Odkryj 4 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Wyspa Lord Howe (Australia). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Mount Gower, Mount Lidgbird i Park Morski Lord Howe Island. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Erskine Valley.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Wyspa Lord Howe (Nowa Południowa Walia).
Spis treści
Mount Gower
Mount Gower, to najwyższa góra na australijskiej subtropikalnej Wyspie Lord Howe na Morzu Tasmana. Ma wysokość 875 metrów nad poziomem morza i stosunkowo płaski 27-hektarowy płaskowyż szczytowy, stoi na południowym krańcu Lord Howe, tuż na południe od drugiego najwyższego szczytu wyspy, 777-metrowego Mount Lidgbird, od którego jest oddzielony przez siodło na czele Erskine Valley.
Wejście na Gower wiąże się z popularną, trudną, 8-godzinną wędrówką w obie strony z przewodnikiem, choć nie są tu potrzebne żadne specjalne umiejętności wspinaczkowe. Góra porośnięta jest lasem deszczowym, a na szczycie znajduje się las chmurowy, w którym rośnie wiele endemicznych roślin wyspy.[1]
Mount Lidgbird
Góra Lidgbird, także Mount Ledgbird i Big Hill, położona jest w południowej części Lord Howe Island, tuż na północ od Mount Gower, od której oddziela ją siodło na czele Erskine Valley, a jej szczyt znajduje się na wysokości 777 metrów nad poziomem morza.
Wędrówka na szczyt jest przeznaczona wyłącznie dla doświadczonych wspinaczy. Do pokonania klifów i śliskiego, stromego terenu potrzebne są liny. Dla porównania, góra Gower jest łatwa do zdobycia. W połowie drogi na górę znajduje się Goat House Cave, dawne schronienie dla XIX-wiecznych zbieraczy palm Kentia. Z tego miejsca turyści mogą zobaczyć gnieżdżące się boćki maskowe i liczne ptaki tropikalne z czerwonymi ogonami.[2]
Park Morski Lord Howe Island
Pływanie i snorkeling wśród uroków morskiego życia. Park Morski Wyspy Lorda Howe'a jest miejscem występowania najbardziej wysuniętego na południe ekosystemu rafy koralowej w Australii i na świecie. Wyspa ma 10 km długości, 2 km szerokości i składa się z dużego systemu raf lagunowych wzdłuż jej zawietrznej strony oraz 28 małych wysepek wzdłuż jej wybrzeża. W 1999 r. wody w promieniu trzech mil morskich od wyspy Lord Howe zostały uznane za park morski na mocy ustawy z 1997 r. o parkach morskich Nowej Południowej Walii (NSW Marine Park Act 1997) w celu ochrony unikalnej morskiej różnorodności biologicznej. Zarówno Wyspa Lorda Howe, jak i Piramida Ballsa znajdują się w obrębie trzech mil morskich chronionych przez stanowy park morski. Oba parki morskie uzupełniają status wyspy jako miejsca światowego dziedzictwa.
Wyspa Lord Howe jest położona około 643 km (400 mil) na północny wschód od Sydney, w Nowej Południowej Walii, w Australii. Wyspa Lord Howe jest odległa, ma biologicznie zróżnicowany system morski z wysokim stopniem endemizmu. Park Morski Wyspy Lorda Howe'a został utworzony po tym, jak uznano, że jest to obszar o wyjątkowych walorach przyrodniczych, niezwykłej różnorodności siedlisk morskich i bioróżnorodności, bogatym morskim dziedzictwie kulturowym oraz znaczeniu społecznym i gospodarczym dla społeczności wyspy, co nadaje mu znaczenie zarówno krajowe, jak i międzynarodowe.[3]
Erskine Valley
Dolina Erskine to mała, stroma, zalesiona dolina, w której znajduje się wieloletni potok Erskine Creek z kilkoma małymi wodospadami. Ma około jednego kilometra długości i szerokości, leży pomiędzy Mounts Lidgbird i Gower, na zachodniej stronie południowego krańca australijskiej subtropikalnej Wyspy Lord Howe na Morzu Tasmana. Dolinę przecina popularny szlak turystyczny prowadzący na szczyt góry Gower. Nazwę nadano jej na cześć Thomasa Erskine'a, Lorda Kanclerza Wielkiej Brytanii w latach 1806-1807.
W opisie doliny autorstwa Roberta Etheridge'a z 1889 roku czytamy: Góry Ledgbird i Gower oddzielone są od siebie Doliną Erskine, czyli "Między Wzgórzami", głęboką i szeroką depresją, biegnącą w dół do południowo-zachodniego wybrzeża. Jej zejście jest bardzo szybkie i strome, z mniej lub bardziej stałą wodą, a zbocza doliny są wszędzie pokryte głazami i odłamkami wulkanicznymi, przeplatanymi gęstą roślinnością. Siodło na czele tego spadku, tworzące szyję łączącą dwa wzgórza, jest bardzo wąskie, prawdopodobnie nie więcej niż dwadzieścia do trzydziestu jardów, pokryte dużymi głazami, i podtrzymuje niską, stuningowaną roślinność i wiele podrostu, świadczącego w poskręcanym i sękatym stanie drzew o silnych wichurach, które przechodzą przez to miejsce, a których mieliśmy żywe osobiste doświadczenie podczas nocy, kiedy obozowaliśmy w tym skądinąd uroczym miejscu. Dolina Erskine działa w istocie jak rodzaj leja i przypominała mi bardzo głębokie, długie wąwozy, którymi pocięta jest Wyspa Świętej Heleny. Heleny. Przełęcz znajduje się na wysokości ponad 2000 stóp nad poziomem morza.[4]