Montreal - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Wykopaliska i budynki historyczne. Muzeum Pointe-à-Callière to muzeum archeologiczne i historyczne w Starym Montrealu, w prowincji Quebec, w Kanadzie. Zostało założone w 1992 roku jako część obchodów 350. rocznicy urodzin Montrealu. Muzeum posiada kolekcję artefaktów pochodzących od Pierwszych Narodów regionu Montrealu, które ilustrują współistnienie i wzajemne oddziaływanie różnych kultur oraz wpływ reżimów francuskiego i brytyjskiego na historię tego terytorium na przestrzeni lat. Teren Pointe-à-Callière został włączony do Narodowego Historycznego Obszaru Urodzin Montrealu (Montreal's Birthplace National Historic Site) od czasu jego wyznaczenia w 1924 r.

Każdego roku odwiedza je ponad 350 000 osób. Od momentu otwarcia w 1992 r. muzeum odwiedziło prawie 4,5 miliona osób. Muzeum otrzymało ponad pięćdziesiąt nagród krajowych i międzynarodowych, w tym w dziedzinie muzealnictwa, architektury, a także za działalność kulturalną, edukacyjną i społeczną. Muzeum jest stowarzyszone z: Kanadyjskim Stowarzyszeniem Muzeów, Siecią Informacyjną Dziedzictwa Kanadyjskiego oraz Wirtualnym Muzeum Kanady.

W skład kompleksu muzealnego wchodzą trzy stanowiska archeologiczne: Pointe-à-Callière, Place Royale i 214 Place d'Youville; archeologiczna szkoła terenowa w Fort Ville-Marie; pierwszy cmentarz katolicki w Montrealu; kanał kolektora Williama; krypta archeologiczna: Place Royale; budynek zabytkowy: dawna Przepompownia Youville; 165-169 Place d'Youville, Dom Marynarzy; oraz kolekcje archeologiczne liczące ponad milion obiektów.^[4]

Góra z punktem widokowym i całorocznym parkiem. Mont Royal – wysokie na 233 m wzgórze w Montrealu i jednocześnie jego najwyżej położony punkt. Od lat siedemdziesiątych XX wieku obowiązuje w Montrealu zarządzenie ograniczające wysokość nowo powstających budowli do 233 m n.p.m. tak aby wzgórze pozostało rozpoznawalnym punktem w panoramie miasta.

Szczyt Mont Royal jest najwyższym punktem wyspy Île de Montréal i stanowi część łańcucha dziewięciu wzgórz zwanego Collines Montérégiennes, którego nazwa pochodzi od łacińskiego Mons Regius ("Góra Królewska"; dokładnie to samo oznacza po francusku Mont Royal) i który leży między Górami Laurentyńskimi a Appalachami.

Wzgórze posiada trzy wierzchołki: Colline de la Croix (lub po prostu Mont Royal) o wysokości 233 m, Colline d'Outremont o wysokości 211 m i Colline de Westmount o wysokości 201 m.^[5]

Kanadyjskie Centrum Architektury to muzeum architektury i ośrodek badawczy w Montrealu, w prowincji Quebec, w Kanadzie. Mieści się przy 1920 Baile Street, pomiędzy Fort Street i Saint-Marc Street, w miejscu, które kiedyś było częścią Złotej Mili Kwadratowej. Obecnie uważa się, że znajduje się ono w dzielnicy Shaughnessy Village w dzielnicy Ville-Marie.

Phyllis Lambert jest emerytowanym dyrektorem założycielem, Bruce Kuwabara - przewodniczącym rady powierniczej, a Giovanna Borasi - dyrektorem. Budynek został zaprojektowany i zbudowany przez Petera Rose'a.

W CSW znajduje się obszerna biblioteka i archiwum, a przez cały rok odbywają się tu różne wystawy. Mieści się tu także centrum badawcze otwarte dla publiczności. CSW organizuje programy edukacyjne i zajęcia kulturalne.

CSW posiada również ogród architektoniczny znajdujący się po południowej stronie bulwaru René Lévesque. Ogród rzeźb został zaprojektowany przez architekta Melvina Charneya.^[9]

Biodom Montrealu to obiekt znajdujący się w Parku Olimpijskim w dzielnicy Mercier-Hochelaga-Maisonneuve w Montrealu, Quebec, Kanada, który umożliwia zwiedzającym przejście przez repliki czterech ekosystemów występujących w obu Amerykach. Budynek został pierwotnie zbudowany na potrzeby Igrzysk Olimpijskich w 1976 roku jako welodrom. Odbywały się na nim zawody w kolarstwie torowym i judo. W 1989 r. rozpoczęto renowację budynku, a w 1992 r. otwarto krytą wystawę przyrodniczą.

Montrealskie Biodome jest jednym z czterech obiektów wchodzących w skład największego w Kanadzie kompleksu muzeów przyrodniczych Space for Life, w skład którego wchodzą także Montrealskie Insektarium, Montrealski Ogród Botaniczny i Planetarium Rio Tinto Alcan. Muzeum jest akredytowanym członkiem Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (AZA) oraz Kanadyjskiego Stowarzyszenia Akredytowanych Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (CAZA).^[12]

Uniwersytecka kolekcja historii naturalnej. Muzeum Redpath to muzeum historii naturalnej należące do Uniwersytetu McGill i znajdujące się na terenie kampusu uniwersyteckiego przy 859 Sherbrooke Street West w Montrealu, Quebec. Zostało zbudowane w 1882 roku jako dar od barona cukrowego Petera Redpatha.

Znajdują się tu zbiory z zakresu etnologii, biologii, paleontologii i mineralogii/geologii. Zbiory zostały zapoczątkowane przez te same osoby, które założyły kolekcje Smithsonian i Royal Ontario Museum. Obecnym dyrektorem jest Hans Larsson. Muzeum zostało zaprojektowane przez A.C. Hutchisona i A.D. Steele'a z okazji 25. rocznicy powołania Sir Johna Williama Dawsona na stanowisko dyrektora. Strona internetowa Muzeum Redpath Uniwersytetu McGill opisuje je jako "idiosynkratyczny wyraz eklektycznego klasycyzmu wiktoriańskiego", a także "niezwykły i późny przykład greckiego odrodzenia w Ameryce Północnej".

Jest to najstarszy budynek zbudowany specjalnie na muzeum w Kanadzie. Zarówno wnętrze muzeum, jak i jego zewnętrzna część były wykorzystywane jako plan filmowy do filmów i reklam.^[17]

Le Vampire to odwrócona kolejka górska w parku rozrywki La Ronde w Montrealu, Quebec, Kanada, zaprojektowana przez szwajcarską firmę Bolliger & Mabillard. Jest lustrzanym odbiciem Batman: The Ride, ale kolejka nie ma żadnych powiązań z serią medialną Batman i otrzymała niepowiązaną nazwę oraz nieco inny wygląd kosmetyczny. Tor ma długość 823 metrów i osiąga wysokość prawie 32 metrów. Uczestnicy siedzą z nogami dyndającymi jak na wyciągu narciarskim, osiągają prędkość do 80,5 km/h i pięciokrotnie wykonują pętlę. Vampire może przewieźć do 1400 pasażerów na godzinę.

W dniu 6 lipca 2012 r. z powodu wypadku kolejka została zamknięta. Po raz pierwszy od tego wypadku została otwarta 13 sierpnia 2012 roku. W dniu 3 września 2015 r. park ogłosił, że w sezonie 2016 przez ograniczony czas będzie jeździć tyłem i stanie się częścią nowej sekcji parku.

Le Vampire został zbudowany przez firmę Martin & Vleminckx.^[19]

Park przyrodniczy L'Île-de-la-Visitation to duży park przyrodniczy w dzielnicach Ahuntsic-Cartierville i Montréal-Nord w Montrealu, Quebec, Kanada.

Znaczna część parku znajduje się na Île de la Visitation, a pozostała część po przeciwnej stronie wyspy, na brzegu Wyspy Montrealskiej. Obie części łączą mosty. Park został założony w 1984 roku podczas remontu elektrowni Rivière des Prairies. Jego powierzchnia wynosi 34 hektary.

Ścieżki wzdłuż brzegu umożliwiają spacery i oferują widoki na Rivière des Prairies. W parku znajduje się 8,8 km (5,5 mil) szlaków pieszych i 3,6 km (2,2 mil) ścieżek rowerowych. Wędkowanie jest dozwolone w wyznaczonych miejscach.

Na szlaku znajdują się różne pomniki historyczne (miejsce mielenia, Maison du Pressoir, Maison du Meunier) oraz stoły piknikowe.

W zimie można skorzystać z tras do narciarstwa biegowego. Jest też mała górka, na której dzieci mogą jeździć na sankach.

Prąd rzeki Rivière des Prairies jest spokojny wokół wyspy.^[22]

Kolejka górska w Montrealu. Goliath to stalowa kolejka górska typu roller coaster w La Ronde znajdująca się w Montrealu, Quebec, Kanada. Zaprojektowana przez Bolliger & Mabillard, osiąga maksymalną wysokość 174,8 stóp, prędkość 68,4 mil na godzinę i długość toru 4,038,8 stóp. Budowa rozpoczęła się we wrześniu 2005 roku, a kolejka została otwarta dla publiczności 13 maja 2006 roku. Goliath był najwyższą i najszybszą kolejką górską w Kanadzie, dopóki nie prześcignął go Behemoth, w Canada's Wonderland's w 2008 roku. Six Flags ogłosiło, że Goliath zostanie połączony z wirtualną rzeczywistością w ramach nowej rewolucji w sezonie 2016, która została wcześniej zrealizowana jako światowa premiera w 2013 roku przez firmę VR z Montrealu.^[25]

Duży park miejski z pomnikami. Dorchester Square to duży plac miejski w centrum Montrealu. Wraz z Place du Canada zajmuje powierzchnię nieco ponad 21 000 m2 lub 2,1 ha wypielęgnowanego i chronionego parku miejskiego, ograniczonego od południa bulwarem René Lévesque, od zachodu ulicą Peel, od wschodu ulicą Metcalfe i od północy ulicą Dorchester Square. Plac jest otwarty dla zwiedzających przez 24 godziny na dobę i stanowi centralny punkt ruchu pieszego w mieście. Do czasu utworzenia Place du Canada w 1967 r. cały ten obszar nosił nazwę "Dominion Square".

Nabywanie gruntów pod budowę placu rozpoczęło się w 1872 roku, a inauguracja budowy nastąpiła w 1878 roku, jednak jej całkowite ukończenie nastąpiło dopiero w 1892 roku. Na placu znajdują się cztery posągi, które pierwotnie były ustawione w formie Union Jack. W 2010 roku wydano 14 milionów dolarów na przebudowę, w ramach której usunięto stojak na kwiaty na południowo-zachodnim rogu, odnowiono wszystkie pomniki, dodano nowe meble uliczne i zainstalowano oświetlenie, które znacznie poprawiło wygląd placu po zmroku. Jako ukłon w stronę faktu, że był to kiedyś cmentarz, w chodniki wmurowano małe krzyże. Ponadto niektóre światła są skierowane tak, aby świeciły na liście wielu drzew, co latem pozwala uzyskać interesującą nocną zieloną poświatę. Rozpoczęła się planowana renowacja Place du Canada, w ramach której odnowiono pomnik Johna A. Macdonalda i Wieczernik. Planowana jest dalsza renowacja ulicy Dorchester Square (w tym parkingu dla autobusów/taksówek, wjazdu i wyjazdu do garażu podziemnego oraz kiosku), a niewykluczone, że plac zostanie powiększony i ulica Dorchester Square zostanie przekształcona w przejście dla pieszych.^[30]

Historyczna wieża zegarowa na nabrzeżu portowym. Montrealska Wieża Zegarowa, znana również jako Zegar Pamięci Marynarzy oraz Tour de l'Horlodge w języku francuskim, znajduje się w dzielnicy Ville-Marie i jest usytuowana w Starym Porcie Montrealu. Budowę wieży rozpoczęto w 1919 roku, a zakończono w 1922 roku. Wieża Zegarowa ma 45 m wysokości i 192 stopnie od dołu do szczytu wieży. Wzdłuż schodów znajdują się trzy przystanki obserwacyjne, a zewnętrzne ściany Wieży Zegarowej są koloru białego. Konstrukcja składa się z wieży głównej oraz mniejszej wieży o wysokości 12 m, architektonicznie podobnej do wieży głównej. Obie wieże są połączone białą, 13-metrową ścianą kurtynową. Wieża składa się z czterech półprzezroczystych tarcz zegarowych. Każda z nich ma średnicę 3,7 m i została zaprojektowana przez angielską firmę inżynierską Gillett & Johnston.

Budową montrealskiej wieży zegarowej kierowała Montrealska Komisja Portowa. Komisja ta została utworzona w 1830 roku, aby nadzorować rozwój infrastruktury Starego Portu w Montrealu, a w 1936 roku zastąpiła ją Krajowa Rada Portów. Wieża wyznacza wejście do Starego Portu Montrealskiego, a jej wzniesienie zostało poświęcone marynarzom, którzy zginęli podczas I wojny światowej. Jest to symbol ekonomicznego wkładu portu w eksport zboża do Montrealu w czasach, gdy Wieża Zegarowa była budowana.^[32]

Place des Arts to główne centrum sztuk widowiskowych w Montrealu (Quebec, Kanada) i największy kompleks kulturalno-artystyczny w Kanadzie.

Kompleks ten, będący siedzibą Montrealskiej Orkiestry Symfonicznej, Orchestre Métropolitain, Les Grands Ballets Canadiens oraz Opéra de Montréal, znajduje się między ulicami Saint Catherine i de Maisonneuve oraz Saint-Urbain i Jeanne-Mance w dzielnicy Ville-Marie, znanej obecnie jako Quartier des spectacles.

Place des Arts powstało z inicjatywy burmistrza Jeana Drapeau, znanego miłośnika opery, jako część projektu rozbudowy śródmieścia na wschód od koncentracji działalności biznesowej i finansowej w jego środkowo-zachodniej części. Do jego budowy powołano Korporację George-Étienne-Cartier, nazwaną tak na cześć George-Étienne Cartiera, Ojca Konfederacji i miłośnika opery, a pierwsza część kompleksu (w tym Salle Wilfrid-Pelletier) została otwarta 21 września 1963 roku. Pozostałe teatry były dobudowywane stopniowo.^[34]