Odkryj 6 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Wyspa Wolin (Polska). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Wiatrak holenderski, Muzeum Regionalne i Kościół św. Stanisława. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Gołogóra.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Wyspa Wolin (Zachodniopomorskie).
Spis treści
Wiatrak holenderski
Pomnik w Wolinie, Polska. Wiatrak holenderski w Wolinie – wiatrak holenderski znajdujący się w Wolinie, w województwie zachodniopomorskim. Mieści się w zachodniej części miasta, za cmentarzem.
Budowla została wzniesiona w 1850 roku. Posiada trzy kondygnacje. Wybudowano ją na planie koła. Obecnie pełni funkcję młyna przemysłowego.[1]
Muzeum Regionalne
Muzeum w Wolinie, Polska. Muzeum Regionalne im. Andrzeja Kaubego w Wolinie – muzeum znajdujące się przy wolińskim rynku, obok ratusza.
W muzeum prezentowane są eksponaty dotyczące plemienia Wolinian, systemu obronnego miasta, rzemiosła, i wierzeń jego średniowiecznych mieszkańców. Atrakcją jest miniaturka słowiańskiego boga z czterema twarzami: Świętowita. Figurkę tę znaleźli prowadzący w Wolinie wykopaliska archeologowie.
Muzealna ekspozycja przedstawia zasięg osadnictwa plemienia Wolinian, rozwój ośrodka miejskiego, od założenia osady otwartej na przełomie VI/VIII wieku po upadek w XII, system obronny, port, gospodarkę, handel i wierzenia. Została przygotowana w oparciu o wiadomości zebrane w kronikach, a przede wszystkim bogate źródła archeologiczne pozyskane w toku wieloletnich badań wykopaliskowych na terenie miasta. Na życzenie zwiedzających można wysłuchać magnetofonowego przewodnika w językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, szwedzkim, rosyjskim, czeskim, węgierskim, hiszpańskim, otrzymać informację turystyczną o regionie, zaopatrzyć się w przewodniki, mapy, wydawnictwa muzealne i pamiątki.[2]
Kościół św. Stanisława
Kościół pw. Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Wolinie – świątynia wybudowana w stylu neogotyckim z cegły w 1848 roku jako luterańska. Mieści się przy ulicy Kościelnej.[3]
Adres: Kościelna 19, 72-510 Wolin
Gołogóra
Gołogóra – wzniesienie o wysokości 21,0 m n.p.m. na wyspie Wolin, nad brzegiem cieśniny Dziwny, w granicach miasta Wolin.
Na wzniesieniu utworzono rezerwat archeologiczny Wzgórze Wisielców.
Nazwę Gołogóra wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1948 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Galgen Berg.[4]
Wzgórze Wisielców
Wzgórze Wisielców – rezerwat archeologiczny położony na południe od Wolina na wzniesieniach nad Dziwną z cmentarzyskiem kurhanowym z IX-X wieku.
Ogrodzone cmentarzysko kurhanowe znajduje się na nad Dziwną, na wzniesieniu zwanym Gołogórą (21 m n.p.m.).
Cmentarzysko kurhanowe na Wzgórzu Wisielców, stanowisko 9, należy do grupy najstarszych wczesnośredniowiecznych nekropolii na Pomorzu Zachodnim. Jest unikalnym, po dziś zachowanym w sposób czytelny obiektem archeologicznym, który we wczesnym średniowieczu współtworzył rozległy zespół osadniczy Wolina. Zmarłych chowano tu w obrządku pogrzebowym ciałopalnym i szkieletowym. Przejawiający się w sposób wyraźny birytualizm interpretowany jest jako wyraz oddziaływań różnych ośrodków kulturowych ówczesnej Europy: skandynawskich jak i chrześcijańskich z Polski i Niemiec. Część pochówków przypada jednak na najstarszą fazę charakteryzującą się wyłącznie obrządkami ciałopalnymi.
Istnienie nekropolii na Wzgórzu Wisielców datowane jest na okres, kiedy na Pomorzu występowały cmentarze kurhanowe o obrządku wyłącznie ciałopalnym lub birytualnym (IX-XI w.). Pierwotnie tutejsze mogiły miały kształt kolisty. Ich średnica wynosiła od 3 do 20 metrów. W trakcie prac badawczych odkryto kurhan o ogrodzeniu z drewnianych pali, które zostały spalone przed usypaniem mogiły. Wyróżniono groby kurhanowe i podkurhanowe. Te pierwsze - nieliczne. Groby ciałopalne wystąpiły w postaci: popielnicowych, jamowych i warstwowych. Niektóre otoczono kamieniem. Niekiedy kamienie tworzyły bruk pod warstwą stosu.
Pochówki szkieletowe zalegały na poziomie ówczesnego gruntu, lekko zagłębione w calec, choć większość została wkopana w kurhany powtórnie.
Zmarłych składano do drewnianych trumien. W pochówkach szkieletowych zmarli spoczywali w pozycji wyprostowanej na wznak. Niektóre kurhany kryły 2 lub 3 pochówki.
Zmarli wyposażeni byli stosunkowo ubogo. Cechą charakterystyczną nekropolii pomorskich jest bogatsze wyposażenie grobów kobiecych. Wśród inwentarzy odkryto ceramikę, rzadziej noże, osełki, kabłączki skroniowe i paciorki.
Nazwa „Wzgórze Wisielców” jest późniejsza i wiąże się z odbywającymi się kaźniami piratów i przestępców. Odkryty w najwyższym punkcie wzniesienia grób młodego mężczyzny bez głowy wskazuje na możliwość wykonania wyroku przez ścięcie.
Pod koniec XIX wieku naliczono na wzniesieniu 93 kurhany, z których zachowały się 34 mogiły.
Istniała tutaj rozległa osada kultury pucharów lejkowatych i ceramiki sznurowej.[5]
Rezerwat przyrody Łuniewo
Rezerwat przyrody w Polsce. Rezerwat przyrody „Łuniewo” – rezerwat torfowiskowy o powierzchni 10,5413 ha, utworzony 23 stycznia 1973, położony w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin, 0,5 km na południe-południowy zachód od stacji kolejowej Warnowo na linii Szczecin Dąbie-Świnoujście. W odległości kilkuset metrów na północ znajduje się granica Wolińskiego Parku Narodowego oraz zabudowania śródleśnej wsi Warnowo.[6]