Welland - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Kanadyjskie pomniki wojenne to budynki, pomniki i rzeźby, które upamiętniają działania zbrojne na terytorium obejmującym współczesną Kanadę, rolę wojsk kanadyjskich w konfliktach i operacjach pokojowych oraz Kanadyjczyków, którzy zginęli lub zostali ranni w czasie wojny. Znaczna część tej militarnej historii Kanady jest dziś upamiętniona w postaci pomników w całym kraju i na całym świecie. Kanadyjskie pomniki upamiętniają ofiary poniesione już w czasie wojny siedmioletniej, aż po współczesną wojnę z terroryzmem. Ponieważ Nowa Fundlandia była dominium brytyjskim do czasu przystąpienia do Konfederacji w 1949 roku, w Nowej Fundlandii i Labradorze oraz za granicą znajduje się kilka pomników poświęconych nowofundlandzkim żołnierzom i kobietom.

W Kanadzie są obecnie 6 293 pomniki wojenne zarejestrowane w Narodowym Spisie Pomników Wojennych (National Inventory of Military Memorials), podlegającym kanadyjskiemu Departamentowi Spraw Weteranów (Canadian Department of Veterans Affairs). Pomniki wojenne znajdują się również na całym świecie, niektóre z nich są zarządzane przez Komisję Grobów Wojennych Wspólnoty Narodów (Commonwealth War Graves Commission) i są poświęcone Kanadzie oraz członkom Wspólnoty Narodów. Obecnie jest ich 17 we Francji, sześć w Belgii, cztery w Wielkiej Brytanii, po dwa w Afganistanie i Korei Południowej oraz po jednym w Egipcie, Hongkongu, Włoszech, na Malcie, w Holandii, Singapurze, Turcji i Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Niewiele jest przykładów sztuki pamiątkowej stworzonej przez ludy tubylcze przed końcem XIX wieku. Jeden z najlepiej zachowanych pomników znajduje się w Áísínai'pi, czyli Parku Prowincjonalnym Pisanie na Kamieniu, w południowej Albercie. Na liście światowego dziedzictwa UNESCO znajduje się obszerna seria niewielkich petroglifów wyrytych na piaskowcowych urwiskach rzeki Milk, z których wiele pochodzi sprzed tysięcy lat.^[1]

Welland International Flatwater Centre to obecny obiekt do uprawiania kajakarstwa, kajakarstwa i wioślarstwa w Welland w prowincji Ontario w Kanadzie, który był wykorzystywany podczas Mistrzostw Świata Juniorów 2013 i U23 w sprincie kajakowym oraz Igrzysk Panamerykańskich 2015. Obiekt został odnowiony w 2013 roku, przed rozpoczęciem mistrzostw U23.

Na potrzeby Mistrzostw i Igrzysk Panamerykańskich udoskonalenia obiektu obejmowały poszerzenie kanału, aby dostosować obiekt do warunków i standardów międzynarodowych, a także dobudowę budynków wzdłuż trasy. Ulepszenia obiektu kosztowały około 10 milionów dolarów kanadyjskich.

W obiekcie odbywały się liczne zawody w wielu dyscyplinach sportowych, m.in. w kajakarstwie, pływaniu na wodach otwartych i wyścigach smoczych łodzi. Po zakończeniu igrzysk obiekt został przekształcony w kanał użytku publicznego.

Obiekt będzie gospodarzem Mistrzostw Świata w Kajak Polo w 2018 roku.^[2]

Welland Canal Bridge 15 to dwutorowy most obrotowy z kratownicą Baltimore'a znajdujący się na nieczynnym odcinku kanału Welland w obrębie miasta Welland w prowincji Ontario. Ten odcinek kanału jest obecnie znany jako Welland Recreational Waterway. Most prowadził wcześniej nad kanałem główną linię kolei Canada Southern Railway.

W wyniku projektu relokacji Kanału Welland na początku lat 70-tych XX wieku linia CASO została poprowadzona przez tunel Townline, omijając ten most. Jeden tor przecinający most 15 pozostał w użyciu jako linia przesiadkowa pomiędzy Canadian National Railway Canal Subdivision przez Welland a nową stacją rozrządową Wainfleet Marshalling Yard w Wainfleet, Ontario. Pod koniec lat 80. XX wieku zakończono eksploatację tej linii między Welland a Wainfleet, a tor został usunięty między Wainfleet a punktem położonym kilkaset metrów na zachód od mostu 15.

Most jest nadal wykorzystywany wyłącznie do obsługi Vesuvius Industries w Welland. Jest on własnością Canadian Pacific Railway (CPR), ale nie jest połączony z żadnymi innymi torami CPR. Tylko sporadycznie korzysta z niego Trillium Railway, a na obu końcach mostu zainstalowano bramy z ogrodzeniem z ogniw łańcuchowych, aby uniemożliwić wejście na most osobom postronnym.

Most 15 jest wizualnie podobny do mostu obrotowego Montrose na rzece Welland, znajdującego się w odległości ok. 15 km, jednak jest to kratownica Warrena, a nie rzadsza kratownica Baltimore. Oba mosty zostały zbudowane mniej więcej w tym samym czasie. Mniej więcej w tym samym czasie zbudowano także most obrotowy kolei Niagara, St. Catharines i Toronto nad kanałem (most nr 8) w Thorold, Ontario. Most ten, zbudowany dla interurbanów i lekkich elektrycznych lokomotyw towarowych, miał lżejszą konstrukcję i prowadził tylko jeden tor. Most nr 8 już nie istnieje.^[4]

Dain City to małe przedmieście w najbardziej wysuniętej na południe części Welland, Ontario, Kanada. Swego czasu była to w większości niezależna społeczność wiejska położona na skrzyżowaniu dwóch ważnych linii kolejowych, część Township of Humberstone, i nosiła nazwę Welland Junction. Nazwę zmieniono na Dain City po przyłączeniu do miasta Welland w połowie lat pięćdziesiątych. Dain City zostało zbudowane przez Marshall Dain Manufacturing Company, głównego pracodawcę na tym terenie, jako "miasto firmowe".

We wrześniu 2008 roku firma John Deere ogłosiła, że do końca 2009 roku zamknie swój zakład, likwidując 800 miejsc pracy, i przeniesie produkcję do Wisconsin i Meksyku.

Geografia i charakter miasta Dain City w dużej mierze wynikają z jego bliskości do Kanału Welland, jedynego kanału żeglugowego między jeziorem Ontario a jeziorem Erie w systemie Wielkich Jezior. Przez wiele lat kanał przebiegał wzdłuż zachodniej strony Dain City i przez samo miasto Welland, z licznymi zakrętami i mostami po drodze. W kwietniu 2019 r. most drogowy Forks (most nr 18) został usunięty, pozostał tylko most kolejowy (most nr 17). Zakończenie budowy obwodnicy Welland w 1973 r., sześcioletni projekt wykopów, mający na celu ominięcie całego miasta Welland szerszym i prostszym kanałem, znacząco zmienił i odizolował Dain City, przekształcając je w półwysep z nowym kanałem po jego wschodniej stronie oraz starym i nowym kanałem spotykającym się na południowym krańcu.

W latach 80. ubiegłego wieku z mostu podnoszonego w Dain City usunięto urządzenia podnoszące, choć nadal jest on wykorzystywany do ruchu kołowego.

W Dain City znajdowało się kiedyś duże kino samochodowe - Welland Drive-In, położone po południowej stronie Forks Road, między starą linią kolejową a nowym kanałem, zbudowane w 1954 roku i zburzone w 1981 roku.

W Dain City znajdują się cztery dzielnice mieszkaniowe: "Glennwood Park", "Regatta Park", "Seaway Village" i "Welland Junction". Na starym kanale, przemianowanym na Welland Recreational Waterway, co roku odbywają się międzynarodowe regaty wioślarskie i wyścigi smoczych łodzi, a także klub wioślarski South Niagara Rowing Club, który jest powiązany z okolicznymi szkołami średnimi.^[5]