Jinan - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Źródło Baotu to znaczące kulturowo artezyjskie źródło krasowe znajdujące się w mieście Jinan w prowincji Shandong w Chinach. Wzmianki o nim znajdują się w "Kronikach Wiosen i Jesieni", jednej z pięciu klasyków literatury chińskiej. W czasach dynastii Qing cesarz Qianlong uznał je za "Źródło numer jeden pod niebem".

Źródło Baotu jest najbardziej znanym spośród ponad 70 nazwanych źródeł artezyjskich w śródmieściu miasta Jinan. Woda ze wszystkich tych źródeł pochodzi z ordowickiego krasowego poziomu wodonośnego znajdującego się pod miastem. Ponieważ teren wokół Jinan opada z południa na północ, obszar zasilania warstwy wodonośnej znajduje się na terenach górskich na południe od miasta. Obszar zasilania źródeł obejmuje 1500 km2 , z czego 550 km2 to zasilanie bezpośrednie, a 950 km2 to zasilanie pośrednie.

Łącznie źródła zasilane przez warstwę wodonośną mają wydajność około 300 000-350 000 metrów sześciennych dziennie. Od lat 70. XX wieku źródła kilkakrotnie przestawały wypływać, ponieważ z warstwy wodonośnej pobierano zbyt dużo wody do spożycia przez ludzi.

Źródło Baotu jest częścią skupiska około 20 nazwanych źródeł. Szacowany wiek wody sugeruje, że pochodzi ona z płytkiej cyrkulacji.

Basen źródła Baotu jest zasilany podwodną wodą wapienną przez trzy wyloty; objętość wody wypływającej ze źródła może osiągać szczytowe wartości do 1,6 metra sześciennego na sekundę. Uważa się, że strumienie wody ze źródła osiągają wysokość do 26 metrów. Temperatura wody utrzymuje się na stałym poziomie 18 stopni Celsjusza przez cały rok.^[1]

Wzgórze. Góra Tysiąca Buddów to wzgórze położone około 2,5 kilometra na południowy wschód od miasta Jinan, stolicy prowincji Shandong w Chinach. Zajmuje powierzchnię 1,518 km2 i ma szczyt o wysokości 285 metrów nad poziomem morza. Słynie z licznych wizerunków Buddy, które zostały wykute w skalnych ścianach wzgórza lub wolnostojących konstrukcji wzniesionych od czasów dynastii Sui, a także ze świątyni Xingguochan. Jest ona uważana za jedną z trzech największych atrakcji Jinan, razem ze źródłem Baotu i jeziorem Daming. Jest to również jedna z atrakcji turystycznych w Chinach, oceniona na 4A. Góra Tysiąca Buddów została otwarta jako park publiczny w 1959 roku, w 2005 roku została oceniona jako Atrakcje Turystyczne Chin klasy AAAA, a w marcu 2017 roku została oceniona jako Park Narodowy Chin.^[4]

Basen Pięciu Smoków jest znaczącym kulturowo stawem zasilanym przez artezyjskie źródła krasowe w mieście Jinan, w prowincji Szantung, w Chinach. Jest to jedno z najbardziej znanych źródeł spośród 72 słynnych źródeł w Jinan.

Źródło, które dostarcza wodę do Basenu Pięciu Smoków, należy do grupy źródeł, w skład której wchodzi również 28 innych źródeł, takich jak Źródło Tianjing, Źródło Siedemdziesiąt Trzy, Źródło Ximizhi, Źródło Dongmizhi, Źródło Yueya, Źródło Jing i Źródło Congming. Woda ze Źródła Pięciu Smoków pochodzi z najgłębszego obiegu spośród wszystkich źródeł w mieście Jinan.

Legenda wiąże Basen Pięciu Smoków z generałem z dynastii Tang, Qin Shubao, którego rezydencja znajdowała się w tym miejscu. Zgodnie z legendą źródło basenu powstało po ulewnych deszczach, które zatopiły dom Qin Shubao.

W 1985 r. utworzono Park Publiczny Basen Pięciu Smoków i przywrócono krajobraz ogrodowy wokół źródeł.^[5]

Pawilon wyzwolenia jest pomnikami upamiętniającymi szturmowanie miasta Jinan, Shandong przez wojsko wyzwolenie ludzi podczas bitwy pod Jinanem w Chińskiej wojnie domowej. Stoi w wewnętrznym południowo-wschodnim rogu fosy miejskiej w pobliżu miejsca, w którym żołnierze armii wyzwolenia ludowego naruszyły ścianę miasta 24 września 1948 r. Od tego czasu ściana miasta została usunięta.

Budowa pawilonu została ukończona we wrześniu 1986 r. Cała konstrukcja ma około 34 metrów wysokości i zajmuje powierzchnię 617 metrów kwadratowych. Jego ogólny projekt architektoniczny jest zgodny z klasycznymi chińskimi wzorami. Pawilon ma dwa piętra, położony na szerokim kamiennym cokole i jest ograniczony dachem. Jednak strony cokole są ozdobione kamiennymi rzeźbami, które przedstawiają sceny z wojny cywilnej o Jinan w stylu realizmu socjalistycznego. Inną godną uwagi dekoracyjną cechą pawilonu są pozłacane napisy, które czytają „Pawilon wyzwolenia” na kamiennym cokole, a także na właściwym pawilonie. Postacie tych inskrypcji zostały zaczerpnięte pismem marszałka Chen Yi, który dowodził kontrakensywną Shandong podczas chińskiej wojny domowej. Wnętrze pawilonu mieści wystawę związaną z bitwą wojny secesyjnej o Jinan.^[6]

Wzgórze Que to małe, wydłużone wzgórze położone na zachodnim brzegu Żółtej Rzeki w mieście Jinan, w prowincji Szantung, w Chinach. Jest jednym z samotnych "Dziewięciu Wzgórz" w dolinie Żółtej Rzeki w obrębie i na północ od miasta Jinan. Wraz ze wzgórzem Hua, które dziś znajduje się po przeciwnej stronie Żółtej Rzeki, wzgórze Que zostało przedstawione na słynnym obrazie malarza i kaligrafa z epoki Yuan-Dynasty, Zhao Mengfu, zatytułowanym "Autumn Colors at Que and Hua Hills". Wzgórze znajduje się w pobliżu północnego końca mostu kolejowego Luokou na Żółtej Rzece, który został tam umieszczony, ponieważ wzgórze stabilizuje bieg Żółtej Rzeki. W listopadzie 1937 r. wojska japońskie zaatakowały północny brzeg Żółtej Rzeki i zabiły około 50 mieszkańców wsi mieszkających wokół wzgórza Que. Wydarzenie to stało się znane jako Tragedia na Wzgórzu Que.^[11]

Grób Zhang Yanghao znany również jako Grób Pana Zhang jest pomnikiem poety Sanqu z okresu Yuan-Dynasty Zhang Yanghao. Znajduje się on w parku publicznym w wiosce Liu Yun na terenie dzielnicy Tianqiao w mieście Jinan w prowincji Shandong w Chinach.

Park grobowca zajmuje powierzchnię około 2 tys. metrów kwadratowych i jest obsadzony sosnami i wierzbami. Oprócz grobowca samego Zhang Yanghao znajdują się w nim również grobowce czterech krewnych Zhanga. Grobowiec Zhang Yanghao składa się z kopca ziemnego o wysokości 1,9 metra, otoczonego murowanymi ścianami. Przed kopcem stoi kamienny ołtarz i zestaw do kadzenia. Do grobowca prowadzi droga duchów z kamiennymi bramami, lwami i żółwiami.

Od czerwca 1992 r. grobowiec jest wpisany na listę chronionych obiektów kultury w Szantungu.^[14]

Grób Min Ziqian to pomnik Min Sun, ucznia Konfucjusza i czwartego z 24 konfucjańskich wzorów synowskiej pobożności. Pomnik znajduje się w Jinan, stolicy prowincji Shandong w Chinach.

Choć pomnik został zaprojektowany jako klasyczny konfucjański grobowiec ze świątynią przodków, drogą duchów i kopcem grobowym, faktyczne miejsce pochówku Min Suna nie jest znane. W Jinan mogła zostać pochowana tylko część ubrań Min Suna. W innych miejscach w Jiangsu, Henan i Anhui również znajdują się grobowce wzniesione dla upamiętnienia Min Sun.

Pierwsze wzmianki o budowie sali przodków poświęconej Min Ziqian na terenie Jinan pochodzą z roku 1074 z okresu panowania dynastii Pieśni Północnej. Renowacje podjęto w czasach dynastii Yuan, Ming i Qing. Przed rewolucją kulturalną obszar, na którym znajduje się pomnik, obejmował około 300 metrów w kierunku północ-południe i 200 metrów wzdłuż osi wschód-zachód. Góra grobowa miała średnicę 78 metrów i wysokość 10 metrów. W miejscu tym znajdowało się także ponad 30 starych drzew i ponad 10 historycznych rzeźb kamiennych. Miejsce pamięci uległo poważnym zniszczeniom w czasie rewolucji kulturalnej, kiedy to zburzono salę przodków, zniszczono mury i wycięto drzewa. We wrześniu 1979 r. miejsce pamięci zostało uznane za pierwszy z kluczowych obiektów historycznych Jinan, który zasługuje na ochronę. Obecnie miejsce to zajmuje obszar o wymiarach zaledwie 60 na 30 metrów. Projekt odbudowy grobowca rozpoczął się w 1999 r., ale zabrakło na niego funduszy.^[15]

Źródło Czarnego Tygrysa to znaczące kulturowo artezyjskie źródło krasowe znajdujące się w mieście Jinan w prowincji Szantung w Chinach. Jest ono drugim co do ważności spośród 72 nazwanych źródeł w Jinan. Woda w źródle pochodzi z umiarkowanie głębokiej cyrkulacji i wypływa z wypełnionej wodą wapiennej jaskini w stromym urwisku. Z ujścia jaskini woda wypływa przez trzy ozdobne, rzeźbione w kamieniu głowy tygrysa do basenu źródlanego w kształcie kwadratu. Stamtąd spływa do fosy staromiejskiej, obok której znajduje się źródło. Zgodnie z tradycją, w dawnych czasach przed jaskinią leżał czarny kamień. Nazwa źródła pochodzi podobno od kształtu i koloru skały, która przypominała czarnego tygrysa, oraz od dźwięku wody tryskającej ze skały, przypominającego ryk tygrysa. Starożytny układ źródła opisany jest w wierszu poety z dynastii Ming, Yan Bizeng.^[16]

Most na Żółtej Rzece w Jinan, znany również jako most autostradowy na Żółtej Rzece w Jinan, to most drogowy o konstrukcji wantowej przez Żółtą Rzekę w mieście Jinan w prowincji Szantung w Chinach.

Krajowa Państwowa Komisja Planowania zatwierdziła plan budowy mostu na Żółtej Rzece w Jinan 10 grudnia 1977 roku. W lutym 1978 roku inżynierowie Li Shou (chiński: 李守; pinyin: Lǐ Shŏu) i Wan Shanshan (chiński: 万珊珊; pinyin: Wàn Shānshān) z Instytutu Planowania i Projektowania Komunikacji prowincji Shandong rozpoczęli pracę nad projektem. We wrześniu tego samego roku wstępny projekt został zatwierdzony przez komitet budowlany prowincji Shandong. Próbne wiercenia na placu budowy rozpoczęto w lipcu 1978 roku. Prace nad właściwym mostem rozpoczęły się oficjalnie 15 grudnia 1978 roku, most został zmontowany w grudniu 1981 roku, a budowa została zakończona 30 czerwca 1982 roku. Prace prowadziła firma Communication Engineering Company z prowincji Shandong. Nadzorowali je zastępcy dyrektora Song Ren i Wang Liang oraz zastępca komisarza Du Henggan z departamentu transportu. Most został otwarty dla ruchu 14 lipca 1982 roku. Był to jeden z pierwszych mostów drogowych o dużej rozpiętości przęseł wantowych w Chinach. Całkowity koszt budowy wyniósł 35 180 000 juanów RMB. Do 1990 roku średnie dzienne natężenie ruchu wyniosło 14 179 pojazdów (dla okresu 24 godzin).

Konstrukcja mostu ma układ półwentylatorowy z linami stalowymi i żelbetowymi słupami H. Most ma łącznie pięć przęseł o długościach: 40 metrów (130 stóp) - 94 metry (308 stóp) - 220 metrów (720 stóp) - 94 metry (308 stóp) - 20 metrów (66 stóp). Szerokość pokładu wynosi 17,2 metra (56 stóp), a głębokość 2,75 metra (9 stóp 0 cali). Wysokość pylonów wynosi 68,4 m. Łącznie z rampami most ma całkowitą długość 2 022,8 m (6 636 stóp).^[17]

Miejsce Pamięci Inspekcji Przewodniczącego Mao w Gminie North Park to historyczne miejsce w mieście Jinan, w prowincji Szantung, w Chinach. Upamiętnia wizytę kontrolną Mao Zedonga, która odbyła się 9 sierpnia 1958 r. podczas objazdu prowincji Hebei i Henan. Celem podróży było propagowanie idei komuny ludowej. Podczas tej wizyty Mao wypowiedział słowa "Komuny ludowe są dobre", które zapoczątkowały kolektywizację w ramach Wielkiego Skoku Naprzód. Gmina North Park została zorganizowana 20 sierpnia 1958 roku, kilka dni po wizycie Mao, jako pierwsza gmina ludowa w Szantungu.

Miejsce to znajduje się na terenie Gimnazjum North Park (北园中学) w Wiosce Shuitun (水屯村), Dystrykt Tianqiao. Składa się z większego niż rzeczywisty posągu Mao Zedonga umieszczonego przed napisem z jego uwagą ("Gminy ludowe są dobre"). W grudniu 1977 r. został wpisany na listę obiektów historycznych chronionych przez prowincję Shandong (numer obiektu 1-01).^[18]

Muzeum Shandong jest głównym muzeum prowincji Shandong. Znajduje się w mieście Jinan, w prowincji Szantung, w Chinach. Jest to jedno z największych muzeów w kraju.

Muzeum Shandong zajmuje budynek o powierzchni 82 900 metrów kwadratowych i mieści kolekcję ponad 210 000 historycznych artefaktów. Najważniejsze zabytki z kolekcji historycznej to relikty neolitycznych kultur Dawenkou i Longshan, przedmioty z brązu z czasów dynastii Shang i Zhou, kamienne rzeźby z czasów dynastii Han oraz obrazy z czasów dynastii Ming i Qing. W dziale historii naturalnej można zobaczyć skamieniałości z Shanwang oraz szkielet Shantungosaurus.

Poprzednik Muzeum Shandong, Muzeum Yidu, zostało założone przez brytyjskiego misjonarza baptystów Johna Sutherlanda Whitewrighta w Qingzhou w 1887 roku. W 1904 r. muzeum przeniosło się do Jinan i zmieniło nazwę na Guangzhi Yuan. W 1942 r. muzeum rozrosło się do budynku w kompleksie Towarzystwa Czerwonej Swastyki przy ulicy Shangxin. Kiedy w 1954 roku powstało Muzeum Prowincji Shandong (chiń. 山东省博物馆; pinyin: Shāndōng Shěng Bówùguǎn), jego zbiory historyczne zajęły budynek Towarzystwa Czerwonej Swastyki, podczas gdy Guangzhi Yuan mieściło kolekcję przyrodniczą. W sierpniu 1991 r. rozpoczęto budowę nowego budynku muzeum w południowej części Jinan, na skrzyżowaniu ulic Li Shan Road i Jing Shiyi Road, w pobliżu Wzgórza Tysiąca Buddów. Budynek został ukończony w październiku 1992 r., a jego adres to: Numer 14 Jing Shiyi Road, dzielnica Lixia, Jinan. W grudniu 2007 r. rozpoczęto budowę nowego, znacznie większego muzeum przy ulicy Yaojia w dzielnicy Lixia, na południowy wschód od centrum Jinan. Nowy budynek muzeum został otwarty dla zwiedzających 16 listopada 2010 roku. Oficjalna nazwa nowego muzeum została skrócona z "Muzeum Prowincji Shandong" do "Muzeum Shandong".^[19]

Plac Quancheng to plac w centrum Jinan, stolicy chińskiej prowincji Shandong, która jest znana jako "Miasto Wiosny". Plac ma długość 790 metrów i szerokość 280 metrów, zajmuje około 220 000 metrów kwadratowych. Budowę rozpoczęto 10 lipca 1998 roku, a zakończono 25 września 1999 roku. W skład placu wchodzą: Plac Wiosny Baotu, Sala Pamięci Sław Szantungu, Plac Miasta Wiosny, Plac Binhe, Sofitel Silver Plaza, Muzyczna Fontanna Lotosu, Ogród Czterech Pór Roku, Galeria Kultury, Centrum Technologii itp.

Słynny posąg Wiosny, o wysokości 38,11 m i wadze 170 ton, stojący w centrum placu, został zaprojektowany przez Tianrena Wanga z Akademii Sztuk Pięknych w Xi'an. Inspiracją dla tego posągu był znak "Wiosny" (泉) w piśmie pieczęci (篆), które jest starożytnym stylem chińskiej kaligrafii. Obecnie stał się on symbolem Jinan.^[20]