojego kuzyna. W tym samym roku zlecił architektowi z Baltimore Robertowi Cary'emu Longowi Jr. zaprojektowanie nowego domu. Prace nad rezydencją rozpoczęły się w 1845 roku, ale liczne problemy i opóźnienia opóźniły ich zakończenie aż do 1849 roku. Całkowity koszt wyniósł około 15 000 dolarów. Przekroczenie kosztów, w połączeniu ze spadkiem cen żelaza, doprowadziło pana Bakera na skraj ruiny finansowej, zanim dom został ukończony. Mimo to Baker, zawsze zdeterminowany biznesmen, nie poddawał się i zrealizował swój wymarzony dom. Miał się nim cieszyć przez piętnaście lat, aż do śmierci w 1864 roku. Hetty Baker pozostała wdową aż do swojej śmierci w 1900 roku.

David Woods Baker ożenił się z Sarah Tuthill w 1851 roku, a w 1852 roku urodziła im się córka Louise. Woods zginął jednak w wybuchu kotła parowca zaledwie dwa i pół tygodnia po narodzinach córki. Louise wyszła później za mąż za Ernsta Beckmana i wróciła z nim do rodzinnej Szwecji. Sylvester i Anna pozostali samotni i mieszkali w rezydencji aż do śmierci. Po śmierci Anny w 1914 r. rezydencja była zamknięta aż do 1922 r., kiedy to Towarzystwo Historyczne Hrabstwa Blair wydzierżawiło budynek i otworzyło go jako muzeum. Dzięki wsparciu społeczności lokalnej w ramach szeroko zakrojonej kampanii zbierania funduszy, towarzystwo było w stanie kupić dom w 1941 roku. Od tego czasu rezydencja służy jako siedziba Towarzystwa i stała się ulubionym zabytkiem społeczności lokalnej.

W 2001 r. Towarzystwo zakończyło renowację zewnętrzną, przywracając budynkowi jego pierwotny wygląd. Rozpoczęto prace nad renowacją wnętrz. Projekt jest finansowany częściowo z państwowego grantu Redevelopment Assistance Capital oraz z funduszy lokalnych, które Towarzystwo stara się pozyskać.

W lutym 2015 r. Joseph DeFrancesco został mianowany dyrektorem wykonawczym Towarzystwa Historycznego Hrabstwa Blair. W lipcu tego samego roku BCHS otrzymało nagrodę od Central Pennsylvania Community Foundation for Technology.

W sierpniu 2015 r. przywrócono pierwotny stan podwójnego salonu.

W 1975 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.^[6]

Temple Beth Israel to synagoga reformowana znajdująca się przy 3004 Union Avenue w Altoonie, w stanie Pensylwania. Została założona w 1874 roku jako ortodoksyjna Ahavath Achim. W 1877 r. kongregacja przeszła na liturgię reformowaną. W 1890 r. kongregacja zreorganizowała się i zmieniła nazwę na Mountain City Hebrew Reformed Congregation. W 1922 r. kongregacja zmieniła nazwę na Temple Beth Israel, a w 1924 r. przeniosła się do obecnej siedziby.

Wśród byłych rabinów są Nathan Kaber, Gary Klein, Richard Zionts, Burt Schuman (1995-2006) i Nicole Luna.

W latach 2006-2010 w Beth Israel pracowali studenci-rabini lub świeccy liderzy. W 2010 roku Audrey Korotkin została zatrudniona jako rabin w niepełnym wymiarze godzin. Wcześniej pracowała w trzech innych synagogach.

Temple Beth Israel, licząca około 70 rodzin, służy mieszkańcom aglomeracji Altoona. W 2011 roku Temple Beth Israel gościła również Kościół Altoona Alliance Church na wszystkich swoich nabożeństwach i funkcjach; Kościół znajdował się w tymczasowych pomieszczeniach, które zostały sprzedane.^[7]

Fort Roberdeau, znany również jako The Lead Mine Fort, to zabytkowy fort znajdujący się w Tyrone Township pod Altooną w Pensylwanii. Został zbudowany w 1778 roku, podczas rewolucji amerykańskiej i był zajęty do 1780 roku. W latach 1939-41 zainteresowane lokalne organizacje, przy wsparciu National Youth Administration, podjęły pierwsze próby odbudowy fortu. Ostatecznie fort został zrekonstruowany w latach 1975-76 w ramach projektu Bicentennial.

Pierwotny fort zbudowany był z poziomych bali z bastionami w każdym rogu. Fort został wzniesiony przez generała Daniela Roberdeau w celu ochrony lokalnych kopalni ołowiu przed rdzennymi Amerykanami i Torysami. Fort jest dostępny dla zwiedzających jako obiekt historyczny, zarządzany i będący własnością hrabstwa Blair.

W 1974 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).

W skład obiektu wchodzą: zrekonstruowany fort i jego budowle (kwatery oficerów, magazyn, koszary, kuźnia, chata górnika ołowianego, prochownia i huta ołowiu), odrestaurowana stodoła (1859), która służy jako centrum dla zwiedzających, odrestaurowany dom wiejski (ok. 1860), zapadlisko, system ścieżek oraz dom z bali (2012) zbudowany w stylu oryginalnego domu pogranicza. W lipcu 2018 r. na terenie fortu otwarto Obserwatorium Mt. Lion, wspólne przedsięwzięcie Stowarzyszenia Fort Roberdeau i Neil Armstrong Planetarium przy Altoona Area High School. Miejsce jest otwarte od 1 maja do 31 października, a obserwatorium gości grupy publiczne i prywatne przez cały rok.^[8]

Downtown Altoona Historic District to narodowa dzielnica historyczna znajdująca się w Altoonie, w hrabstwie Blair, w stanie Pensylwania. Okręg obejmuje 240 budynków w centralnej dzielnicy biznesowej i otaczających ją obszarach mieszkalnych Altoony. Budynki te zostały zbudowane po roku 1860 i obejmują budynki mieszkalne, cywilne, społeczne i religijne. Chociaż nie obejmuje całego śródmieścia, jest to w większości najbardziej miejska część dzielnicy Altoona. Godne uwagi budynki to Katedra Najświętszego Sakramentu, Pierwszy Metodystyczny Kościół Episkopalny, Pierwszy Kościół Prezbiteriański, Pierwszy Kościół Ewangelicko-Luterański, Urząd Pocztowy Stanów Zjednoczonych, Budynek Braterskiego Zakonu Orłów, Ratusz Altoony, Budynek Casanave, Blok Hutchisona, Dom Handlowy McCrory'ego i Budynek Meblowy Aaron-Penn. W dzielnicy znajdują się również osobno wymienione budynki Central Trust Company, Mishler Theatre i Penn Alto Hotel.

W 1992 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków, a w 2004 r. jego granice zostały poszerzone.^[9]