Albany - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Memorial Park Cemetery znany również jako Pioneer Cemetery i Old Albany Cemetery to cmentarz położony wzdłuż Middleton Road w mieście Albany w regionie Great Southern w Australii Zachodniej.

Został zbudowany w 1836 roku i jest pierwszym konsekrowanym cmentarzem w Australii Zachodniej, uznanym w 1840 roku za publiczne miejsce pochówku, aby zaspokoić potrzeby rosnącej społeczności. Został zamknięty jako cmentarz publiczny w 1959 roku, ale do 2000 roku odbywały się tam nieliczne pochówki, a do 2009 roku składano tam prochy. Obecnie większość pochówków odbywa się na cmentarzu Allambie Park. Uważa się, że jest to najdłużej działający cmentarz publiczny w Australii Zachodniej.

Cmentarz na wzgórzu zajmuje powierzchnię około 2,5 hektara (6 akrów) i jest podzielony na demonstracyjne kwatery, w których znajduje się łącznie około 5000 grobów. Składa się z dwóch części, górnej i dolnej, oddzielonych od siebie ulicą Middleton Road. Na terenie cmentarza znajduje się wiele dojrzałych drzew rodzimych i egzotycznych oraz wiele różnorodnych, stylowych i wiekowych pomników i elementów wyposażenia grobów.

W 2000 r. cmentarz został sklasyfikowany przez National Trust, a w 2003 r. wpisany do stałego rejestru Heritage Council of Western Australia.^[3]

Scots Uniting Church, pierwotnie znany jako Scots Presbyterian Church, to kościół w Albany w regionie Great Southern w Australii Zachodniej.

Kościół znajduje się przy York Street, głównej ulicy w centrum Albany. Znajduje się prawie naprzeciwko kościoła anglikańskiego St John's, co zapewnia spokojną atmosferę przy tej ruchliwej ulicy.

Zbudowany w stylu wiktoriańskiego gotyku akademickiego, w większości z drobno ciosanego miejscowego granitu, zwieńczony jest dachem z żelaza falistego. Kościół ma silnie dwuspadową formę z tynkowanymi przyporami i mocno zrębowymi drzwiami. Pierwotnie był to kościół prezbiteriański, a od stycznia 1889 r. - trzecia kongregacja prezbiteriańska w Australii Zachodniej. Początkowo, do czasu ukończenia budowy kościoła, nabożeństwa odbywały się w ratuszu w Albany oraz w budynkach Penny Post. Architekt z Melbourne, Evander McIver, został poproszony o sporządzenie planów, a W. Sangster otrzymał zlecenie na dokończenie budowy. Kamień węgielny położono w listopadzie 1891 roku, a budynek ukończono i otwarto w marcu 1892 roku. Całkowity koszt budowy wyniósł 1416 funtów.

W 1969 r. do budynku dobudowano murowaną salę, kuchnię, zakrystię i dwa pokoje.

Nazwa kościoła została zmieniona w 1977 r., gdy Kościół Prezbiteriański połączył się z innymi kościołami, tworząc Kościół Zjednoczeniowy w Australii.^[7]

Ellen Cove Jetty znane również jako Middleton Beach Jetty to molo znajdujące się na południowym krańcu Middleton Beach w King George Sound w Albany w regionie Great Southern w Australii Zachodniej.

Prace nad budową nabrzeża rozpoczęto pod koniec 1899 r., wbijając pale w podłoże piaskowe w Ellen Cove; budowę ukończono w 1901 r., a jej koszt wyniósł 150 funtów.

Nabrzeże służyło do transportu towarów i ludzi w Albany. Obecnie jest wykorzystywane głównie do celów rekreacyjnych.

Jest zbudowane ze zbrojonego betonu i drewna, 15 betonowych pali ustawionych w regularnych odstępach i drewnianego odeskowania rozpiętego między palami. Molo było kilkakrotnie przebudowywane i nie ma dowodów na to, że zachowała się jakakolwiek część oryginalnej konstrukcji.

Zarówno molo, jak i dojrzałe sosny norfolk islandzkie rosnące wzdłuż linii brzegowej zostały wpisane na listę dziedzictwa kulturowego Australii Zachodniej w 2000 roku.

Bariera przeciw rekinom na plaży Middleton Beach została zbudowana w 2016 roku, zamykając wody wokół nabrzeża.^[8]

Eyre Park to park znajdujący się w Middleton Beach w Albany w regionie Great Southern w Australii Zachodniej.

Park jest ograniczony ulicami Adelaide Crescent, Middleton Road i Garden Street. Znajdują się w nim duże otwarte przestrzenie, jeziora, altany, grille, toalety publiczne, plac zabaw dla dzieci i boisko do koszykówki.

Park został zaprojektowany przez Harry'ego Baxtera z South Perth, który wygrał konkurs zorganizowany przez Radę Miejską Albany, w którym nagrodą było 50 funtów. Konkurs odbył się w 1946 r. Projekt Baxtera przewidywał, że większą część terenu zajmie ozdobne jezioro, a na innych częściach znajdą się ogrody i obiekty sportowe.

Stowarzyszenie Postępu Plaży Middleton zaproponowało, aby na części parku powstały korty tenisowe, kręgielnia i trawniki do gry w krokieta z pawilonem.

W 1948 r. prace były już w toku, a piaszczyste wzgórza usunięte w pobliżu nabrzeża plaży na parking zostały wykorzystane do rekultywacji terenu w Eyre Park. Buldożery kontynuowały również karczowanie terenu w obrębie parku.

Urządzenia zabawowe w parku zostały zmodernizowane w 2016 r. i obejmują latającego lisa, huśtawki, liny do wspinaczki, bujak z bali, schodki i inne elementy. Wzdłuż brzegu jeziora planowana jest również budowa kryjówki dla ptaków.^[9]

Government Jetty, znane również jako Kalgan River Jetty lub Fruit Landing, to zabytkowa budowla znajdująca się przy Nanarup Road na rzece Kalgan w pobliżu Albany w regionie Great Southern w Australii Zachodniej.

Molo zostało zbudowane w latach 1906-1908 i jest reprezentatywne dla rozwoju Mostu Dolnego Kałgana. Molo miało służyć jako miejsce postoju lodziarzy, którzy wyładowywali towary dla nowych osadników w tym okręgu. Później służyło jako punkt dostaw drewna do budowy mostu. Niegdyś molo posiadało linie kolejowe, dzięki którym można było używać wózków do przenoszenia materiałów z barek dostarczanych z górnego biegu rzeki. Wykorzystywano je także do rozładunku sprzętu, takiego jak drewniane klepki i żeliwne rury, do budowy miejskiej linii wodociągowej z zatoki Two Peoples Bay w 1914 r.

Molo było również wykorzystywane przez statki turystyczne. Armstrong i Waters używali go do cumowania swojego parowca Silver Star po rejsie z Albany, na który wsiadali zwiedzający. Stamtąd dwie motorówki zabierały pasażerów dalej w górę rzeki do Killarney.

Molo palowe miało głowicę w kształcie litery T i zostało zbudowane z drewnianych słupów i odeskowania z żelaznymi mocowaniami. Obecnie jest ono w złym stanie, a ostatnie 10 metrów (33 stopy) zostało utracone, z wyjątkiem części dwóch pylonów.^[10]

Wesley Church to Kościół Zjednoczeniowy położony przy Duke Street z widokiem na Princess Royal Harbour w Albany, w regionie Great Southern w Australii Zachodniej.

Początkowo znany jako Wesley Methodist Church, został zbudowany w stylu późnowiktoriańskim w 1890 r. kosztem 2 695 funtów. Kościół ma ściany z cegły i miejscowego granitu oraz wyszukane ceglane obramowania okien. Zawiera również elementy gotyckie, takie jak ostrołukowe wejścia, wysoką iglicę i ostrołukowe okna. Po wschodniej stronie kościoła, w 1903 r., kosztem 1250 funtów, wybudowano budynek w podobnym stylu architektonicznym. Oba budynki zostały ufundowane przez rodzinę Robinsonów, która posiadała duże interesy handlowe, ziemskie i prawne zarówno w Albany, jak i Perth.

Kompleks składający się z kościoła, sali i plebanii jest wpisany na listę zabytków. Halę zbudowano najpierw w 1863 r., a następnie w 1891 r. zastąpiono ją nową, znaną obecnie jako Albert Hall. Kościół został otwarty w tym samym roku, po zastąpieniu wcześniejszego budynku, którego część została włączona do hali.

Kościół jest usytuowany blisko drogi, z symetryczną fasadą, wieżą i iglicą. Dach jest stromy, dwuspadowy z parapetem i przyporami w ścianach. Kamienne mury wykończone są ceglanymi listwami. Przylegająca do kościoła hala ma również symetryczną fasadę i stromy dach z rzędem otworów wentylacyjnych. Posiada centralnie umieszczony łukowy otwór drzwiowy i pięć centralnie umieszczonych płaskich okien nad drzwiami. Dwór ma symetryczną fasadę, kamienną konstrukcję z malowanymi ceglanymi obramieniami wokół okien i drzwi. W środku znajduje się portyk z łukowatym wejściem, weranda z ozdobnymi drewnianymi słupkami i fryzem. Główny dach jest czterospadowy i zwieńczony czterema charakterystycznymi kominami.

W 1977 r. Kościół Metodystyczny i Kościół Prezbiteriański Australii połączyły się, tworząc Kościół Zjednoczeniowy Australii.^[12]

Farmy wiatrowe Albany i Grasmere to dwie elektrownie wiatrowe w pobliżu Albany w Australii Zachodniej, których właścicielem jest Bright Energy Investments. Są one zlokalizowane obok siebie i często traktowane są jako jeden obiekt. Posiadają 18 turbin wiatrowych o maksymalnej mocy wytwórczej 35,4 MW energii elektrycznej. Pierwotna farma wiatrowa Albany została uruchomiona w październiku 2001 roku, po dziesięciu latach planowania. Farma wiatrowa jest w stanie wyprodukować 80% energii elektrycznej potrzebnej Albany.

Oddana do użytku w 2001 roku farma była największym tego typu obiektem w Australii. Początkowo farma miała 12 turbin wiatrowych, a w 2011 roku zainstalowano dodatkowo 6 turbin jako Farmę Wiatrową Grasmere. Oryginalne turbiny Farmy Wiatrowej Albany to ENERCON model E66, każda z trzema łopatami o długości 35 metrów (115 stóp), wykonanymi z włókna szklanego i kevlaru (dzięki czemu są bardzo elastyczne i wytrzymują wszelkie warunki) i zamontowanymi na wieżach o wysokości 65 metrów (213 stóp). Stożek, do którego przymocowane są łopaty, waży około 14 ton. W momencie budowy były to największe turbiny zainstalowane na półkuli południowej. Turbiny działają automatycznie, a trzy łopaty są regulowane w taki sposób, aby jak najlepiej wykorzystać moc wytwarzaną przez wiatr o dowolnym kierunku i sile. Zostały one zaprojektowane tak, aby wytrzymać najsilniejsze wiatry, jakie mogą wystąpić w Albany, i posiadają specjalną ochronę przed wyładowaniami atmosferycznymi. Każda turbina ma moc znamionową 1,8 MW i jest w stanie wytwarzać energię elektryczną przy prędkości wiatru 7-130 km na godzinę (4-70 kn), przy której turbiny są wyłączane. Maksymalną moc osiąga się przy prędkości wiatru 50 km na godzinę (27 kn). Sześć nowych turbin zainstalowanych w 2011 roku to ENERCON model E70 o mocy znamionowej 2,3 MW. Turbiny zostały wyprodukowane w Niemczech.

Farmy wiatrowe Albany i Grasmere znajdują się na wybrzeżu, około 12 kilometrów (7 mil) na południowy zachód od miasta. Znajdują się na wysokości około 80 metrów (262 stóp) nad Oceanem Południowym. Wysokość i położenie mają na celu maksymalne wykorzystanie lokalnych warunków wiatrowych, a w połączeniu z niewielką odległością od głównego systemu przesyłowego energii elektrycznej sprawiają, że jest to doskonałe miejsce do budowy farm wiatrowych.

Farmy pełnią również funkcję atrakcji turystycznej w Albany. Po wybudowaniu obiektu wydano 200 000 USD na trasy spacerowe, wieże widokowe, tablice informacyjne i miejsca piknikowe na terenie farmy i w jej pobliżu. Droga dojazdowa do farmy została zmodernizowana o 400 000 USD, aby ułatwić zwiedzającym dostęp do niej. Trasa Bibbulmun Track również przebiega przez to miejsce i musiała zostać przesunięta w kierunku klifów oraz ustabilizowana.^[14]

Albany House to zabytkowy budynek znajdujący się na rogu Stirling Terrace i York Street z widokiem na Princess Royal Harbour w Albany, w regionie Great Southern w Australii Zachodniej.

Budynek został pierwotnie zbudowany jako budynek Union Bank of Australia i ukończony w 1884 roku. Na parterze znajdowała się sala bankowa, a na pierwszym piętrze - rezydencja dyrektora.

Dwukondygnacyjny budynek został zbudowany w stylu wiktoriańskiej regencji, z muru nośnego, który został otynkowany i pomalowany. Otynkowany cokół u podstawy budynku ciągnie się wokół głównej fasady i jest najgłębszy przy ściętym narożniku, ponieważ teren opada w kierunku południowym. Jednopiętrowe skrzydło rozciąga się od strony zachodniej do granicy z hotelem London. Budynek ma dominującą formę kwadratu ze ściętym narożnikiem, w którym znajduje się główne wejście, na skrzyżowaniu Stirling Terrace i York Street. Pomiędzy parterem a pierwszym piętrem znajduje się dekoracyjny fryz podłużny z dalszymi poziomymi profilami. Fasady obu ulic są identyczne i podzielone na wykusze dzięki połączeniu w pary łukowatych okien. Balkon od strony północnej ma drewnianą podłogę i balustradę z żeliwnych paneli. Budynek zwieńczony jest falistym, żelaznym dachem ukrytym za parapetem. Budynek wieńczą kominy z profilowanymi zwieńczeniami oraz maszt w południowo-wschodnim narożniku.

Oddział Union Bank został otwarty w 1878 r. przez dyrektora generalnego Johna Franklina McMullena. Oddziały w mieście miały również Commercial i National Banks. McMullen nabył obecny teren w 1879 roku. W związku z budową linii kolejowej Great Southern Railway i w obliczu bezpiecznej przyszłości ekonomicznej Albany rozpoczęto planowanie budowy nowej siedziby.

Budynek został zaprojektowany przez architekta George'a Charlesa Inskipa w 1884 roku. Inskip zaprojektował również budynki Union Bank w Perth, Fremantle. Roebourne i Geraldton. Przetarg na budowę budynku Albany ogłoszono w tym samym roku, a w sierpniu położono kamień węgielny. Budynek został zbudowany przez Charlesa Keysera, który zbudował również Vancouver House, inny zabytkowy budynek znajdujący się przy Stirling Terrace.

W 1945 r. blok został podzielony na mniejsze części, a teren za budynkiem od strony ulicy York został sprzedany. W 1950 r. budynek został poddany renowacji. W 1951 roku Union Bank i Bank of Australasia połączyły się, tworząc Australian and New Zealand Bank. W 1970 roku bank ten przejął English, Scottish and Australian Bank i przekształcił się w Australia and New Zealand Banking Group Ltd., a następnie przeniósł się do budynku przy Albany Highway. W 1973 roku budynek został całkowicie opróżniony i otwarto nową siedzibę przy Peel Place. W 1975 r. Albany House został sprzedany rodzinie Wyness, a następnie w 1976 r. rodzinie Bellemore, która odrestaurowała budynek. W 1999 r. firma QBE Insurance używała parteru jako biura.

W 2005 roku budynek otrzymał od rządu stanowego dotację w wysokości 5 000 A$ na pokrycie kosztów przygotowania planu konserwacji.^[15]

Vancouver House, znany również jako budynek Banku Narodowego, to zabytkowy budynek znajdujący się na Stirling Terrace z widokiem na Princess Royal Harbour w Albany w regionie Great Southern w Australii Zachodniej.

Nazwa budynku pochodzi od nazwiska George'a Vancouvera, który w 1791 r. nadał nazwę King George Sound i Princess Royal Harbour oraz zgłosił roszczenia do południowej części Australii Zachodniej na rzecz Korony Brytyjskiej.

Przetarg ogłoszono w lutym 1881 r., a budynek został zbudowany w 1881 r. przez lokalnego budowniczego Charlesa Keysera, który zbudował również Albany House, położony dalej wzdłuż Stirling Terrace. Początkowo funkcjonował jako oddział Banku Narodowego, później był wykorzystywany jako kawiarnia i sklep spożywczy, a w 2000 r. stał się pensjonatem.

Budynek w stylu wiktoriańsko-klasycystycznym jest częścią grupy znaczących budynków wzdłuż Stirling Terrace. Ma dwie kondygnacje z jednopiętrową dobudówką po wschodniej stronie budynku. Symetryczna fasada jest podzielona na poziome panele ze stiukowej cegły. We wnęce wejściowej z portykiem znajduje się łukowaty otwór drzwiowy. Budynek zwieńczony jest średniospadowym dachem z blachy falistej z dwoma profilowanymi kominami szczytowymi.^[16]

Alison Hartman Garden, często określany jako Mokare Park, to park przy York Street w Albany w regionie Great Southern w Australii Zachodniej.

W parku, położonym w pobliżu centrum Albany, znajdują się liczne rzeźby, w tym posąg Mokare.

Obszar ten sąsiaduje z Biblioteką Publiczną w Albany i Rynkiem Miejskim w Albany. Często odbywają się tu lokalne targi. Teren ten był niegdyś ogrodem warzywnym znajdującym się za starą szkołą państwową, która obecnie jest Centrum Edukacji Okręgu Albany. Ogrody zostały nazwane na cześć Alison Edith Hartman (1906-1978), długoletniej nauczycielki w Albany State School. Była ona córką Johna Hartmana, który zbudował Albany War Memorial, a w latach 1935-1967 pełniła funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej w Albany.

Na południowym skraju ogrodu rosną dwie duże sosny Norfolk Island oraz drzewo Quercus robur z lat 90. XIX wieku. Sosny są dekorowane w okresie Bożego Narodzenia. Pomnik Mokare został wzniesiony w 1977 roku jako pomnik człowieka z plemienia Noongar, który pomógł pierwszym osadnikom w utrzymaniu pokojowego współistnienia z tradycyjnymi właścicielami. W 1989 r. wokół granitowej skały w ogrodach ustawiono serię rzeźb społecznych. Wśród nich znajdują się duże, stuletnie drzewa pochodzące z pierwotnego nabrzeża, które symbolizują nabrzeże, dźwigi do załadunku statków i inne maszyny rolnicze, aby podkreślić znaczenie żeglugi i rolnictwa we wczesnym rozwoju miasta. Słup Pokoju z przesłaniem Niech pokój zapanuje na Ziemi, znajdujący się na tyłach ogrodów, został wzniesiony w 2011 r. w ramach obchodów Dnia Harmonii.^[17]

The Old Farm, znana również jako Strawberry Hill lub Barmup, znajduje się na Strawberry Hill na przedmieściach Mira Mar w Albany w Australii Zachodniej. Znana jest jako pierwsza farma w Australii Zachodniej.

Wzgórze, na którym położona jest posiadłość, wznosi się na wysokość 72 m (237 stóp) i jest ostrogą góry Clarence. Gleba jest mieszaniną gliny i żwiru z bogatą czarną gliną w dolnej części.

Farma została założona w 1827 roku jako farma rządowa, kiedy pierwsi Europejczycy osiedlili się w King George Sound. Edmund Lockyer, Alexander Collie i John Lawrence Morley wybrali to miejsce na farmę rządową. Pierwotnie zajmowało ono obszar 1536 akrów (622 ha), ale do dziś pozostało tylko 6 akrów (2 ha). Kolejni trzej komendanci osady, kapitan Wakefield, porucznik Sleeman i kapitan Collet Barker, postępowali zgodnie z planem Lockyera, kontynuując rozbudowę farmy.

Alexander Collie został mianowany rezydentem rządowym w Albany w 1831 roku i zamieszkał w domku z bydła i drewna, znajdującym się na farmie. Posiadłość nazwał Strawberry Hill od niewielkiego poletka truskawek, które uprawiał. Collie przeszedł na emeryturę w 1832 roku, a jego następcą został D.H. Macleod, jednak to nadzorca farmy John Lawrence Morley przekazał posiadłość Richardowi Spencerowi.

Spencer został mianowany rezydentem rządowym w 1833 roku; nabył farmę i zamieszkał na niej wraz z żoną Ann i dziesięciorgiem dzieci. Spencer zaaranżował wzniesienie granitowego, dwupiętrowego budynku na tyłach pierwotnej konstrukcji z bydła i trzciny, kosztem 100 funtów. Ogród był już dobrze zagospodarowany i produkował krwawe pomarańcze, maliny, winogrona, szparagi, figi i migdały. Pierwszymi gośćmi, którzy zatrzymali się w nowym budynku, byli Karol Darwin i kapitan Robert FitzRoy z HMS Beagle.

Stara, kryta strzechą część głównej rezydencji spłonęła w 1870 roku. Drugi domek został zbudowany przez Charlesa Minera w tym samym roku.

Francis Bird, Główny Architekt Australii Zachodniej, nabył posiadłość w 1889 r. i zmienił jej nazwę z Strawberry Hill na Old Farm. Jego rodzina zachowała własność farmy do lat 30. XX wieku.

Przez wiele lat teren stał opuszczony, aż w 1956 r. został zakupiony przez rząd federalny, a w 1964 r. przekazany National Trust of Australia. Wkrótce potem rozpoczęto prace konserwatorskie, a następnie udostępniono go zwiedzającym.^[19]