Yellowknife - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Jezioro Frame znajduje się w Yellowknife, na Terytoriach Północno-Zachodnich, w Kanadzie. Jest to 84-hektarowy, endorogeniczny zbiornik słodkowodny położony pomiędzy centrum miasta a większymi terenami mieszkalnymi. Jezioro Frame Lake Trail okrąża je, a ratusz i budynek Zgromadzenia Ustawodawczego Terytorium znajdują się na jego brzegu.

Rama, utworzona przez wody roztopowe po zakończeniu zlodowacenia Wisconsin 20 000 lat temu, stanowi ważną część historii Yellowknife. Przed osiedleniem się Europejczyków okoliczne ludy Dene używały go jako miejsca połowu ryb. We wczesnych latach rozwoju miasta pobliskie kopalnie złota zrzucały do niego odpady, a czasem także ścieki. Później, gdy w pobliżu wyznaczono i rozbudowano Nowe Miasto, obecnie część śródmiejską, Rama oferowała możliwość pływania i pływania łodzią.

Jednak kanalizacja burzowa przekierowała znaczną część odpływu, który je zasilał. Późniejsza zabudowa zablokowała jedyny odpływ z jeziora, przez co stało się ono endorheiczne, a problemy spowodowane wcześniejszym zanieczyszczeniem jeszcze się pogłębiły. Na początku lat 70. w jeziorze nie żyły już żadne ryby, a w ciągu dwóch dekad mieszkańcy przestali pływać łodziami i kąpać się w nim z obawy przed pijawkami. Kolejne badania wykazały, że w połowie lat 90. jezioro uległo całkowitej eutrofizacji. Nie udało się jednak ustalić, czy było to spowodowane zmianą klimatu, zanieczyszczeniem, czy też kombinacją obu tych czynników; istnieje możliwość, że jezioro zawsze znajdowało się w wyższym stanie troficznym niż inne w okolicy.

Niektórzy mieszkańcy miasta domagają się podjęcia działań zmierzających do rekultywacji jeziora, tak aby w ciepłe dni znów stało się ono celem dla pływaków, wędkarzy i wodniaków. W tym celu konieczne będzie ponowne natlenienie wody do takiego stopnia, aby ryby mogły ponownie zamieszkać w jego wodach. Można to osiągnąć poprzez napowietrzanie lub pogłębianie, które usunie nagromadzoną na dnie jeziora zgniłą materię organiczną, która obecnie sprawia, że woda jest niedotleniona, gdy jezioro jest zamarznięte zimą.^[2]

Northern Arts and Cultural Centre znajduje się w Yellowknife, na Terytoriach Północno-Zachodnich, w Kanadzie. Jest to jedyne centrum sztuk performatywnych w NWT.

Centrum z 313 miejscami zostało otwarte 3 maja 1984 roku. Centrum, stworzone przez mieszkańców Yellowknife przy dużym wsparciu gazety The Globe and Mail, zostało zbudowane dzięki pomocy rządu, firm, fundacji i osób prywatnych z całej Kanady. Od tego czasu, posiadając mandat do "zachęcania do rozwoju sztuk widowiskowych wywodzących się ze wszystkich tradycji kulturowych", instytucja stała się centralnym punktem na tym terytorium dla lokalnych, terytorialnych, krajowych i międzynarodowych artystów scenicznych.

NACC jest kierowane przez Zarząd składający się z ochotników. NACC angażuje się w działalność społeczną i edukacyjną w NWT, wspierając programy dla początkujących i uznanych artystów NWT oraz programy pomocy dla szkół, społeczności i grup artystycznych NWT.^[3]

Greenstone Building, oficjalnie Greenstone Government of Canada Building, a czasami znany jako Greenstone Government Building, znajduje się przy Franklin Avenue w centrum Yellowknife, Terytoria Północno-Zachodnie, Kanada. Jest to czteropiętrowy budynek z kamienną elewacją, ukończony i otwarty w 2005 roku. Znajdują się w nim lokalne biura 16 federalnych agencji rządowych. Przed wybudowaniem budynku były one rozproszone w różnych budynkach na terenie miasta.

Nazwa pochodzi od greenstone, skały występującej w dużych ilościach na tym terenie, z której wydobywano złoto, co przyczyniło się do rozwoju Yellowknife. Budynek odzwierciedla tę przeszłość na dwa inne sposoby. Wewnętrzna wieża klatki schodowej jest obłożona skośnymi deskami, które przypominają wciąż stojące wieże szybów kopalnianych, a na podłodze w holu zaznaczono położenie ważnego lokalnego uskoku pod budynkiem.

Budynek został zaprojektowany przez firmę Manasc Isaac z Edmonton z myślą o ochronie środowiska. W jego centralnym atrium znajduje się ściana kurtynowa z ogniwami fotowoltaicznymi - największa taka konstrukcja w Kanadzie i druga co do wielkości na świecie w momencie ukończenia budowy. Pięć procent energii elektrycznej w budynku pochodzi z tej ściany; jest ona wykorzystywana do ogrzewania wody, której część pochodzi z zielonego dachu budynku i lokalnych wód gruntowych, dzięki czemu budynek zużywa o połowę mniej wody niż budynek o podobnej wielkości. Efektywność ogrzewania jest taka, że budynek pozostaje odpowiednio ciepły w mroźne zimowe dni, kiedy wiele sąsiednich biur musi być zamkniętych. Ekologiczny projekt budynku pozwala zaoszczędzić 80 000 CDN$ na kosztach energii i zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych o 370 ton (410 krótkich ton) rocznie.

Dwa lata po zakończeniu budowy, w terminie i zgodnie z budżetem, budynek Greenstone uzyskał złoty certyfikat LEED (Leadership in Energy and Environmental Design) przyznawany przez Canada Green Building Council. Był to pierwszy budynek w północnej Kanadzie, który uzyskał ten certyfikat i pierwszy LEED Gold dla architektów. W 2007 roku Królewski Instytut Architektoniczny Kanady uhonorował budynek nagrodą Innovation in Architecture Award of Excellence.^[6]

Weaver & Devore Trading to rodzinny, niezależny sklep ogólnospożywczy znajdujący się w Yellowknife na Terytoriach Północno-Zachodnich w Kanadzie. Został założony w 1936 r. przez Harry'ego Weavera i Ellisa "Buda" Devore'a, handlarzy futrami i wodniaków z Peace River w Albercie. Ich pierwsza wyprawa handlowa do Zatoki Yellowknife w 1936 r. była odpowiedzią na wzmożoną aktywność górniczą tego lata. W następnym roku wspólnicy zbudowali stały domek handlowy z drewnianych bali, a biznes kwitł, gdy Yellowknife stało się ważnym ośrodkiem handlowym. Bud Devore sprzedał firmę w 1954 roku, ale biznes nadal działał pod nazwą Weaver & Devore i pozostał w rodzinie Weaverów od śmierci Harry'ego w 1957 roku. W latach 80. XX wieku sklep zaprzestał handlu futrami i obecnie specjalizuje się w sprzedaży towarów ogólnych, produktów, zamówień z buszu i odzieży outdoorowej.

W latach 60. sklep rozrósł się do obecnej siedziby, po drugiej stronie Weaver Drive. Oryginalny punkt handlowy Weaver & Devore z 1937 r. jest obecnie popularną lokalną restauracją Bullock's Bistro i miejscem historycznym miasta Yellowknife.^[8]

Pierwszy budynek używany jako szkoła w Yellowknife, Terytoria Północno-Zachodnie, Kanada, znajduje się obecnie przy Franklin Avenue na południowym krańcu New Town, śródmiejskiej części miasta. Jest to mały domek z bali, pochodzący z połowy lat 30. W 1998 r. został uznany za zabytek miasta Yellowknife, a w 2004 r. wpisany do Kanadyjskiego Rejestru Zabytków.

Pierwotnie został zbudowany przez miejscową firmę wydobywającą złoto, a w 1938 r. przekształcono go w szkołę, ponieważ liczba mieszkańców miasta wzrosła na tyle szybko, że potrzebna była szkoła. W celu zarządzania szkołą utworzono Okręg Edukacyjny nr 1 Yellowknife, którego rada była pierwszym demokratycznie wybranym organem rządowym na tym terytorium. Nawet przy 20-osobowej grupie uczniów szkoła była na tyle mała, że zajęcia musiały odbywać się w dwóch sesjach; często przerywali je przechodzący górnicy, którzy gapili się na budynek lub mylili go z barem.

Po dwóch latach nowy dystrykt przeniósł się do większych pomieszczeń, aby pomieścić rosnącą liczbę mieszkańców, a w końcu był w stanie zbudować własną szkołę. W późniejszych latach domek z bali stał się pralnią i prywatną rezydencją, a następnie został przekazany miastu jako obiekt historyczny. W 1987 r. budynek został przeniesiony z pierwotnej lokalizacji na Starym Mieście do obecnego miejsca na terenie szkoły podstawowej Mildred Hall, gdzie od tego czasu jest odrestaurowany i służy jako miejsce wycieczek po wczesnej edukacji w Yellowknife. Obecnie budynek jest zamknięty dla zwiedzających; docelowo planuje się wykorzystanie go jako muzeum wczesnej historii edukacji w Yellowknife.^[9]