Perth - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

The Swan Bells to zestaw 18 dzwonów zawieszonych w specjalnie zbudowanej 82,5-metrowej miedziano-szklanej kampanili w Perth w Australii Zachodniej. Wieża ta jest powszechnie znana jako The Bell Tower lub Swan Bell Tower.

Biorąc swoją nazwę od rzeki Swan, na którą wychodzi ich wieża, i tworząc szesnastodźwiękowy peal z dwiema dodatkowymi nutami chromatycznymi, są drugim co do wielkości zestawem dzwonów na zmianę na świecie, największym jest Christ Church Cathedral w Dublinie, który ma dziewiętnaście dzwonów.

Dwanaście z nich to historyczne dzwony z kościoła St Martin-in-the-Fields przy Trafalgar Square w Londynie; sześć innych, odlanych w ostatnim czasie przez Whitechapel Bell Foundry, uzupełnia zestaw. Dzwony z kościoła St Martin-in-the-Fields zostały podarowane stanowi Australii Zachodniej w ramach obchodów dwustulecia Australii w 1988 r.; dodatkowe dzwony zostały odlane z późniejszej darowizny metali wydobywanych w Australii Zachodniej. Wśród sześciu nowszych dzwonów znajduje się pięć podarowanych Uniwersytetowi Zachodniej Australii, miastu Perth i mieszkańcom Australii Zachodniej przez miasto Londyn, miasto Westminster i konsorcjum brytyjskich i australijskich firm górniczych, oraz jeden dzwon zamówiony przez rząd Australii Zachodniej.^[6]

E Shed Markets to weekendowy targ znajdujący się na Victoria Quay w porcie Fremantle w Zachodniej Australii. Mieści się on w historycznym budynku drewnianym znanym jako "E" Shed, który został zbudowany w 1929 roku dalej w górę nabrzeża i bliżej nabrzeża. Budynek ten jest jednym z wielu szop, które w XX wieku miały różne nazwy i lokalizacje.

Pierwotna szopa "E" została zburzona w 1929 r., a jej następca zbudowano w tym samym miejscu.

W 1995 r. hangar ten został przeniesiony z miejsca, w którym stał wzdłuż rzeki przy Nabrzeżu Wiktorii, na wolny teren za hangarami B i C. Szopa została przy tym obrócona o 180 stopni. Projekt wykonał Tarek Ibrahim dla AND Design. Prace budowlane wykonała firma Fini Group, a ich koszt wyniósł 6 mln USD, łącznie z zagospodarowaniem budynku na targowisko.^[11]

Rockingham Centre to regionalne centrum handlowe położone 47 km na południowy południowy zachód od Perth w Australii Zachodniej, na przedmieściach Rockingham. Otwarte po raz pierwszy w 1971 roku i znane wcześniej jako Rockingham City Shopping Centre, Rockingham Park Shopping Centre i Rockingham Shopping Centre, było kilkakrotnie przebudowywane i rozbudowywane, a obecnie ma 62 216 metrów kwadratowych powierzchni do wynajęcia, na której działa 184 najemców. Do głównych sklepów należą Woolworths, Coles, Kmart, Target i Ace Cinemas.

Ostatnia duża przebudowa została zakończona w 2009 roku. W 2016 roku centrum rozszerzyło swoją zewnętrzną strefę gastronomiczno-rozrywkową przy ulicy Syrena o szereg restauracji i barów otaczających kina.

Centrum posiada 3229 zatok parkingowych, w tym około 300 miejsc pod dachem, i znajduje się pomiędzy Council Avenue, Read Street, Chalgrove Avenue i Contest Parade.^[12]

Elizabeth Quay to projekt inwestycyjny o mieszanym przeznaczeniu w centralnej dzielnicy biznesowej Perth. Projekt koncentruje się na obszarze położonym na północnym brzegu Perth Water, w pobliżu charakterystycznych dzwonów Swan Bells. Dzielnica ta została nazwana na cześć królowej Elżbiety II podczas jej Diamentowego Jubileuszu.

Projekt obejmuje budowę sztucznego wlotu w miejscu, gdzie wcześniej znajdował się rezerwat Esplanade, oraz modyfikacje otaczającego go terenu, w tym placu Barakowego. Na planie projektu zaznaczono dziewięć placów budowy. Przewiduje się, że ukończone obiekty będą obejmować 1 700 mieszkań, 150 000 metrów kwadratowych (1,6 mln stóp kwadratowych) powierzchni biurowej i 39 000 metrów kwadratowych (0,42 mln stóp kwadratowych) powierzchni handlowej.

Minister planowania John Day i premier Colin Barnett w dniu 26 kwietnia 2012 r. wmurowali pierwszy kamień węgielny na terenie rezerwatu Esplanade, a 28 maja 2012 r. Barnett ogłosił nazwę "Nabrzeże Elżbiety". Budowę wlotu i powiązanej infrastruktury zakończono w styczniu 2016 roku, przed Międzynarodowym Festiwalem Sztuki w Perth i Fringe World. Nabrzeże zostało oficjalnie otwarte 29 stycznia 2016 roku. Szacuje się, że budowa powiązanych budynków zostanie ukończona w różnym czasie, a pierwszy z nich - hotel The Ritz Carlton i przylegające do niego wieże mieszkalne - zostanie otwarty 15 listopada 2019 roku. W latach 2014-2022 Metropolitan Redevelopment Authority będzie prowadzić działania marketingowe i sprzedażowe.^[14]

Perth Concert Hall to sala koncertowa znajdująca się w Perth, stolicy australijskiego stanu Australia Zachodnia. Jest własnością miasta Perth i stanowi główne miejsce koncertów Zachodnioaustralijskiej Orkiestry Symfonicznej, a także gospodarzem wielu innych wydarzeń i występów. Sam budynek znajduje się w centralnej dzielnicy biznesowej Perth, w sąsiedztwie Ogrodów Sądu Najwyższego i Government House. Budynek ma dwie fasady: północną, wychodzącą na St Georges Terrace, i południową, wychodzącą na rzekę Swan.

Sala koncertowa została zbudowana na terenie przyznanym miastu Perth przez rząd Australii Zachodniej i otwarta w Dzień Australii w 1973 roku. Budynek, zaprojektowany przez lokalne biuro architektoniczne Howlett and Bailey Architects, został zbudowany w stylu brutalistycznym, z dużym wykorzystaniem białego betonu i masywnego, nieprzezroczystego wnętrza. Główne audytorium hali mieści 1729 osób, jest tu także 160-osobowa galeria dla chóru oraz organy o pojemności 3000 piszczałek. Pod względem akustycznym sala jest uważana za jedną z najlepszych w Australii, a jej projekt nadzorował nowozelandzki akustyk Sir Harold Marshall.^[19]

Sir James Mitchell Park to park położony wzdłuż południowego brzegu Perth Water w Perth, w Australii Zachodniej. Znajduje się na przedmieściach South Perth, od Mends Street Jetty do południowej części Heirisson Island.

Nazwa miasta pochodzi od nazwiska Sir Jamesa Mitchella, 13. premiera Australii Zachodniej.

Dawniej był to obszar nadrzeczny, na którym istniało wiele problemów związanych z zarządzaniem. W latach 50. XX wieku na tym obszarze zlikwidowano ogródki przyrynkowe.

Od lat 70. ubiegłego wieku podjęto znaczne wysiłki w celu poprawy walorów estetycznych, dostępu i kwestii środowiskowych.

Władze miasta South Perth uważają, że park lub jego części można wynająć, a od czasu jego modernizacji i zagospodarowania terenu odbywały się w nim liczne imprezy.

Od grudnia 2015 r. jest to bardzo regularnie uczęszczane miejsce przez rowerzystów, biegaczy i spacerowiczów z psami wokół rzeki, połączone z obwodem, który ciągnie się wokół całej Perth Water, wykorzystując udogodnienia dla pieszych na Narrows Bridge i The Causeway.^[20]

His Majesty's Theatre to edwardiański teatr barokowy w Perth, w Zachodniej Australii. Wybudowany w latach 1902-1904 w okresie wielkiego rozwoju miasta, teatr znajduje się na rogu Hay Street i King Street w centralnej dzielnicy biznesowej Perth.

W momencie otwarcia był to największy teatr w Australii, mieszczący ponad 2500 widzów. Uważa się również, że był to pierwszy żelbetowy budynek zbudowany w Perth.

W ciągu swojego istnienia teatr gościł duże musicale, balet, operę, sztuki szekspirowskie i wiele innych wydarzeń. Teatr był wielokrotnie odnawiany, przede wszystkim pod koniec lat 70. ubiegłego wieku, kiedy to rząd stanowy zakupił go i przeprowadził renowację dekoracyjną, jednocześnie modernizując wyposażenie. Od tego czasu jest siedzibą Baletu Zachodnioaustralijskiego i Opery Zachodnioaustralijskiej, które regularnie występują na scenie.

Znaczenie Teatru Jego Królewskiej Mości dla tkanki kulturowej Australii Zachodniej zostało docenione poprzez wpisanie go do stanowego rejestru miejsc dziedzictwa kulturowego oraz rejestru posiadłości narodowych. Został on również nazwany "Ikoną Dziedzictwa Stanowego" i uważa się, że jest to jedyny działający teatr edwardiański w Australii.^[22]

The Narrows Bridge to autostrada i przeprawa kolejowa przez rzekę Swan w Perth w Australii Zachodniej.

Składa się z dwóch mostów drogowych i mostu kolejowego, zbudowanych na odcinku rzeki znanym jako Narrows, znajdującym się między Mill Point i Point Lewis, i łączy autostrady Mitchell i Kwinana, łącząc północne i południowe przedmieścia miasta. Pierwotny most drogowy został otwarty w 1959 roku i był największym na świecie mostem z betonu sprężonego. Budowa północnego węzła tego mostu spowodowała konieczność rekultywacji znacznej części terenu z rzeki.

Most stanowił część autostrady Kwinana Freeway, która początkowo biegła tylko przez 2,4 mili (3,9 km) do Canning Bridge. W następnych dziesięcioleciach system autostrad został rozbudowany w kierunku północnym i południowym, co znacznie zwiększyło natężenie ruchu na moście. W związku z tym w 2001 r. otwarto drugi most drogowy na zachód od mostu pierwotnego, a w 2005 r. w luce między tymi dwoma mostami zbudowano most kolejowy. Pociągi pasażerskie po raz pierwszy przejechały przez Narrows w 2007 roku wraz z otwarciem linii kolejowej Mandurah.^[23]

Katedra św. Jerzego jest głównym kościołem anglikańskim w mieście Perth, w Zachodniej Australii, oraz kościołem macierzystym anglikańskiej diecezji Perth. Znajduje się na St Georges Terrace w centrum miasta.

26 czerwca 2001 r. katedra została wpisana do rejestru zabytków Australii Zachodniej z następującym opisem znaczenia: Katedra jest doskonałym przykładem architektury wiktoriańskiego gotyku akademickiego, zaprojektowanym przez znanego australijskiego architekta Edmunda Blacketa; zajmując strategiczną pozycję na rogu Saint Georges Terrace i Cathedral Avenue, katedra jest głównym elementem Central Government Precinct i wnosi znaczący wkład w krajobraz ulic centrum Perth; jako katedra Stolicy Anglikańskiej Arcybiskupa Perth, miejsce to cieszy się dużym szacunkiem wśród członków Kościoła Anglikańskiego i całej społeczności; budynek jest ściśle związany z powstaniem i rozwojem państwa, ponieważ pełni rolę głównego miejsca kultu Korony.^[26]

Latarnia morska North Mole rozpoczęła działalność w 1906 roku przy wejściu do portu Fremantle. Okularowe czerwone światło, emitowane ze stałego źródła światła na wysokości płaszczyzny ogniskowej 15 metrów nad poziomem morza, jest widoczne na 11 mil i wskazuje najdalej na zachód wysunięty punkt portu i jego wejście. Stała służba latarni rozpoczęła się w 1906 roku; po osadzeniu się fundamentów mola zlikwidowano tymczasowe oświetlenie. Światło, które pierwotnie planowano umieścić w budynku, okazało się zbyt mocne i zostało wysłane do Broome, gdzie zainstalowano stalową latarnię w Gantheume Point.

Latarnia i jej identyczna pod względem technicznym, lecz zielono zabarwiona partnerka na południowym molo są ostatnimi zachowanymi obiektami tego typu. Ma ona status "miejsca orientacyjnego" w rejestrze majątku narodowego i jest dobrze znanym punktem orientacyjnym dla marynarzy odwiedzających port. Zaprojektował ją Charles Yelverton O'Connor, inżynier odpowiedzialny za budowę portu Fremantle, który był autorem projektu systemu zaopatrzenia w wodę dla Goldfields. Wieża o wysokości 15 m jest wykonana z żeliwa, pomalowana na czerwono i posiada klasyczne zdobienia. Znajduje się na końcu ulicy North Mole Drive. Jest to dobrze wykorzystywane miejsce do rekreacyjnego wędkowania, a także punkt widokowy do regat jachtów oceanicznych i obserwacji ptaków.^[29]

Challenger Harbour to marina we Fremantle, w Zachodniej Australii, sąsiadująca z Fremantle Fishing Boat Harbour. Falochron portu obejmuje historyczne miejsce, w którym znajdowało się długie nabrzeże Fremantle.

Port został nazwany na cześć HMS Challenger, którym dowodził kapitan Charles Fremantle, gdy 2 maja 1829 roku wywiesił brytyjską flagę na Arthur Head, południowej główce ujścia rzeki Swan, na znak utworzenia kolonii Swan River.

Port został zbudowany na potrzeby Pucharu Ameryki w latach 1983-84 i zawierał obiekty przeznaczone specjalnie dla jachtów regatowych klasy 12-metrowej. Kamienny falochron chronił port od strony oceanu. Od tego czasu został on zmodyfikowany wyłącznie dla jednostek rekreacyjnych, z siedmioma pirsami (w tym jeden pirs dzierżawiony przez Fremantle Cruising Yacht Club i cztery pirsy dzierżawione przez Royal Perth Yacht Club), a także z krótkoterminowymi apartamentami z obsługą. Wielkość jachtów waha się od 10 metrów (33 stóp) do 35 metrów (115 stóp). Marina jest własnością i jest zarządzana przez Departament Transportu Australii Zachodniej.

W styczniu 1999 roku centrum łączności Ratownictwa Morskiego Fremantle znajdowało się w porcie, do czasu przeniesienia w 2016 roku do dawnej stacji sygnałowej na Cantonment Hill.^[33]

Supreme Court Gardens to park w centralnej dzielnicy biznesowej Perth w Australii Zachodniej, ograniczony ulicami Riverside Drive, Barrack Street, Governors Avenue i budynkami Sądu Najwyższego Australii Zachodniej.

Pod koniec lat 80. XIX wieku Perth Water rozciągała się dalej na północ niż jej obecna granica, a rzeka pokrywała część obszaru zajmowanego obecnie przez Ogrody Sądu Najwyższego. Teren na południe od pierwotnej siedziby sądu i ówczesnego budynku Sądu Najwyższego zajmowały stajnie policyjne i posterunek policji Waterside. Budynki policyjne zostały zburzone w 1902 r., kiedy wybudowano nowy budynek Sądu Najwyższego, a część rzeki została zrekultywowana.

W przeszłości na terenie ogrodów znajdowały się rozległe drzewa, krzewy i ogrodzenia oraz różne małe budowle na różnych etapach.

Ogrody były niekiedy bardzo słabo oświetlone i miały wiele zaciemnionych miejsc z powodu roślinności - w 1985 r. pojawiły się obawy o bezpieczeństwo z powodu niedostatecznego oświetlenia. W latach 2000 usunięto dużą ilość niskich krzewów i ogrodzeń oraz wprowadzono lepsze oświetlenie.

Przez wiele lat gazeta "The West Australian" organizowała coroczną wystawę sztuki na tym terenie.

Muszla koncertowa została zbudowana i otwarta 22 stycznia 1956 r., a w latach 90. XX w. spłonęła.

W ogrodach odbywała się znaczna liczba imprez i koncertów, wiele z nich związanych z Międzynarodowym Festiwalem Sztuki w Perth.^[34]