Tiruchirapalli - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Świątynia Sri Ranganathaswamy to hinduistyczna świątynia poświęcona Ranganatha, formie Najwyższego Boga, Maha Vishnu, znajdująca się w Srirangam, Tiruchirapalli, Tamil Nadu, Indie. Zbudowana w hinduskim stylu architektonicznym, świątynia jest gloryfikowana przez alwarów w ich Divya Prabhanda i ma wyjątkowe wyróżnienie bycia pierwszą spośród 108 Divya Desams poświęconych Najwyższemu Bogu Wisznu.

Jest to najznakomitsza świątynia Vaishnava w południowych Indiach, bogata w legendy i historię. Świątynia odegrała ważną rolę w historii Vaishnavizmu, począwszy od XI-wiecznej kariery Ramanuji i jego poprzedników Nathamuni i Yamunacharyi w Srirangam. Położenie świątyni na wyspie pomiędzy rzekami Kollidam i Kaveri sprawiło, że była ona narażona na powodzie, a także na ataki armii najeźdźców, którzy wielokrotnie wykorzystywali ją jako miejsce obozowania wojsk. Na początku XIV wieku świątynia została splądrowana i zniszczona przez wojska sułtanatu delhijskiego podczas szeroko zakrojonego napadu na różne miasta królestwa Pandyan. Świątynia została odbudowana pod koniec XIV wieku, a w XVI i XVII wieku ufortyfikowano ją i rozbudowano o wiele innych gopuramów. Było to jedno z centrów wczesnego ruchu bhaktów z tradycją śpiewu i tańca, ale tradycja ta ustała w XIV wieku i odrodziła się w ograniczonym zakresie znacznie później.

Świątynia zajmuje powierzchnię 155 akrów (63 ha), na której znajduje się 81 sanktuariów, 21 wież, 39 pawilonów i wiele zbiorników na wodę, dzięki czemu jest to największa na świecie funkcjonująca świątynia hinduistyczna. Miasto świątynne jest ważnym stanowiskiem archeologicznym i epigraficznym, które stanowi historyczne okno na wczesne i średnie średniowieczne społeczeństwo i kulturę południowych Indii. Liczne inskrypcje sugerują, że ta hinduistyczna świątynia służyła nie tylko jako centrum duchowe, ale także jako ważna instytucja gospodarcza i charytatywna, która prowadziła placówki edukacyjne i szpitalne, prowadziła darmową kuchnię i finansowała regionalne projekty infrastrukturalne z otrzymywanych darów i datków.

Świątynia Srirangam jest największym kompleksem świątynnym w Indiach i jednym z największych kompleksów religijnych na świecie. Niektóre z tych budowli były przez wieki odnawiane, rozbudowywane i przebudowywane jako żywa świątynia. Najnowszym obiektem jest zewnętrzna wieża o wysokości około 73 metrów (240 stóp), ukończona w 1987 roku. Świątynia Srirangam jest często wymieniana jako jedna z największych funkcjonujących świątyń hinduistycznych na świecie, podczas gdy jeszcze większa Angkor Wat jest największą istniejącą świątynią. Świątynia jest aktywnym hinduistycznym domem modlitwy i należy do tradycji Thenkalai Śri Vaishnavizmu. Coroczny 21-dniowy festiwal odbywający się w tamilskim miesiącu Margazhi (grudzień-styczeń) przyciąga 1 milion odwiedzających. Kompleks świątynny został nominowany do wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i znajduje się na wstępnej liście UNESCO.^[2]

Jambukeswarar Temple, Thiruvanaikaval to słynna świątynia Śiwy w dystrykcie Tiruchirapalli, w stanie Tamil Nadu, w Indiach. Świątynię tę zbudował Kocengannan, jeden z wczesnych Cholów. Znajduje się ona na wyspie Srirangam, na której znajduje się słynna świątynia Ranganathaswamy.

Thiruvanaikal jest jedną z pięciu głównych świątyń Sziwy w Tamil Nadu (Pancha Bhoota Stalam), reprezentujących Mahābhūta, czyli pięć wielkich żywiołów; ta świątynia reprezentuje żywioł wody, czyli neer w języku tamilskim. W sanktuarium Jambukeswary znajduje się podziemny strumień wody i mimo wypompowywania wody jest ono zawsze wypełnione wodą.

Jest to jeden z 275 Paadal Petra Sthalams, w którym wszyscy czterej najbardziej czczeni Nayanarowie (święci saivici) wyśpiewywali chwały bóstwa w tej świątyni. W świątyni znajdują się inskrypcje z okresu Chola.^[3]

Tiruchirappalli Rockfort, lokalnie znany jako Malaikottai, to historyczna fortyfikacja i kompleks świątynny zbudowany na starożytnej skale. Znajduje się w mieście Tiruchirappalli, na brzegu rzeki Kaveri, w stanie Tamil Nadu, w Indiach. Zbudowany jest na skale o wysokości 83 metrów. Wewnątrz znajdują się dwie świątynie hinduistyczne: Świątynia Ucchi Pillayar, Rockfort i Świątynia Thayumanaswami, Rockfort. Inne lokalne atrakcje turystyczne to słynna świątynia Ganesha z epoki Pallava i fort z epoki Madurai Nayak. Kompleks fortu był świadkiem zaciętych bitew między Madurai Nayakami a dynastią Adil Shahi z Bijapuru, regionem Karnatyku i siłami cesarskimi Maratha. Fort odegrał ważną rolę podczas wojen karnatyckich, pomagając położyć podwaliny pod Imperium Brytyjskie w Indiach. Rockfort jest najbardziej widocznym punktem orientacyjnym miasta.^[4]

Kościół Matki Bożej z Lourdes znajduje się w mieście Tiruchirapalli, w stanie Tamil Nadu, w Indiach. Zbudowany w stylu gallo-katolickim kościół jest poświęcony Matce Bożej z Lourdes. Kościół jest uważany za jeden z najstarszych spośród 22 kościołów w mieście, które mają ponad 100 lat. Kościół znajduje się na terenie szkoły St. Joseph's College Higher Secondary School, Trichy. Kościół jest jednym z najważniejszych zabytków w mieście.

Fundamenty położono w 1895 r., a budowę zakończono w 1903 r., kiedy to kościół został otwarty dla zwiedzających. Ignacego, Franciszka Ksawerego, Najświętszego Serca Pana Jezusa, św. Piotra i św. Jana de Britto na środku iglicy jest najbardziej charakterystyczną cechą kościoła. Odnowiony kościół został poświęcony 10 lutego 1998 r., a droga krzyżowa została poświęcona i postawiona w 1999 r. Kościół stanowi przykład kościoła w stylu gotyckim, zbudowanego w całości przy użyciu miejscowych materiałów i rzemieślników.

Kościół Matki Bożej Anielskiej jest kościołem czynnym, w którym odbywają się codzienne modlitwy i nabożeństwa, należącym do rzymskokatolickiej sekty chrześcijańskiej. W kościele odbywają się różne praktyki religijne w godzinach od 5:15 do 20:00. W kościele odbywają się cztery doroczne święta, z których najbardziej znane jest święto Matki Boskiej z Lourdes, obchodzone co roku 11 lutego. Kościół jest związany z rzymskokatolicką diecezją Tiruchirapalli, a jego utrzymaniem i administracją zajmują się ojcowie z Towarzystwa Jezusowego (jezuici).^[5]

Górny Anaicut, znany również jako Mukkombu, to tama zbudowana na rzece Kaveri w stanie Tamil Nadu w południowych Indiach. Zapora została zbudowana w latach 1836-1838 przez Sir Arthura Cottona, brytyjskiego inżyniera irygacji, który zainspirował się pięknem architektonicznym kanału Grand Anaicut zbudowanego przez Karikala Chola w Kallanai w dystrykcie Thanjavur w II wieku.

Górny Anaicut lub Mukkombu znajduje się około 18 kilometrów (11 mil) na zachód od Trichy i 2 kilometry od Jeeyapuram, w miejscu, gdzie rzeka Kollidam odgałęzia się od głównej rzeki Cauvery. Jest to urocze miejsce piknikowe, otoczone hektarami zieleni. Znajduje się tu również dobrze utrzymany park. Mukkombu ma około 685 metrów długości (2283 stóp),

W górnym Anaicut rozpada się na dwa kanały, tworząc wyspę Srirangam, która jest zamknięta między deltami Thanjavur (Tanjore), ogrodu Tamil Nadu.^[6]

Uyyakondan Thirumalai Temple) to hinduistyczna świątynia poświęcona bóstwu Sziwy, znajdująca się na brzegu rzeki Uyyakondan, w Trichy, w południowoindyjskim stanie Tamil Nadu. Sziwa jest czczony jako Uyyakondan i jest reprezentowany przez lingam. Jego małżonka Parvati przedstawiana jest jako Anjanakshi Amman. Bóstwo przewodnie jest czczone w dziele kanonicznym Tamil Saiva z VII wieku, Tevaram, napisanym przez tamilskich świętych poetów znanych jako Nayanars i sklasyfikowanym jako Paadal Petra Sthalam.

Kompleks świątynny zajmuje powierzchnię czterech akrów i znajduje się na wzgórzu o wysokości 30 m (98 stóp). W świątyni znajduje się wiele sanktuariów, z których najbardziej znane są te poświęcone Ujakondarowi i jego towarzyszkom Maivizhi i Kanniyumaiyal. Wszystkie sanktuaria w świątyni są otoczone dużymi, koncentrycznymi, prostokątnymi ścianami z granitu. Do świątyni wchodzi się po schodach z piwnicy, w której znajduje się zbiornik świątynny.

W świątyni odbywają się cztery codzienne rytuały o różnych porach, od 6:00 do 20:30, oraz cztery doroczne festiwale. Festiwal Brahmotsavam jest obchodzony w dniu Panguni (marzec-kwiecień) i jest najbardziej znaczącym festiwalem.

Uważa się, że pierwotny kompleks został zbudowany przez Cholasów. W czasach współczesnych świątynia jest utrzymywana i administrowana przez Departament Religii Hinduskiej i Pomocy Charytatywnej rządu Tamil Nadu. W świątyni znajdują się inskrypcje z okresu Chola.^[8]

Świątynia Thayumanavar to świątynia znajdująca się w kompleksie Rockfort w mieście Tiruchirappalli w Indiach. Sziwa jest czczony jako Thayumanavar i jest reprezentowany przez lingam, a jego towarzyszka Parvati jest przedstawiana jako Mattuvar Kuzhalammai. Bóstwo przewodnie jest czczone w kanonicznym dziele Tamil Saiva z VII wieku, Tevaram, napisanym przez tamilskich świętych poetów znanych jako nayanarowie i sklasyfikowanym jako Paadal Petra Sthalam.

Według hinduskiej legendy, ciężarna kobieta o imieniu Rathnavathi była gorliwą czcicielką Sziwy, a on przybył w postaci jej matki, aby dopilnować jej porodu. Bóstwo przewodniczące nosi więc imię Thayumanaswamy, czyli ten, który działał jako matka. Rockfort to forteca stojąca na szczycie skały o wysokości 273 stóp, składająca się z monolitycznych skał, w których znajduje się wiele wykutych w skale świątyń jaskiniowych. Pierwotnie zbudowana przez Palawów, została później przebudowana przez władców Madurai Nayaks i Vijayanagara. Uważa się, że główny kompleks świątyni został zbudowany w VIII wieku przez imperium Pandyan.

W świątyni odbywa się sześć codziennych rytuałów o różnych porach, od 5:30 do 22:00, oraz dwanaście dorocznych festiwali. Festiwal Chittirai w tamilskim miesiącu Chittirai (kwiecień - maj) jest obchodzony przez piętnaście dni i przedstawia różne wydarzenia związane z legendą świątyni. Świątynia jest utrzymywana i administrowana przez Departament Religii Hinduistycznej i Pomocy Charytatywnej rządu Tamil Nadu.^[13]

Świątynia Erumbeeswarar w Thiruverumbur, Tamil Nadu, Indie, jest świątynią hinduistyczną poświęconą bóstwu Sziwie. Zbudowana jest na wzgórzu o wysokości 60 stóp, na które można wejść po schodach. Główne świątynie i dwa prakaramy znajdują się na szczycie wzgórza, a hala i zbiornik świątynny - u jego podnóża. Uważa się, że Sziwa przemienił się w mrówczą górę i pochylił głowę w tym miejscu, aby mrówki mogły wspiąć się na górę i oddać mu cześć. Erumbeeswarar jest czczony w kanonicznym, pochodzącym z VII wieku dziele Tamil Saiva - Tevaram, napisanym przez tamilskich świętych poetów znanych jako nayanmars i sklasyfikowanym jako Paadal Petra Sthalam.

Świątynia jest jedną z serii zbudowanych przez Adityę Cholę (871-907 CE) wzdłuż brzegów rzeki Cauvery, dla upamiętnienia jego zwycięstwa w bitwie pod Tirupurambiyam. Znajduje się w niej kilka inskrypcji z czasów imperium Chola, pochodzących z X wieku. Świątynia została uznana za zabytek chroniony przez Archaeological Survey of India i jest lokalnie nazywana "Kailash południowych Indii". Świątynia ma w swoim kalendarzu sześć codziennych rytuałów w różnych godzinach od 5:30 do 20:00 oraz trzy doroczne festiwale. Na doroczny Brahmotsavam (festiwal główny) przyjeżdżają tysiące wielbicieli z daleka i bliska. Przy każdej pełni księżyca dziesiątki tysięcy pielgrzymów oddają cześć Erumbeeswararowi, obchodząc wzgórze boso w ramach praktyki zwanej girivalam. Świątynia jest utrzymywana i administrowana przez Hindu Religious and Endowment Board przy rządzie Tamil Nadu.^[14]

Gunaseelam Vishnu Temple to hinduistyczna świątynia poświęcona Wisznu znajdująca się 20 km od Trichy, w południowoindyjskim stanie Tamil Nadu. Znajduje się na brzegu rzeki Kaveri. Uważa się, że wizyta w świątyni jest lekarstwem dla osób upośledzonych umysłowo, które są zabierane do świątyni i przetrzymywane na jej terenie przez 48 dni. Wierzy się, że po upływie 48 dni ich choroba zostaje wyleczona dzięki łasce bóstwa przewodniczącego, Prasanna Venkatachalapathi. W świątyni utworzono ośrodek rehabilitacji zdrowia psychicznego, który posiada oficjalną pieczęć licencji rządu Tamil Nadu - jest to pierwszy tego typu ośrodek w Tamil Nadu.

Świątynia ma w swoim kalendarzu sześć codziennych rytuałów o różnych porach od 6:30 do 20:30 oraz trzy doroczne festiwale. Coroczne Brahmotsavam (główne święto) jest jedenastodniowym festiwalem, w którym uczestniczą tysiące wielbicieli z daleka i bliska. Świątynia jest utrzymywana przez dziedzicznego zarządcę.^[15]