Waterloo - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Canadian Clay and Glass Gallery jest publiczną galerią sztuki znajdującą się w Waterloo, Ontario, Kanada. Jest to jedyna kanadyjska galeria sztuki zajmująca się wyłącznie wystawianiem i kolekcjonowaniem współczesnych kanadyjskich dzieł sztuki z ceramiki, szkła, emalii i witraży. Rocznie odwiedza ją około 20 000 osób.

W 1936 roku powstała Kanadyjska Gildia Garncarzy (Canadian Guild of Potters), która później zyskała nazwę Ceramists Canada. Równolegle z założeniem cechu pojawiła się pierwsza myśl o utworzeniu narodowej galerii ceramiki. Dopiero 45 lat później pomysł ten nabrał rozmachu. Budowa galerii rozpoczęła się w 1991 roku, a Canadian Clay & Glass Gallery została otwarta w czerwcu 1993 roku. Budynek został zaprojektowany przez biuro Patkau Architects z Vancouver, które w czerwcu 1997 roku otrzymało Medal Doskonałości za projekt w ramach programu Governor General's Awards for Architecture.

Galeria posiada ponad dziewięćset eksponatów w stałej kolekcji i pięć galerii wystawienniczych.^[1]

Waterloo Park to park miejski położony w Waterloo, w prowincji Ontario, w Kanadzie na terenie Block 2 of the Haldimand Tract. Rozciągający się na 111 akrach w dzielnicy Uptown w Waterloo, został otwarty w 1893 roku i jest najstarszym parkiem w mieście. Park, zarządzany przez miasto Waterloo, zawiera liczne obiekty rekreacyjne, w tym boiska lekkoatletyczne, boiska do baseballu, place zabaw, park deskorolkowy oraz szlaki Laurel i Trans Canada.

Na terenie parku znajduje się również zajazd Park Inn, najstarszy w regionie Waterloo dom szkolny z bali, zagroda Eby'ego i dom Jacoba Eby'ego, w którym od 1967 r. mieści się Warsztat Garncarski Waterloo. Na południowym krańcu parku znajduje się Silver Lake, sztuczny zbiornik wodny utworzony w 1816 roku po spiętrzeniu wód Laurel Creek przez Abrahama Erba w celu zasilenia młyna. Poza obiektami rekreacyjnymi i edukacyjnymi, w Waterloo Park znajduje się Waterloo Tennis Club oraz stacja Laurier-Waterloo Park (część systemu szybkiego transportu miejskiego Ion); Perimeter Institute oraz Canadian Clay and Glass Gallery znajdują się na południowym krańcu parku, wzdłuż Silver Lake.^[2]

West Montrose Covered Bridge, znany również jako "Kissing Bridge", to kryty most w West Montrose, Ontario, w Regionie Waterloo, jeden z najstarszych krytych mostów w Kanadzie. John Bear, który wcześniej budował stodoły, zbudował most w latach 1880-1881, głównie z dębu i białej sosny. Całkowity koszt, jaki poniosło miasto Woolwich, wyniósł 3 197,50 USD. Z konstrukcji nadal mogą korzystać piesi, bryczki i pojazdy ważące mniej niż trzy tony, które przekraczają rzekę Grand River. Od 1998 r. jest ona własnością i jest utrzymywana przez Regionalną Gminę Waterloo.

Oryginalna konstrukcja mostu została opisana jako "dwuprzęsłowa hybrydowa kratownica Howe'a" lub jako "hybrydowa konfiguracja drewniana Queen Post - Howe" z dwoma żaluzjowymi oknami. (Dodatkowe okna, widoczne dzisiaj, zostały dodane w późniejszym czasie.) Cała konstrukcja była pierwotnie zbudowana z drewna. Jej ciężar opierał się na 15 palach wbitych głęboko w dno rzeki. W momencie budowy szacowany okres użytkowania konstrukcji wynosił od 70 do 80 lat. Okres ten uległ znacznemu wydłużeniu po kolejnych renowacjach.

Podczas renowacji wprowadzono przede wszystkim zmiany polegające na dodaniu elementów betonowych i stalowych w celu wzmocnienia starzejącej się konstrukcji. Jednak obecna widoczna forma mostu pozostaje wierna oryginalnemu projektowi.^[5]

Waterloo Public Square to przystanek w systemie szybkiego transportu miejskiego Ion Regionu Waterloo. Znajduje się na linii kolejowej Waterloo Spur w Waterloo, pomiędzy Willis Way i Erb Street przy King Street, oraz na północnym krańcu swojego imiennika, Waterloo Public Square. Został otwarty w 2019 roku.

Dostęp do peronu jest możliwy z samego placu lub z północnej strony centrum handlowego na zachód od stacji.

Stacja obsługuje tylko pociągi w kierunku północnym; najbliższy peron w kierunku południowym znajduje się na stacji Willis Way, oddalonej o około 200 m (660 stóp).

Ściana główna stacji składa się z ciemnoniebieskich, jasnoniebieskich i białych płytek szklanych ułożonych we wzór.

Stacja jest położona w centralnej dzielnicy biznesowej Waterloo, znanej jako Uptown. Na południe od stacji znajduje się centrum handlowe Shops at Waterloo Square; inne pobliskie instytucje to Centre for International Governance Innovation, Canadian Clay and Glass Gallery oraz Perimeter Institute for Theoretical Physics.^[8]

RIM Park to park miejski o powierzchni 500 akrów, oferujący zarówno atrakcje na świeżym powietrzu, jak i w pomieszczeniach, położony w północno-wschodniej części miasta Waterloo w prowincji Ontario w Kanadzie, w pobliżu dzielnicy Eastbridge. Najważniejsze obiekty i funkcje obejmują Manulife Financial Sportsplex i Healthy Living Centre, zabytkową farmę Elam Martin, bar sportowy The Benchwarmer oraz pole golfowe Grey Silo. Wschodni skraj parku graniczy z rzeką Grand River na odcinku 1,5 km, a na terenie parku znajduje się około 7 km asfaltowych pętli ścieżek.

Na etapie planowania ten wielofunkcyjny park nosił nazwę Millennium Recreation Park (Park Rekreacyjny Milenium), jednak wybrano nazwę RIM Park, aby podkreślić duży wkład głównego darczyńcy, pracowników firmy Research In Motion (RIM) (od stycznia 2013 roku działającej pod nazwą BlackBerry Limited), którzy w 2001 roku przekazali 2 miliony dolarów. Wstępny koszt budowy parku wyniósł 56,7 mln USD, z czego większość została sfinansowana z kredytu leasingowego. Część parku została otwarta w czerwcu 2001 roku, a uroczyste otwarcie odbyło się 3 listopada 2001 roku.^[9]