Odkryj 20 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Hangzhou (Chiny). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Jezioro Zachodnie, Pagoda Leifeng i Hangzhou Museum. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Pagoda Liuhe.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Hangzhou (Zhejiang).
Spis treści
Jezioro Zachodnie
Znane również jako: 西湖
Jezioro w Chinach. Jezioro Zachodnie – zbiornik wodny w mieście Hangzhou, w prowincji Zhejiang, we wschodnich Chinach. Położone na zachód od centrum miasta, do czasów dynastii Tang było zatoką rzeki Qiantang Jiang. W czasach Tang zostało oddzielone od rzeki i pogłębione do głębokości 1,5-2 m.
Jezioro jest znaną w Chinach atrakcją turystyczną. Rocznie, w ostatnich latach, odwiedza je 7 milionów turystów. Jeden z widoków Jeziora Zachodniego umieszczony jest na rewersie banknotu o nominale 1 yuana.
W 2011 r. krajobraz kulturowy Jeziora Zachodniego w Hangzhou wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO.[1]
Pagoda Leifeng
Znane również jako: 雷峰塔
Odbudowana 5-piętrowa pagoda. Pagoda Leifeng – pagoda znajdująca się na wzgórzu Xizhao Shan, nad południowym brzegiem Jeziora Zachodniego w Hangzhou w prowincji Zhejiang w Chinach. Pagoda oddana do użytku w 2002 roku, jest rekonstrukcją oryginalnej budowli z X wieku, która zawaliła się w 1924 roku.
Pierwotna pagoda wzniesiona została w 975 roku, na polecenie władcy państwa Wuyue Qiana Hongchu, by uczcić narodziny królewskiego potomka. Szkielet ośmiokątnej, pięciopiętrowej budowli wykonany został z cegły, natomiast wykończenia w postaci dachów, balustrad i schodów wykonano z drewna.
Z pagodą związana jest popularna w Chinach legenda o Białym Wężu (白蛇傳, Bái Shé Zhuàn). Opowiada ona o miłości młodzieńca do będącej wężem dziewczyny, która została uwięziona przez złego mnicha w pagodzie Leifeng. Legenda ta doczekała się wielu adaptacji w tradycyjnej operze chińskiej i współcześnie w kinie oraz telewizji.
W połowie XVI wieku pagoda została podpalona w trakcie najazdu japońskich piratów. Drewniane elementy konstrukcji spłonęły; zachował się jedynie ceglany szkielet budowli, niszczejący przez następne wieki. Ocalałe drogocenne elementy wyposażenia zostały rozkradzione, a okoliczni chłopi sukcesywnie kradli cegły z ruiny, wierząc w magiczną moc uzyskanego z nich proszku. Ostatecznie w 1924 roku zdewastowana budowla runęła. Zawalenie się pagody upamiętnił w swoim eseju Lùn Léifēng tǎ de dǎodiào (论雷峰塔的倒掉) słynny pisarz Lu Xun, interpretując je jako upadek społeczeństwa feudalnego.
W 1999 roku władze Hangzhou powołały komisję, której zadaniem było przygotowanie planu odbudowy pagody. Rok później rozpoczęto prace budowlane, zakończone w październiku 2002 roku. Do konstrukcji szkieletu nowej pagody zużyto 1400 ton stali i 200 ton miedzi. Budowla ma wysokość 71 metrów.
Podczas odbudowy pagody odkryto w marcu 2001 roku pod jej fundamentami buddyjskie mauzoleum z licznymi skarbami.[2]
Adres: 15 Nanshan Rd., Hangzhou
Hangzhou Museum
Muzeum Hangzhou, dawniej "Muzeum Historii Hangzhou", jest narodowym muzeum pierwszego stopnia w Hangzhou, w prowincji Zhejiang, w Chinach.[3]
Pagoda Liuhe
Znane również jako: 六和塔
Zabytkowa pagoda nad rzeką Qiantang. Pagoda Liuhe – pagoda znajdująca się w mieście Hangzhou w prowincji Zhejiang w Chinach. Budynek wznosi się u podnóży wzgórza Yuelun, niedaleko brzegu rzeki Qiantang Jiang, na południe od Jeziora Zachodniego.
Pagodę wybudowano w 970 roku i posiadała ona wówczas dziewięć kondygnacji. Według podań budynek powstał w celu ujarzmienia fal przypływu na pobliskiej rzece. W kronice Hangzhou Fu Zhi (杭州府志) zapisano, że pagoda pełniła również funkcję latarni morskiej. Budynek został kompletnie zniszczony w 1121 roku a jego odbudowę ukończono w 1165 roku. Za rządów dynastii Ming (1368–1644) i Qing (1644–1911) dokonano kilku modernizacji, m.in. dobudowano zewnętrzne daszki na ścianach. Ostatnia renowacja miała miejsce w 1900 roku.
Wzniesiona na planie ośmiokąta (symbol buddyjskiej ośmiorakiej ścieżki) pagoda mierzy ok. 60 m wysokości i jest konstrukcją ceglano-drewnianą. Rozmieszczenie daszków na ścianach zewnętrznych sugeruje, że posiada ona trzynaście pięter, jednak w rzeczywistości budynek składa się z tylko siedmiu kondygnacji. W każdym z boków pagody mieszczą się trzy otwory. Jej piętra zmniejszają się w miarę wysokości, a linie boków zbiegają się wysoko, niemal w punkcie podwójnej wyoskości pagody. Budynek zwieńczono niezbyt wyniosłym dachem i małą sterczyną.[4]
Pagoda Baochu
Znane również jako: 保俶塔
Zabytkowa pagoda służąca jako wieża widokowa. Pagoda Baochu – pagoda znajdująca się w mieście Hangzhou w prowincji Zhejiang w Chinach. Wybudowana w latach 968–975 wznosi się na wzgórzu Baoshi, przy północnym brzegu Jeziora Zachodniego. Mierzy 45,3 m wysokości i składa się z siedmiu sześciobocznych pięter. Stanowi jedną z najpopularniejszych atrakcji turystycznych w Hangzhou, służąc jako wieża widokowa.
Według najpopularniejszej legendy budowniczym pagody był Wu Yanshuang, wuj ostatniego władcy królestwa Wuyue, Qian Hongchu. Qian miał udać się na wezwanie cesarza Zhao Kuangyina na dwór Songów w Kaifengu; modlący się o szczęśliwy powrót władcy Wu wzniósł wówczas pagodę. Zgodnie z treścią innych podań pagodę wzniosła szwagierka Qian Hongchu lub mieszkańcy Wuyue na cześć swojego władcy. W latach 998–1003 pagoda została przebudowana.
Pierwotnie pagoda posiadała dziewięć pięter, jednak w ciągu swojej długiej historii była wielokrotnie burzona i stawiana od nowa. Podczas jednej z rekonstrukcji w 1579 roku zmniejszono jej wysokość do obecnych siedmiu pięter. Jej obecny kształt jest wynikiem przebudowy dokonanej w 1924 roku. Obecna pagoda jest konstrukcją w całości ceglaną, nie posiada już istniejących niegdyś elementów drewnianych. W 1996 roku zmieniona została iglica pagody; dotychczasową ustawiono u jej podnóża.[5]
Zhejiang Provincial Museum
Znane również jako: 浙江省博物馆
Muzeum Prowincji Zhejiang to muzeum prowincjonalne prowincji Zhejiang w Chinach, znajdujące się w Hangzhou. Zostało założone w 1929 roku jako Muzeum Jeziora Zachodniego na wyspie Gushan na Jeziorze Zachodnim. W swojej stałej kolekcji posiada ponad 100 000 eksponatów. W dniu 22 grudnia 2009 r. otwarto nowy budynek na Placu Kultury Jeziora Zachodniego, w pobliżu Placu Wulin, obok Wielkiego Kanału. Ma on 7 600 metrów kwadratowych powierzchni wystawienniczej, czyli dwa razy więcej niż budynek Gushan.[6]
Adres: 孤山路25号 25 Gushan Rd., Hangzhou
China National Tea Museum
Znane również jako: 中国茶叶博物馆
Muzeum w Hangzhou. Chińskie Narodowe Muzeum Herbaty znajduje się w Hangzhou, w prowincji Zhejiang, w Chinach. Ekspozycje przedstawiają produkcję herbaty i różne jej rodzaje. Ekspozycje są w języku chińskim i angielskim.[7]
Hangzhou Zoo
Znane również jako: 杭州动物园
Zoo Hangzhou to zoo w Hangzhou, prowincji Zhejiang w Chinach.[8]
Adres: 虎跑路40号 Hupao Rd., Hangzhou
Qiantang River Bridge
Znane również jako: 钱塘江大桥
Most na rzece Qiantang to most drogowy i kolejowy przez rzekę Qiantang w Hangzhou w prowincji Zhejiang w Chinach.[9]
Phoenix Mosque
Znane również jako: 凤凰寺
Meczet Feniksa to meczet w Hangzhou, w prowincji Zhejiang, w Chinach. Znany jest jako jeden z czterech wielkich meczetów Chin. Jest to również jeden z najwcześniejszych meczetów zbudowanych w Chinach. Powstanie meczetu datuje się na czasy dynastii Tang lub Song.
Meczet Feniksa był kilkakrotnie odbudowywany. Po raz pierwszy został zniszczony pod koniec panowania dynastii Song. Za następnej dynastii Yuan, w 1281 r., meczet został wyremontowany dzięki pomocy finansowej Ala al-Dina, arabskiego duchownego w Chinach. Minaret meczetu został usunięty w 1928 r. z powodu budowy przyległych dróg. W 1953 r. meczet przeszedł gruntowną konserwację i remont.
Na strukturę głównego budynku duży wpływ miała tradycyjna architektura chińska, przy jednoczesnym zachowaniu cech architektury islamskiej. Istniejąca sala modlitewna została zbudowana w 1281 r. za panowania Kublai Khana.[10]
Liangzhu Museum
Znane również jako: 良渚博物院
Muzeum Liangzhu jest muzeum archeologicznym poświęconym neolitycznej kulturze Liangzhu. Znajduje się w nim kolekcja artefaktów pochodzących z tej kultury archeologicznej. Znajduje się w Liangzhu, na północno-zachodnich obrzeżach Hangzhou, stolicy prowincji Zhejiang w Chinach.[11]
Manao Temple
Świątynia Manao to dawna świątynia buddyjska znajdująca się w dzielnicy Xihu w mieście Hangzhou w prowincji Zhejiang.[12]
Wenlan Pavilion
Pawilon Wenlan, znany również jako Cesarska Biblioteka Wenlan, Biblioteka Cesarska lub Wenlan Ge, to biblioteka i ogród znajdujące się w Hangzhou, w prowincji Zhejiang, w Chinach. Biblioteka była jednym z siedmiu głównych zbiorów książek zbudowanych przez cesarza Qianlonga z dynastii Qing, aby pomieścić Siku Quanshu i jedynym zachowanym wśród południowych zbiorów.[13]
Adres: 25 孤山路, Hangzhou
Mituo Temple
Świątynia Mituo to dawna świątynia buddyjska znajdująca się w dzielnicy Xihu w mieście Hangzhou w prowincji Zhejiang.[14]
Xixi National Wetland Park
Znane również jako: 西溪濕地
Mokradła z jadłodajniami i festynami. Xixi National Wetland Park to narodowy park mokradeł w Chinach, położony w zachodniej części Hangzhou, w prowincji Zhejiang, o łącznej powierzchni 1150 hektarów. Park jest gęsto poprzecinany sześcioma głównymi ciekami wodnymi, wśród których rozsiane są różne stawy, jeziora i bagna.
Mokradła XiXi mają ponad 4000-letnią historię i bogate dziedzictwo kulturowe. Jest to oryginalne miejsce chińskiej Opery Południowej; odbywają się tu tradycyjne zawody smoczych łodzi; toczy się tu żywe życie wodnej wioski, w której karmi się jedwabniki i produkuje jedwab.[15]
Adres: 518 Tianmushan Rd., Hangzhou
Lingyin si
Znane również jako: 灵隐寺
Świątynia buddyjska z IV wieku. Lingyin si – chiński klasztor buddyjski szkoły chan, położony w prowincji Zhejiang. Jest to największy klasztor Gór Wulin.[16]
Hangzhou Library
Biblioteka Hangzhou to biblioteka publiczna znajdująca się przy East Jiefang Road, w dzielnicy Jianggan w Hangzhou, w stanie Zhejiang. Biblioteka Hangzhou posiada zbiory liczące ponad 2,8 miliona pozycji, w tym 31 tysięcy gazet, 40 tysięcy książek z okresu Republiki Chińskiej, 5058 starożytnych książek oraz 1 tysiąc czterysta rubryk.[17]
Dreaming of the Tiger Spring
Znane również jako: 虎跑泉
Hupao lub Marzenie o źródle tygrysa to źródło i park w południowo-zachodniej części Hangzhou, w prowincji Zhejiang, w Chinach.
Woda ze źródła wypływa z kwarcytu i jest uważana za jedną z najlepszych w Chinach. Woda ta jest popularna do parzenia herbat, takich jak lokalna specjalność - herbata Longjing.
Źródło Tygrysa jest również miejscem pochówku mnicha Jigonga.[18]
Wielki Kanał
Znane również jako: 大运河
Wielki Kanał – najdłuższy na świecie sztuczny kanał transportowy, budowany w Chinach od V w. p.n.e. Zaczyna się w Hangzhou i dociera do Pekinu. Liczy ok. 1800 km długości i 20–350 m szerokości. Przecina pięć większych rzek: Jangcy, Rzekę Żółtą, Hai He, Huai He i Qiantang Jiang. Na kanale są 24 śluzy. W 2014 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.[19]
Katedra Niepokalanego Poczęcia
Znane również jako: 杭州圣母无原罪主教座堂
Katedra Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia to rzymskokatolicka katedra, znajdująca się przy 415 Zhongshan Road North, niedaleko Placu Wulin w centrum Hangzhou w Chinach. Ponieważ jest to jedyny kościół katolicki działający obecnie w samym mieście Hangzhou, jest również znany po prostu jako Tiānzhǔ Táng lub "kościół katolicki".[20]