Bendigo - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Rosalind Park to australijski park w Bendigo, w stanie Wiktoria. Przed osiedleniem się białych, trawiaste lasy otaczały miejsce, które obecnie nazywa się Bendigo Creek. W tamtych czasach potok był niczym więcej niż łańcuchem basenów i jezior. Obszar ten stanowił ważne źródło pożywienia i wody dla rdzennych mieszkańców Dja Dja Wrung, żyjących w suchej środkowej części stanu Wiktoria.

W latach pięćdziesiątych XIX wieku w okolicy odkryto złoto, co radykalnie zmieniło obszar, na którym obecnie znajduje się Rosalind Park. Bendigo było jednym z najbogatszych regionów wydobycia złota na świecie - w latach 1850-1900 znaleziono tu więcej złota niż gdziekolwiek indziej na świecie. Obecnie jest to siódme najbogatsze złoże złota na świecie. Krajobraz zdominowały młyny płuczkowe, szyby oraz hałdy odpadów kopalnianych i odlewów. W 1852 roku obszar ten został oficjalnie uznany za obręb Government Camp, którego granice do dziś w przybliżeniu wyznacza park. Obszar Government Camp obejmował 66 akrów i mieścił koszary policyjne, areszt i śluzę, gmach sądu (który nadal jest używany), urząd ds. złota oraz inne budynki rządowe, biura i kwatery.

W 1856 roku miejscowy komisarz ds. złota, Joseph Panton, po raz pierwszy zasugerował, że obóz powinien zostać przekształcony w park, ale dopiero w 1861 roku 59 akrów zostało formalnie zarezerwowane na park i przekazane Radzie Dzielnicy Sandhurst (obecnie miasto Greater Bendigo). Pierwszy ogrodnik parku został mianowany w 1870 roku i ustalił podstawowy układ Rosalind Park, który zachował się do dziś.^[2]

Central Deborah Gold Mine to nieczynna kopalnia złota i atrakcja turystyczna w Bendigo w Australii. Została wpisana do Wiktoriańskiego Rejestru Zabytków 18 listopada 1999 roku.

Kopalnia została otwarta w 1939 roku przez Central Deborah Gold Mining Company w okresie ożywienia przemysłu złotniczego w latach 30. XX wieku, w wyniku rozbudowy istniejącego szybu o wysokości 108 stóp, który powstał wiele lat wcześniej, przy użyciu nowych maszyn. Była to jedna z ostatnich kopalń otwartych na polach złota w Bendigo i jedna z niewielu, które pozostały otwarte w czasie II wojny światowej. W latach 1945-46 kopalnia była rozbudowywana i wyposażana w nowe maszyny. W latach 40. osiągnęła maksymalną głębokość (obecnie 412 m). Zamknięto ją w listopadzie 1954 roku, po wyprodukowaniu 29 865 uncji złota w ciągu całego okresu eksploatacji; zamknięcie dwa tygodnie później kopalni North Deborah było ostatnim zamknięciem kopalni w Bendigo.

Został ponownie otwarty w 1986 r. jako atrakcja turystyczna, a jego szyb został poszerzony, aby umożliwić korzystanie z większych wind. Została zachowana i odrestaurowana przez lokalną organizację Bendigo Trust, która odrestaurowała także miejskie tramwaje. Do dziś zachowały się oryginalne budynki oraz wiele elementów wyposażenia i maszyn górniczych.

Przystanek tramwajowy Violet Street linii Bendigo Tramways łączy kopalnię z jeziorem Weeroona, świątynią Bendigo Joss House i innymi lokalnymi atrakcjami turystycznymi, a zachodni koniec trasy kończy się przy kopalni.^[3]

Stadion Bendigo to australijskie centrum sportowo-rozrywkowe w Bendigo w stanie Wiktoria. Stadion jest domem dla drużyn Bendigo Braves i Bendigo Spirit. Odbywały się na nim mecze koszykówki podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów w 2006 roku. Stadion posiada dziesięć krytych boisk sportowych, duże powierzchnie wystawowe i funkcjonalne, licencjonowaną salę klubową i powiązane zaplecze administracyjne.

Stadion może być wykorzystywany do organizacji dużych imprez sportowych, kulturalnych i rozrywkowych. Odbywały się na nim takie wydarzenia, jak The Young Divas, Vanessa Amorosi, międzynarodowe imprezy koszykarskie, snookerowe i siatkarskie.

Największa odnotowana frekwencja w tym obiekcie miała miejsce 3 marca 2013 roku, kiedy to Bendigo Spirit pokonało Townsville Fire 71-57 w Wielkim Finale WNBL 2012-13. W maju 2018 roku obiekt został ponownie otwarty po zakończeniu przebudowy o wartości 23 milionów dolarów, w ramach której zmodernizowano obiekty i zwiększono pojemność obiektu.

Stadion był gospodarzem pierwszego meczu Suncorp Super Netball w dniu 25 maja 2019 r., kiedy Collingwood Magpies grał z West Coast Fever w meczu rundy 5 Suncorp Super Netball 2019. Był on częścią podwójnego header, w którym Tasmanian Magpies grali z Western Sting w ramach rozgrywek Australian Netball League.

Obiekt był współgospodarzem Mistrzostw Oceanii FIBA w 2003 r., podczas których reprezentacja Australii zdobyła złoty medal.

Bendigo było również gospodarzem Grupy 3 Międzynarodowego Grand Prix Kobiet w Siatkówce w czerwcu 2016 r. przez 3 dni, w których Australia rywalizowała z Kubą, Kolumbią i Chorwacją.

Arena była także gospodarzem meczów australijskiej ligi koszykówki (Australian National Basketball League) dla Melbourne United w sezonie 2020-21 NBL, w tym Throwdown V przeciwko South East Melbourne Phoenix. Była także gospodarzem meczu 11. rundy, w którym New Zealand Breakers grali z Melbourne United w meczu domowym Breakers.^[6]

Capital Theatre to teatr z 480 miejscami siedzącymi w Bendigo, Victoria, Australia. Zaprojektowany przez znanych architektów z Bendigo, Williama Vahlanda i Roberta Getzschmanna, budynek został otwarty w 1873 roku jako loża masońska i był podzielony na część prywatną i publiczną. W tej drugiej znajdowała się sala balowa, w której oferowano różne rozrywki, w tym operę, sztuki teatralne, wykłady, recitale, a później także pokazy filmów niemych. W 1890 r. masoni wyremontowali budynek, powiększając go o specjalną salę teatralną. Początkowo nazywano ją Mason Theatre, w 1912 r. przemianowano na New Britannia, a w latach 30. XX w. na Capital Theatre. Obecnie cały budynek jest zajmowany przez Capital i znajduje się na liście dziedzictwa państwowego i narodowego.^[7]

Fontanna Alexandra w australijskim mieście Bendigo, w stanie Wiktoria, jest uważana za jeden z najbardziej znaczących punktów orientacyjnych i pomników w mieście.

Fontanna znajduje się w dzielnicy Charing Cross w Bendigo, na skrzyżowaniu ulic View Street i Pall Mall. Charing Cross znajduje się w samym centrum miasta i jest jednym z najbardziej ruchliwych i widocznych skrzyżowań w Bendigo. Fontanna stoi naprzeciwko głównego wejścia do parku Rosalind.

Fontanna Alexandra została ufundowana z wpływów z Wystawy Przemysłowej dla Nieletnich w Bendigo (1879), 500 funtów darowizny od George'a Lansella i kolejnych 700 funtów od Rady Miasta Sandhurst (obecnie Miasto Większe Bendigo). Fontanna została zaprojektowana przez Williama Vahlanda (1828-1915), lokalnego architekta odpowiedzialnego za niektóre z najbardziej znaczących budynków w mieście. Fontanna została nazwana na cześć Aleksandry, księżniczki Walii. W jej uroczystym otwarciu 5 lipca 1881 r. wzięli udział jej synowie, książę Albert i książę Jerzy.

Oprócz fontanny Exhibition Fountain, zbudowanej w 1880 r. i znajdującej się w Ogrodach Carlton w Melbourne, fontanna Alexandra jest największą i najbardziej ozdobną fontanną miejską w Wiktorii. Fontanna ma wysokość 8,5 m i jest umieszczona w okrągłym basenie o średnicy 15 m, którego głębokość wynosi 0,61 m. Fontanna jest wykonana z 20 ton (22 m) drewna. Została wykonana z 20 ton (22 tony) granitu harcourtskiego, żeliwa i malowanego kamienia. Dekoracyjnie fontanna zawiera wylewki z głowami lwów, cztery alegoryczne postacie kobiece, wylewki z brązu z konikami morskimi i delfinami, a także medaliony z muszlami, delfinami i trójzębami. Basen jest otoczony ozdobnym żeliwnym ogrodzeniem i oświetlony czterema żeliwnymi lampami.

Z historycznego punktu widzenia fontanna jest pomnikiem sukcesu złóż złota i regionu Bendigo. Pod względem estetycznym fontanna jest dość typowa dla późnowiktoriańskich projektów monumentalnych, ale jest nietypowa, ponieważ niewiele fontann zostało zbudowanych zgodnie z tym motywem.

W 2017 r. realizowany jest projekt renowacji o wartości 350 000 AU$. Projekt renowacji będzie obejmował naprawę i odmalowanie balustrady i murów, w tym odmalowanie i ponowne położenie tynków, a także prace hydrauliczne i elektryczne.^[9]