Guilin - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Jaskinia Siedmiu Gwiazd jest rozległym kompleksem jaskiń wapiennych w Parku Siedmiu Gwiazd, które są popularnymi atrakcjami turystycznymi w mieście Guilin w Regionie Autonomicznym Guangxi w Chinach. Nazwa pochodzi od faktu, że główne krasowe szczyty wapienne tworzą mniej więcej taki sam wzór jak gwiazdy w konstelacji Wielkiego Chochlika. Najwcześniejsze odkrycia Jaskini Siedmiu Gwiazd pochodzą z czasów dynastii Tang, około 1300 lat temu. Nazwę tę można też tłumaczyć jako Jaskinia Siedmiu Gwiazd, Jaskinia Siedmiu Gwiazd itp.

Temperatura w jaskini przez cały rok wynosi około 20 stopni Celsjusza. Maksymalna wysokość stropu wewnątrz wynosi 27 metrów, a maksymalna szerokość - 49 metrów. Pomiędzy wejściem i wyjściem z jaskini biegnie betonowo-kamienna trasa zwiedzania o długości około 1000 metrów. Wzdłuż całej trasy rozmieszczone jest sztuczne oświetlenie, w tym kolorowe akcenty, a różnym formacjom nadano nazwy, takie jak "Naturalny fresk" czy "Szachownica". Podczas japońskiej inwazji na Chiny w czasie II wojny światowej mieszkańcy Guilin schronili się w tym kompleksie jaskiń.

Zwiedzanie jaskini odbywa się mniej więcej raz na godzinę, w języku chińskim mandaryńskim, zazwyczaj przez megafon, niezależnie od wielkości grupy, z dokładnym wyjaśnieniem pochodzenia różnych nazw formacji, takich jak smok pożerający niedźwiedzia czy niedźwiedź łapiący tygrysa. Zwiedzanie nie jest łatwe niezależnie od grup, ponieważ światła wewnątrz jaskini są wyłączane za grupami, gdy te się oddalają. Znaki są umieszczone zarówno w języku chińskim, jak i angielskim, a zwiedzanie trwa zwykle 30-60 minut.

Podobnie jak w większości parków w Guilin, kompleks jaskiń jest płatny, a wstęp do niego kosztuje 30 RMB ponad podstawową opłatę za wstęp do parku, wynoszącą 75 RMB.^[1]

Jaskinia Fletu Trzcinowego, znana również jako "Pałac Sztuk Naturalnych", jest zabytkiem i atrakcją turystyczną w Guilin w prowincji Guangxi w Chinach.

Jaskinia wzięła swoją nazwę od rodzaju trzciny rosnącej na zewnątrz, z której można zrobić flety. Jaskinia Fletów Trzcinowych jest wypełniona dużą liczbą stalaktytów, stalagmitów i innych formacji skalnych. Wewnątrz znajduje się ponad 70 inskrypcji napisanych atramentem, które można datować nawet na 792 r. n.e. z czasów dynastii Tang. Te wiekowe napisy mówią nam, że od czasów starożytnych była to atrakcja Guilin. Została odkryta na nowo w latach 40. XX wieku przez grupę uchodźców uciekających przed wojskami japońskimi. Obecnie jaskinię sztucznie oświetlają różnokolorowe światła.^[2]

Ten artykuł dotyczy punktu orientacyjnego w Guilin, w Chinach. Dla podobnie nazwanego wzgórza i parku prowincjonalnego w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie, zobacz Elephant Hill Provincial Park.Wzgórze Trąby Słonia (chiński: 象鼻山; pinyin: Xiàngbí Shān) to wzgórze, punkt orientacyjny i atrakcja turystyczna w Guilin, Guangxi, Chiny. Jest to nie tylko jedna z głównych atrakcji turystycznych Guilin, międzynarodowego miasta turystycznego, ale także symbol Guilin, którego godłem jest góra z trąbą słonia i kwiat osmantusa. Góra Trąby Słonia, dawniej znana jako Góra Li, znana również jako Góra Yi, Góra Chen Shui, zwana Górą Słonia. W 1986 r. na wzór góry Xiang Shan zbudowano park Xiang Shan. Główną częścią parku jest góra Xiang Shan i wodny księżyc, starożytny budynek świątyni Yun Feng, wyspa miłości i budynek Pu Xian pagody z czasów dynastii Ming. Wzgórze Trąby Słonia jest symbolem miasta Guilin. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że wygląda jak słoń pijący wodę. Okrągły otwór, który znajdowałby się pod trąbą słonia, znany jest jako Jaskinia Wodno-Księżycowa, ponieważ w nocy przez łuk widać odbicie księżyca i wygląda to tak, jakby był on jednocześnie pod wodą i unosił się na jej powierzchni. Wzgórze Trąby Słonia i Jaskinia Wodno-Księżycowa znajdują się u zbiegu rzeki Taohua i rzeki Lijiang.

Związane z tym legendy: Według legendy, góra z trąbą słonia została przekształcona z wizerunku boga na niebie. Okazało się, że słoń ten był bogiem, który niósł wazę dla cesarza niebios. Pewnego roku cesarz niebios wyruszył na polowanie. W potężnym orszaku sto słoni, setki niebiańskich koni i dziesiątki boskich rydwanów przejechały obok Guilin, miasta z pięknymi górami i rzekami. Wielka grupa wojsk Tian di zdeptała wielkie połacie pól, kwiaty i rośliny zostały zniszczone, świnie, konie, bydło i owce wyrżnięte, piękna ziemia Guilin ogołocona o tysiące mil, tragiczna scena. Na poboczu drogi z powodu wyczerpania zachorował słoń. Gdy cesarz niebios zobaczył, że umiera, zostawił go i zabrał ze sobą innych żołnierzy i konie. Kiedy słoń umierał, uratowali go starzy ludzie o imionach xiang gong i xiang Po. Pod opieką matki i ojca słoń szybko wyzdrowiał. W zamian za uratowanie życia przez starca słoń udał się na pola, aby uprawiać ziemię dla społeczeństwa i rolników, i przyrzekł, że nigdy nie wróci do nieba. Rolnicy przyszli podziękować słoniom za ich pomoc. Cesarz niebios nakazał niewolnikom wrócić do Guilin, aby odszukać chorego boga, ponieważ w procesji brakowało słonia. Kiedy słoniowy niewolnik przybył do Guilin, zobaczył słonia uprawiającego pola dla chłopów i skarcił go za utratę tożsamości i twarzy boga nieba. Słoń odpowiedział: "Czy ty, ja i cesarz niebios możemy tylko jeść to, co wyhodują chłopi, i nic dla nich nie robić? Nigdy nie wrócę do bycia niewolnikiem cesarza niebios". Kiedy cesarz niebios usłyszał, że bóg słoń odmówił pójścia do nieba, zabrał niebiańskiego żołnierza, aby złapał słonia. Słoń podniósł swoją trąbę i bronił się dzielnie. Przez trzy dni i noce walczył z niebiańskimi żołnierzami. Gdy cesarz niebios zobaczył, że słoń jest tak odważny, że straci zbyt wielu żołnierzy i generałów, wpadł na okrutny plan. Powiedział do słonia: "Jesteś wielkim wojownikiem. Bardzo mi się podobasz. Powiedz, że koniec, weź dzień żołnierza dzień będzie wycofać dzień iść w górę. Słoń posłuchał cesarza niebios i został całkowicie zaskoczony. Poszedł więc nad rzekę Lijiang i napił się wody, aby ugasić pragnienie. W momencie, gdy zwiesił swój długi nos, aby napić się wody, cesarz niebios po cichu podszedł za nim i wbił swój długi miecz w ciało słonia. Słoń był martwy, ale nie upadł. Z czasem bóg zamienił się we wspaniałą górę z trąbą słonia. Z daleka widać było trąbę słonia, ciało słonia i ogon słonia. Mówi się, że mała wieżyczka w kształcie butelki na górze to pochewka pozostawiona przez cesarza niebios. W rzeczywistości ta starożytna pagoda została zbudowana w czasach dynastii Ming, z wyrytym wizerunkiem bodhisattwy puxian, zwana "pagodą puxian", znana również jako "pagoda butelkowa".^[3]

Pagody Słońca i Księżyca to bliźniacze pagody znajdujące się w Guilin, Guangxi, Chiny. Pierwotnie zbudowane w fosie miejskiej Guilin za czasów dynastii Tang, pagody zostały zrekonstruowane w 2001 roku na podstawie zapisów historycznych jako centralny punkt Parku Kulturowego Riyue Shuangta - parku, którego tematem jest jedność buddyzmu, konfucjanizmu i taoizmu. Pagoda Księżyca została zbudowana na wyspie na jeziorze Shan, a Pagoda Słońca na jeziorze. Pagoda Słońca ma ośmiokątną podstawę, jest pokryta brązem, ma dziewięć pięter i 41 m wysokości. Pagoda Słońca jest najwyższą pagodą z brązu na świecie i jedną z niewielu pagód na świecie, która posiada windę. Pagoda Księżyca ma ośmiokątną podstawę, jest pokryta glazurowaną dachówką, ma siedem pięter i 35 m wysokości. W 2009 roku była dziewiątym Pit Stopem w czternastym sezonie Niesamowitego wyścigu.^[5]

Zengpiyan to neolityczne stanowisko jaskiniowe w południowych Chinach. Znajduje się w regionie Guilin na południowo-zachodnim skraju góry Dushan w autonomicznym regionie Guangxi i jest uważana za jedną z najważniejszych jaskiń neolitycznych w Chinach, ponieważ jest jednym z wielu niezależnych ośrodków wprowadzania udomowienia zwierząt i garncarstwa.

Jaskinia została odkryta w 1969 roku, a wykopaliska archeologiczne rozpoczęły się w 1973 roku. Datowanie wykazało, że jaskinia była zamieszkana między 9000 a 7500 lat temu, przy czym najstarsza warstwa pochodzi sprzed 12000 lat. Ta naturalna jaskinia była wykorzystywana jako miejsce zamieszkania, ale czy było to tylko sezonowe siedlisko, nie jest jeszcze jasne. Główna jaskinia ma powierzchnię około 220 m2 (2 368 stóp kwadratowych) i jest skierowana na południowy zachód, w sąsiedztwie rzeki Li, z sąsiadującymi lasami do polowań, jeziorami do łowienia ryb i równinami do zbierania dzikich warzyw.

Do tej pory w wyniku wykopalisk znaleziono ponad 30 zwłok ludzkich, 110 gatunków ssaków, ptaków, ryb i gadów, ponad 1000 sztuk polerowanych i przebijanych wyrobów kamiennych i kościanych, zęby zwierząt, muszle małży i ponad 10 000 sztuk ceramiki. Odkryto również wiele palenisk i dołów na odpadki. W tylnej części jaskini nagromadzony jest materiał kamienny. W starszych osadach licznie występowały półfabrykaty narzędzi kamiennych. Z nowszych warstw wydobyto narzędzia z kamienia ciosanego i polerowanego. Artefakty kostne obejmowały włócznie rybackie (Yubiao 鱼镖), groty strzał (zú 镞), igły (zhēn 针) i szpilki do włosów (jī 笄).

W jaskini znaleziono jedne z najstarszych w kraju fragmentów ceramiki, ponieważ uważa się, że pojawienie się ceramiki na tym obszarze ma związek z odżywianiem się ślimakami słodkowodnymi. "Sądząc po ilości muszli ślimaków znalezionych w różnych warstwach, ślimaki słodkowodne były jednym z ich podstawowych pokarmów". Według chińskich archeologów najstarsza miejscowa ceramika pochodzi sprzed 12 tys. lat BP. Ceramikę z nowszych warstw zaliczono do typu "String pattern-Guan-vessel-type" (绳纹罐类).

Przez pewien czas jaskinia musiała służyć także jako prymitywny grobowiec, ponieważ odkryto w niej kości około 30 ludzi. Nie odnaleziono dołów grobowych ani narzędzi pogrzebowych. Ciała były pochowane głównie w pozycji kucznej.

Jaskinia została ostatecznie opuszczona po 5 tys. lat zamieszkiwania, kiedy około 7 tys. lat temu rozpoczął się ciepły i wilgotny okres, a jaskinia, znajdująca się zaledwie metr nad otaczającą ją równiną, była często zalewana.

Twierdzenie, że świnia została udomowiona w tym miejscu, pozostaje kontrowersyjne i nie ma na nie jednoznacznej odpowiedzi.

uczeni Zhang Chia i Hsiao-chun Hung w "Later hunter-gatherers in southern China, 18 000-3000 BC": "Pakiet neolityczny" nie do końca pasuje do tego fascynującego rozdziału ludzkiego doświadczenia, w którym garncarstwo, agregacja społeczna, udomowienie zwierząt i uprawa ryżu pojawiają się w różnych miejscach i czasie. Autorzy definiują rolę "zbieraczy używających ceramiki", wyrafinowanych myśliwych-zbieraczy, którzy pozostawiali w jaskiniach i na wydmach skorupy lub skorupy ryb. Ci kolonizujący nierolnicy dzielili liczne atrybuty kulturowe z uprawiającymi ryż nad Jangcy, rówieśnikami, z którymi żyli przez ponad 5000 lat. Niektórzy rolnicy stawali się z kolei myśliwymi-zbieraczami, gdy rozprzestrzeniali się na mniej żyzne gleby. Nie jest to więc proste, liniowe przejście, ale praktyka pomysłowych strategii, adaptacji i powiązań na wielkiej, zróżnicowanej ziemi."

W 2001 r. Zengpiyan został wpisany na listę zabytków Chińskiej Republiki Ludowej.^[10]