Park Naturalny Aizkorri-Aratz - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Sanktuarium Matki Bożej z Arantzazu to franciszkańskie sanktuarium znajdujące się w Oñati, w Kraju Basków, w Hiszpanii. Sanktuarium jest bardzo cenionym miejscem wśród mieszkańców Gipuzko. Dziewica z Arantzazu jest imienniczką sanktuarium i patronką prowincji wraz z Ignacym z Loyoli.

Dzięki ciszy i spokojowi panującemu w górach Aizkorri oraz dobrej infrastrukturze drogowej miejsce to jest często odwiedzane przez wiernych oraz turystów z regionu i zagranicy. Znajduje się w miejscu, gdzie prawdopodobnie w 1468 r. pasterzowi Rodrigo de Balanzategui objawiła się Dziewica z Arantzazu. Legenda głosi, że postać Dziewicy znajdowała się w krzewie cierniowym, a jego okrzyk "Arantzan zu?!" (Ty, wśród cierni?!) dał początek nazwie tego miejsca. Zgodnie z wyjaśnieniem językowym nazwa pochodzi od słów "arantza + zu", czyli "miejsce obfitujące w głóg".

Arantzazu można spotkać jako imię żeńskie w Hiszpanii w formach Arantza i Arantzazu (zwłaszcza w Biscay i Gipuzkoa) wraz z Arancha (pisownia hiszpańska) lub Arantxa (pisownia baskijska), co jest w dużej mierze zgodne z hiszpańską fonetyką.

Miejsce to jest również punktem wyjścia dla wielu szlaków górskich i tras dla turystów pieszych, które umożliwiają dostęp do łąk Urbia i dalej do pasma górskiego Aizkorri, do masywu Aloña oraz do terenów na południe i wschód od sanktuarium. Wszystkie szlaki są dobrze oznakowane.

Papież Leon XIII dokonał kanonicznej koronacji obrazu 13 września 1885 roku. W 1705 r. na Filipiny przywieziono wariant repliki o tym samym tytule, w postawie stojącej. Papież Franciszek dokonał kanonicznej koronacji wizerunku filipińskiego 31 maja 2017 r. Wizerunek znajduje się obecnie w Sanktuarium Diecezjalnym i Parafii Matki Bożej z Arantzazu w San Mateo, Rizal.^[2]

Aizkorri lub Aitzgorri to masyw, najwyższy w Baskijskiej Wspólnocie Autonomicznej, o wysokości 1 551 m n.p.m. w najwyższym punkcie. Masyw tworzy grzbiet wapiennych szczytów ustawionych z północnego zachodu na południowy wschód w rzędzie na południu prowincji Gipuzkoa, a mianowicie Artzanburu, Andreaitz, Arbelaitz, Iraule, Aitxuri, Aketegi i Aizkorri. Mimo nieco mniejszej wysokości, szczyt ten jest najbardziej popularny. Masyw Aizkorri jest jedną z najbardziej charakterystycznych formacji geologicznych w paśmie Gór Baskijskich.

Pasmo górskie jest ograniczone na obu końcach przełęczami Biozkornia i San Adrian. Z jednego końca masyw ciągnie się na zachód do masywu Aloña, z drugiego do masywu Altzania (najwyższy szczyt Aratz). Główna linia kolejowa Madryt-Irun przecina północne, strome zbocza pasma górskiego, przy czym dwa przystanki kolejowe, tj. Otzaurte i Zegama Apeadero, już prawie nie funkcjonują.^[4]

Pasmo górskie w Hiszpanii. Góry Baskijskie – pasmo górskie w północnej Hiszpanii, będące częścią łańcucha górskiego Gór Kantabryjskich.

Wysokość gór to 1400–1500 m n.p.m.; zbudowane są głównie ze skał osadowych – margli, piaskowców, łupków ilastych, wapieni. Powstały w orogenezie alpejskiej. Wydobywa się rudę żelaza.

Góry Baskijskie składają się z dwóch mniejszych pasm – nadbrzeżnego na północy i wewnętrznego na południu.

• W pasmie nadbrzeżnym wyróżnie się następujące masywy z zachodu na wschód:
  • Monte Gorbea (Gorbea 1.481 m n.p.m. – najwyższy szczyt prowincji Vizcaya i Araba)
  • Urkiola (Anboto 1.331 m n.p.m.)
  • Elgea (Aumategigaña edo Saiturri 1.189 m n.p.m.)
  • Aizkorri (Aizkorri 1.528 m n.p.m.)
  • Altzania (Aratz 1.442 m n.p.m.)
  • Aralar (Txindoki 1.346 m n.p.m.)
• W pasmie wewnętrznym wyróżnie się następujące masywy z zachodu na wschód:
  • Sierra Salvada (Urieta 1.133 m n.p.m.)
  • Wzniesienia w rejonie Vitorii (Kapildui 1.177 m n.p.m.)
  • Izki (San Kristobal 1.057 m n.p.m.)
  • Urbasa (Baiza 1.183 m n.p.m.))
  • Andía (Beriain 1.493 m n.p.m.)