Hamilton - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Webster's Falls, znany ze swoich panoram, jest 22-metrowym klasycznym wodospadem kurtynowym znajdującym się w Spencer Gorge/Webster's Falls Conservation Area w Hamilton, Ontario, Kanada. Woda spływa w dół potoku Spencer Creek. W przeszłości wodospad ten znany był pod różnymi nazwami, takimi jak Dr. Hamilton's Falls, Spencer Falls, Hart Falls, Fisher Falls i Flamborough Falls.

Kładka z kostki brukowej oraz nowsza i węższa kładka kamienno-betonowa przechodzą nad potokiem Spencer Creek na stronę zachodnią. Pomiędzy dużym parkingiem znajdującym się tuż za Dundas a Spencer Gorge/Webster Falls Conservation Area kursuje obecnie transport wahadłowy, który umożliwia odwiedzającym dostęp do tego popularnego obszaru chronionego w weekendy i święta od soboty 13 maja do niedzieli 29 października 2017 r.^[1]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, wijącego się przez skarpę Niagara. Skarpa Niagara w Ontario zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory po wodospad Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadą w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowo połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[2]

Albion Falls to 19-metrowy klasyczny/kaskadowy wodospad spływający ze skarpy Niagara w Red Hill Valley, w Hamilton, Ontario, Kanada. W przypadku wodospadów kaskadowych ulewa jest rozłożona na serię stopni, co powoduje "kaskadowanie" wody. Szczyt wodospadu znajduje się przy Mountain Brow Blvd. Dolny koniec wodospadów można znaleźć na południowym krańcu King's Forest Park w dolnym Hamilton, podążając wzdłuż Red Hill Creek na południe w kierunku skarpy Niagara.

Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako potencjalne źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Z wąwozem przy wodospadzie Albion wiąże się legenda o Skoku Zakochanego. Historia głosi, że na początku XIX wieku młoda Jane Riley, rozczarowana miłością do Josepha Rousseau, stanęła na szczycie stromego urwiska niedaleko grzmiącego wodospadu Albion i rzuciła się w dół 100 stóp (30 m) poniżej. Stromy spadek został od tego czasu nazwany "Skokiem Zakochanych", a o samobójstwie tym powstało wiele opowieści.

Do pobliskich atrakcji należą: Bruce Trail, wodospad Buttermilk, Devil's Punch Bowl, Felker's Falls, Confederation Park (przez Red Hill Trail), Mohawk 4 Ice Centre w Mohawk Sports Park, malownicze widoki na dolny Hamilton, King's Forest Golf Course and Park, Gage Park i Hamilton Children's Museum.^[4]

Canadian Football Hall of Fame jest korporacją non-profit z siedzibą w Hamilton, Ontario, która upamiętnia wielkie osiągnięcia w kanadyjskiej piłce nożnej. Utrzymywana jest przez Kanadyjską Ligę Piłkarską. Znajdują się tam ekspozycje poświęcone CFL, kanadyjskiej piłce uniwersyteckiej i historii kanadyjskiej piłki nożnej juniorów.

Zanim zamknięto budynek, w centralnej części muzeum znajdowała się główna część, w której umieszczono członków, z których każdy miał metalowe popiersie przedstawiające jego głowę. Znajdowały się tam również wystawy przedstawiające historię każdej z drużyn CFL oraz interaktywny eksponat poświęcony rzutom na bramkę. CFHOF przechodzi obecnie na model zdecentralizowany, w którym nie ma głównego budynku muzeum (patrz "Dzisiaj" poniżej).

Raz w każdym sezonie CFL Hala sponsoruje ceremonię wprowadzenia byłych zawodników. W ramach "Weekendu Sławy" rozgrywany jest mecz sezonu zasadniczego, zazwyczaj (ale nie zawsze) związany z drużyną Hamilton Tiger-Cats. Tradycyjnie, wprowadzeni zawodnicy przychodzą do Hali i wygłaszają przemówienie przed budynkiem, w którym odsłonięte zostaje ich nowo wyrzeźbione popiersie. Zawodnik musi być wycofany z gry przez co najmniej trzy lata, aby mógł być brany pod uwagę. Komitet głosujący do Hall of Fame składa się z dziennikarzy sportowych, wybranych członków zarządu CFL oraz zawodników, którzy już zostali wprowadzeni do Galerii.^[5]

Devil's Punch Bowl to 37-metrowy wodospad wstęgowy na skarpie Niagara, w społeczności Stoney Creek w Hamilton, Ontario, Kanada. Znajduje się on na terenie Devil's Punchbowl Conservation Area, utrzymywanym przez Hamilton Conservation Authority, i posiada szlak dostępu do skarpy, który łączy się z niedawno ulepszonym odcinkiem Bruce Trail. W pobliżu znajduje się szlak Stoney Creek's Dofasco 2000 Trail. Punch Bowl znany jest również jako Horseshoe Falls ze względu na charakterystyczny kształt ściany klifu, który przypomina nieco jego znacznie większego kuzyna - wodospad Niagara.

Oprócz 800-kilometrowego szlaku Bruce Trail, w pobliżu znajdują się takie atrakcje, jak historyczne muzeum Battlefield House i Nash-Jackson House; nad jeziorem Ontario - Fifty Point Conservation Area i Confederation Park; a w samym mieście - Mohawk Sports Park i Hamilton Museum of Steam & Technology. W pobliżu znajduje się również sklep spożywczy, restauracja, motel, stacja benzynowa i sklepy detaliczne.

Lower Punch Bowl Falls to wodospad kurtynowy położony kilka metrów na północ od Punch Bowl, o wysokości i szerokości 7 metrów.^[6]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, wijącego się przez skarpę Niagara. Skarpa Niagara w Ontario zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory do wodospadu Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadą w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowym, połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[8]

Dom Pola Bitwy w pobliżu King Street East i Centennial Parkway w Stoney Creek, Hamilton, Ontario, Kanada jest żywym muzeum historii i miejscem historycznej bitwy pod Stoney Creek z 6 czerwca 1813 roku, stoczonej podczas wojny 1812 roku. Dom został zbudowany w 1796 roku. Dom i 15,5 akra terenów parkowych były własnością Women's Wentworth Historical Society i 19 stycznia 1962 roku zostały przekazane przez to stowarzyszenie Komisji Parków Niagara. W 1960 r. park został uznany za Narodowe Miejsce Historyczne Kanady (National Historic Site of Canada).

To historyczne miejsce, położone pod skarpą Niagara, znajduje się na 32 akrach (12,9 ha) terenu parkowego połączonego ze szlakiem Bruce Trail. Na terenie posiadłości znajduje się również Pomnik Pola Bitwy oraz budynek Grandview (Dom Nash-Jacksona). W pobliżu, po drugiej stronie King Street East, znajduje się cmentarz Smith's Knoll. W pierwszy weekend czerwca odbywa się rekonstrukcja bitwy o Stoney Creek z udziałem odtwórców w pełnym rynsztunku, reprezentujących zarówno stronę brytyjską, jak i amerykańską. W 2016 r. odbyła się 35. taka inscenizacja.

Oddziały brytyjskie przeprowadziły nocny atak na obozowisko amerykańskie. W dużej mierze dzięki pojmaniu obu amerykańskich generałów brygady oraz przecenieniu sił brytyjskich przez Amerykanów, bitwa zakończyła się zwycięstwem Brytyjczyków i stanowiła punkt zwrotny w obronie Górnej Kanady.

Muzeum jest stowarzyszone z: CMA, CHIN i Virtual Museum of Canada.^[10]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, wijącego się przez skarpę Niagara. Skarpa Niagara w Ontario zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory po wodospad Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadą w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowo połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[11]

XIX-wieczny dwór. Dundurn Castle to zabytkowa neoklasyczna rezydencja przy York Boulevard w Hamilton, Ontario, Kanada. Budowa domu o powierzchni 1700 metrów kwadratowych trwała trzy lata i kosztowała 175 000 dolarów, a zakończyła się w 1835 roku. W czterdziestopokojowym zamku znajdowały się najnowsze udogodnienia, takie jak oświetlenie gazowe i bieżąca woda. Obecnie jest własnością miasta Hamilton, które zakupiło go w 1899 lub 1900 roku za 50 000 dolarów. Miasto wydało prawie 3 miliony dolarów na renowację obiektu, aby udostępnić go dla zwiedzających. Pomieszczenia przywrócono do stanu z 1855 r., kiedy ich właściciel, Sir Allan Napier MacNab, 1. baronet, był u szczytu swojej kariery. Kostiumowi interpretatorzy oprowadzają zwiedzających po domu, ilustrując codzienne życie w latach 50-tych XIX wieku. Księżna Kornwalii, potomkini sir Allana MacNaba, jest królewskim patronem zamku Dundurn.^[12]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, wijącego się przez skarpę Niagara. Skarpa Niagara w Ontario zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory do wodospadu Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą ludności i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadowo w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowo połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[13]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, wijącego się przez skarpę Niagara. Skarpa Niagara w Ontario zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory do wodospadu Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadowo w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowym, połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[14]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, który wije się przez Niagara Escarpment. Skarpa Niagara w Ontario zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory do wodospadu Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła energię elektryczną do Hamilton. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadą w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowym, połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[15]

Borer's Falls to 15-metrowy wodospad w kształcie wstęgi znajdujący się w Borer's Falls Conservation Area w Dundas, Hamilton, Ontario, Kanada. Jego źródłem jest Borer's Creek. Bardzo malowniczy wodospad, który od lat pojawia się na wielu pocztówkach z wodospadami Hamilton. Nazwany na cześć rodziny Borer, która przez ponad sto lat prowadziła tartak. Młyn ten był siłą napędową wioski Rock Chapel. Znany również jako Rock Chapel Falls. Obszar ten jest rajem dla wędrowców, a zimą, gdy jest wystarczająco zimno, aby zamrozić wodospad, także miejscem wspinaczki lodowej.

Do pobliskich atrakcji należą Bruce Trail, Cootes Paradise, Borer's Falls, Borer's Falls Conservation Area, Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area, Rock Chapel Sanctuary i Royal Botanical Gardens, do których należą tereny wokół wodospadów. W okolicy znajduje się także wiele innych wodospadów.

Lower Borer's Falls to złożony wodospad kurtynowy/kaskadowy o wysokości 3 metrów i szerokości 5 metrów, położony 10 minut spacerem na południe od wodospadu Borera. Trudny dostęp. Zalecane dobre buty turystyczne, aby dostać się tam pieszo.^[16]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, wijącego się przez Niagara Escarpment. Skarpa Niagara w Ontario zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory do wodospadu Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadą w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowo połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[18]

Bayfront Park to 16-hektarowy park znajdujący się na zachodnim krańcu Hamilton Harbour w dzielnicy North End w Hamilton, Ontario, Kanada.

Ponad 9 milionów dolarów przekształciło dawniej puste tereny w uniwersalną przestrzeń zieloną z 1800-metrową linią brzegową, na której znajdują się siedliska ryb, rodzima roślinność i obiekty. W parku odbywają się liczne letnie festiwale i koncerty. Chroniona piaszczysta plaża i ścieżka o szerokości 6 m (20 stóp) okrążają park.

Inne ważne elementy parku to: publiczna przystań dla łodzi, możliwość wędkowania, parking na 250 miejsc oraz ścieżki piesze i rowerowe prowadzące do parku Pier 4.

Do pobliskich atrakcji należą: kompleks Harbour West Marina, Macassa Bay Yacht Club, Pier 4 Park, Pier 8, HHC Sailing School oraz Royal Hamilton Yacht Club.^[19]

The Art Gallery of Hamilton to muzeum sztuki znajdujące się w Hamilton, Ontario, Kanada. Muzeum zajmuje budynek o powierzchni 7000 metrów kwadratowych przy King Street West w centrum Hamilton, zaprojektowany przez Trevora P. Garwooda-Jonesa. Instytucja jest największym i najstarszym muzeum sztuki w południowo-zachodnim Ontario.

Muzeum powstało jako Galeria Miejska Hamilton w styczniu 1914 r. i zostało otwarte dla publiczności w czerwcu 1914 r. w budynku Biblioteki Publicznej Hamilton przy Main Street West. Muzeum działało w tym miejscu do 1953 roku, kiedy to przeniosło się do nowego budynku w dzielnicy Westdale. W 1977 r. muzeum przeniosło się do obecnej siedziby przy King Street West. W latach 2003-2005 budynek muzeum został odnowiony według projektu Bruce'a Kuwabary.

W stałej kolekcji Art Gallery of Hamilton znajduje się ponad 10 000 dzieł artystów z Kanady i całego świata. Oprócz wystawiania dzieł ze swojej kolekcji, muzeum zorganizowało i gościło wiele wystaw objazdowych.^[20]

Pier 4 Park to park o powierzchni 2,4 hektara znajdujący się w zachodniej części Hamilton Harbour w pobliżu Bay Street North w Hamilton, Ontario, Kanada.

W parku znajduje się wielofunkcyjna ścieżka asfaltowa o długości 349 metrów i szerokości 4 metrów, która zapewnia dostęp bez barier do wszystkich części parku i łączy się z otaczającym go nabrzeżem portowym. W przebudowę parku zainwestowano łącznie 2,2 mln USD. W parku znajduje się 24-metrowy holownik, który pełni funkcję centralnego elementu interaktywnego placu zabaw dla dzieci. Dramatycznie zakrzywione molo widokowe zawiera osłonę przeciwsłoneczną i ławki, z których można podziwiać przystanie, park i panoramę otaczającej zatoki.

Ponadto Hamilton Harbour Commissioners (HHC) zbudowali molo Hamilton Pier, które stanowi 0,4 hektara dodatkowego terenu parkowego i siedliska dla ryb.

Do pobliskich atrakcji należą: kompleks Harbour West Marina, Macassa Bay Yacht Club, Pier 8, Bayfront Park, HHC Sailing School oraz Royal Hamilton Yacht Club.^[21]

Bazylika Katedralna Chrystusa Króla to kościół rzymskokatolicki w Hamilton, Ontario, Kanada. Katedra została konsekrowana 19 grudnia 1933 roku. Jest siedzibą biskupa diecezji Hamilton i katedrą diecezji Hamilton. W katedrze znajduje się katedra biskupa, Najprzewielebniejszego Księdza Douglasa Crosby'ego. W lutym 2013 roku katedra została podniesiona do rangi bazyliki mniejszej przez papieża Benedykta XVI.

Po południowej stronie dzwonnicy znajduje się kamień węgielny poświęcony przez biskupa McNally'ego, budowniczego katedry i piątego biskupa diecezji. Jest to kamień wydobyty z rzymskich katakumb, symbolizujący jedność katedry ze starożytnym Kościołem chrześcijańskim, pierwszym pokoleniem po Chrystusie. Katedra znajduje się na szczycie wzgórza, z którego rozciąga się widok na autostradę 403 prowadzącą do Hamilton i Oakville, Mississaugi i Toronto. Katedra Chrystusa Króla znajduje się w pobliżu biur administracyjnych Zarządu Szkół Katolickich Okręgu Hamilton-Wentworth oraz biur diecezji Hamilton. Biura diecezji znajdują się tuż obok katedry, obok plebanii.^[23]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, wijącego się przez skarpę Niagara. Skarpa Niagara w Ontario zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory do wodospadu Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadą w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowo połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[25]

Muzeum Erlanda Lee to National Historic Site of Canada położone na grzbiecie skarpy Niagara w Stoney Creek, Hamilton, Ontario. Pierwotnie był to dom na farmie Erlanda i Janet Lee. Muzeum jest uznawane za miejsce narodzin pierwszego Instytutu Kobiet, międzynarodowej organizacji założonej w 1897 roku w celu promowania edukacji odizolowanych kobiet wiejskich.

Najstarsza część domu, chata z bali, pochodzi z 1808 roku. W 1873 r. do chaty z bali dobudowano dobudówkę w stylu gotyku ciesielskiego, będącego częścią tradycji architektonicznej gotyckiego odrodzenia. Charakteryzuje się on stromymi szczytami, piernikowymi wykończeniami oraz deskami i listwami.

Rodzina Lee mieszkała w tym domu od 1808 do 1970 roku. Pierwsze historyczne oznaczenie domu zostało przyznane w 1961 roku przez Instytut Kobiet South Wentworth. W 1972 roku dom został otwarty dla zwiedzających jako muzeum i od tego czasu jest własnością i jest zarządzany przez Federated Women's Institutes of Ontario. W 1995 r. muzeum zostało uznane za zabytkowy dom na mocy ustawy o dziedzictwie Ontario, a w 2003 r. uzyskało status Narodowego Obiektu Historycznego Kanady.

Muzeum zostało zamknięte w grudniu 2010 r., ale ponownie otwarte 21 kwietnia 2013 r.

W samym muzeum znajdują się trzy piętra oryginalnych wiktoriańskich mebli i wyposażenia, z naciskiem na historię rodziny Lee oraz wydarzenia związane z założeniem Instytutu Kobiet w 1897 roku. Na przykład stół w jadalni, na którym Janet Lee napisała pierwszą konstytucję Instytutu Kobiet, nadal stoi na swoim pierwotnym miejscu. Dom na farmie uzupełnia powozownia z 1873 r., w której na dwóch piętrach znajdują się eksponaty związane z historią lokalną.^[26]

Whitehern Historic House and Garden w Hamilton, Ontario, Kanada, zbudowany krótko przed 1850 rokiem, jest późnoklasycystycznym domem, który obecnie jest muzeum historycznym.

W pewnym okresie Whitehern był domem rodziny McQuestenów, w tym Mary Baker McQuesten i Thomasa McQuestena. Jego historyczny dom rodzinny w centrum miasta został przekazany miastu Hamilton po śmierci ostatniego z pięciorga niezamężnego rodzeństwa w 1968 roku. Znajduje się on na rogu Jackson Street West i MacNab Street South, tuż na wschód od Urzędu Miasta Hamilton i za muzeum Canadian Football Hall of Fame. Po zakończeniu renowacji w 1971 r. Whitehern pełni funkcję muzeum obywatelskiego, a od czasu do czasu służy jako miejsce kręcenia filmów. W 1962 r. Whitehern został uznany za Narodowe Miejsce Historii Kanady. Aby upamiętnić rolę Whitehern w dziedzictwie Ontario, prowincja umieściła na nim Ontario Historical Plaque.

McQuesten był jednym z wielu przywódców obywatelskich Hamilton, który pomógł zachęcić Uniwersytet McMaster do przeniesienia siedziby z centrum Toronto do zachodniego Hamilton w 1930 r., a także odegrał kluczową rolę w utworzeniu Królewskiego Ogrodu Botanicznego.^[27]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, który wije się przez Niagara Escarpment. Ontaryjski Skarpa Niagara zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory po Wodospad Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadą w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowym, połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[28]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, wijącego się przez Skarpę Niagara. Skarpa Niagara w Ontario zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory po wodospad Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Górze Hamilton. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadą w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowym, połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[29]

Cmentarz Hamilton przy York Boulevard w Hamilton, Ontario jest najstarszym, publicznym miejscem pochówku w mieście Hamilton. Położony jest na Burlington Heights, wysokim, piaszczysto-żwirowym przesmyku, który oddziela port Hamilton od wschodu od Cootes Paradise od zachodu.

Historycznie cmentarz składa się z trzech oddzielnych miejsc pochówku o powierzchni ponad 100 akrów: Burlington Heights Cemetery, Christ Church Grounds oraz Church of Ascension Grounds. Kwestią sporną jest to, czy powódź, która nawiedziła miasto około 1860 roku, spowodowała konieczność ponownego zebrania nagrobków w jednym miejscu. Od 1850 do 1892 roku każdy cmentarz był zarządzany oddzielnie, ale na początku lat 90. XIX wieku zarządcy kościelni mieli problemy z opłaceniem utrzymania i konserwacji swoich terenów. W 1892 roku zawarto umowę z miastem Hamilton, które przejęło odpowiedzialność za wszystkie tereny, które przemianowano na "Cmentarz Hamilton".^[30]

Darnley Cascade to 4-metrowy wodospad kaskadowy znajdujący się w Crooks Hollow Conservation Area w Greensville, Hamilton, Ontario, Kanada. Do pobliskich atrakcji należą Bruce Trail, Dundas Valley Conservation Area, Spencer Gorge/Webster's Falls Conservation Area, ruiny Hermitage, Królewski Ogród Botaniczny, Zamek Dundurn, Christie Lake Conservation Area, Muzeum Towarzystwa Historycznego Dundas i Galeria Carnegie.

Wodospad wziął swoją nazwę od młyna Darnley Grist Mill, ukończonego w 1813 r. przez szkockiego osadnika Jamesa Crooksa, który podziwiał lorda Darnleya i uważał go za swojego przodka. Po śmierci Crooksa w 1860 r. młyn został sprzedany Jamesowi Stuttowi. Kaskada Darnleya jest czasem nazywana wodospadem Stutta - nazwa ta jest używana na pocztówkach z tego regionu. Młyn spłonął w 1934 roku, ale pozostały po nim ruiny.

W artykule opublikowanym w listopadzie 2020 r. czytamy, że młyn w Darnley został rozbudowany w 1829 r. i obejmował "gorzelnię, olejarnię lnianą, bednarnię, fabrykę odzieży zgrzebnej, garbarnię, fabrykę wełny, odlewnię, fabrykę narzędzi rolniczych i pierwszą w Górnej Kanadzie papiernię". W tamtych czasach rozwijała się również społeczność, w której istniał sklep i gospoda; mieszkańcy mieszkali wzdłuż drogi w dolinie. Dziś miejsce to "jest uważane za jedną z najstarszych ruin w Ontario i jest tylko jedną z pozostałości wczesnego imperium przemysłowego Jamesa Crooksa i społeczności, która stała się Crooks Hollow".

Inny pobliski młyn, który został zniszczony przez pożar w 1875 r., również zbudowany przez Jamesa Crooksa, uważany jest za "Pierwszą papiernię Górnej Kanady (1826)".^[33]