Milton - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Rattlesnake Point to obszar eko-turystyczny położony w Milton, Ontario, Kanada, będący własnością i zarządzany przez Conservation Halton. Obszar Rattlesnake Point, rozciągający się na powierzchni około stu kilometrów kwadratowych w pobliżu skarpy Niagara w regionie Halton, jest domem dla wielu pól golfowych, wiejskich targów oraz ośrodków szkolenia jeździeckiego i pensjonatów. Jest to popularny obszar harcerski.

W miarę postępującej urbanizacji południowego Ontario, nowe osiedla mieszkaniowe w Milton zaczęły wkraczać na teren Rattlesnake Point. Teren, który kiedyś uważany był za niedostępny ze względu na stosunkowo trudny dostęp i pozornie nietykalny status obszaru chronionego Biosfery ONZ, jest obecnie poszukiwany ze względu na swoją wartość jako niezagospodarowany i nieskazitelnie czysty ekologicznie obszar w pobliżu centrum jednego z najgęstszych obszarów miejskich Kanady. Punkt Grzechotnika jest często odwiedzany przez rowerzystów, turystów pieszych i wspinaczy ze względu na szereg pięknych jaskiń i klifów.

Rattlesnake Point otrzymał swoją nazwę nie od grzechotnika Massassauga, lecz od wężowej ścieżki wyciętej przez lodowce wzdłuż krawędzi skarpy Niagara.^[1]

Halton County Radial Railway to działające muzeum tramwajów elektrycznych, innych pojazdów kolejowych, autobusów i trolejbusów. Jest ono prowadzone przez Ontario Electric Railway Historical Association. Jego zbiory obejmują wagony PCC, Peter Witt, CLRV i ALRV oraz wcześniejsze wagony torontońskiego systemu tramwajowego, a także wagony torontońskiego metra serii G i M.

Muzeum jest otwarte dla zwiedzających, a wiele pojazdów można zwiedzać podczas przejażdżek. Muzeum znajduje się pomiędzy miejscowościami Rockwood i Campbellville w Milton, Ontario, Kanada, wzdłuż części dawnych torów Toronto Suburban Railway. Tory odpowiadają szerokości torów TTC wynoszącej 1 495 mm (4 ft 10 + 7 ⁄8 cala), która jest o 60 mm (2+3⁄8 cala) większa niż standardowa szerokość torów wynosząca 1 435 mm (4 ft 8+1⁄2 cala). Pojazdy z innych systemów muszą zostać przebudowane, aby dostosować się do torów, a wagony przeznaczone do zasilania z trzeciej szyny muszą zostać przystosowane do korzystania z sieci trakcyjnej. W 1889 roku rozpoczęto świadczenie usług kolei elektrycznej na trasach wychodzących z Toronto w prowincji Ontario. Aby upamiętnić rolę kolei radialnej w dziedzictwie Ontario, w Muzeum Kolei Radialnej Hrabstwa Halton umieszczono ontaryjską tablicę historyczną. W filmie "Kopciuszek" z 2005 roku na ulicach Toronto można zobaczyć tramwaje Museum Peter Witt, które przypominają Nowy Jork z lat 30-tych XX wieku.^[2]

Miasto Hamilton w Ontario w Kanadzie jest domem dla ponad 100 wodospadów i kaskad, z których większość znajduje się na lub w pobliżu szlaku Bruce Trail, który wije się przez Niagara Escarpment. Skarpa Niagara w Ontario zapewnia doskonałe warunki geologiczne do powstawania wodospadów, od Tobermory do wodospadu Niagara.

Najbardziej malowniczym wodospadem w Hamilton jest Webster's Falls. Ma on 30 metrów wysokości i jest największym wodospadem w mieście. Tew's Falls to 41-metrowy (135 stóp) wodospad wstęgowy, który jest najwyższym wodospadem w Hamilton. Zarówno Webster's Falls, jak i Tew's Falls znajdują się w Spencer Gorge / Webster's Falls Conservation Area. Wodospad Albion był kiedyś poważnie brany pod uwagę jako możliwe źródło wody dla Hamilton. Skały z okolic wodospadu Albion zostały wykorzystane do budowy Ogrodu Skalnego Królewskiego Ogrodu Botanicznego.

Kiedyś w Hamilton było więcej wodospadów niż obecnie. Wiele wodospadów w centrum Hamilton powoli znikało wraz z rosnącą liczbą mieszkańców i rozwojem budownictwa na Hamilton Mountain. We wczesnych latach James Street rozciągała się na południe, ale była przerwana przez bagno przy Hunter Street, które w końcu (1844) zostało osuszone i wyrównane. Wiele głównych budynków i fabryk w północnej części Hamilton zostało zbudowanych na terenach zrekultywowanych lub zasypanych, co zaszkodziło melioracji Hamilton i ekologii wodnej Hamilton Harbour.

Wiele wodospadów w zachodniej części Hamilton jest dostępnych ze szlaku Chedoke Radial Trail. Jest on zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś przebiegała trasa kolei elektrycznej Brantford i Hamilton, należącej do Cataract Power Light and Traction Company (później Dominion Power and Transmission). Pięciu Johnów" (John Cameron, John Dickenson (polityk kanadyjski), John Morison Gibson, John Moodie, Sr. i John Sutherland) utworzyło The Cataract Power Co. Ltd., która w 1898 roku wprowadziła do Hamilton energię elektryczną. Catharines, wykorzystując wodę ze starego Kanału Welland. Tańsza i bardziej wydajna energia przyciągnęła tu nowe gałęzie przemysłu, takie jak prekursorzy Steel Co. of Canada (Stelco) i Canadian Westinghouse. W pewnym okresie firma ta kontrolowała hydroenergetykę od Brantford do St. Catharines, w tym Hamilton Street Railway i linie promieniowe w tym rejonie. W tamtych czasach miasto nosiło przydomek "The Electric City".

Wyróżnia się cztery typy wodospadów, które oznaczane są w następujący sposób: Wstęgowy - wysokość jest wyraźnie większa niż szerokość korony; strumień tworzy cienką wstęgę wody. Klasyczny - wysokość i szerokość korony są prawie równe. Kurtyna - wysokość jest wyraźnie mniejsza od szerokości korony. Kaskada - pionowy spadek jest podzielony na szereg stopni, co powoduje, że woda spływa kaskadą w dół zbocza.

Niektóre z kryteriów używanych do zdefiniowania oddzielnego wodospadu Hamiltona obejmują: wodospad musi mieć pionowy spadek o wysokości co najmniej 3 metrów lub 10 stóp (3,0 m) w postaci pionowego spadku lub kaskady, szerokość korony musi wynosić co najmniej 1 metr lub 3 stopy (0,91 m), wodospad musi mieć jakiś element naturalny, a nie być w całości wykonany przez człowieka; jeśli wodospad znajduje się obok innego wodospadu, ale pochodzi z dwóch oddzielnych potoków lub strumieni, wówczas można je uznać za dwa oddzielne wodospady oraz wodospad musi znajdować się w granicach nowego miasta Hamilton.

Dnia 1 stycznia 2001 r. powstało nowe miasto Hamilton z połączenia Regionalnej Gminy Hamilton-Wentworth i jej sześciu gmin: Hamilton, Ancaster, Dundas, Flamborough, Glanbrook i Stoney Creek. Przed połączeniem Hamilton liczyło 331 121 mieszkańców podzielonych na 100 dzielnic. W nowo połączonym mieście mieszkało 490 268 osób w ponad 200 dzielnicach.^[3]