Kazachstan - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Monument w Nur-Sultan, Kazachstan. Bäjterek – monument i wieża widokowa w Nur-Sułtanie, stolicy Kazachstanu. Budowlę ukończono w 2002 roku. Symbolizuje ona nowy status miasta Nur-Sułtan jako stolicy Kazachstanu, stając się jego symbolem i atrakcją turystyczną popularną wśród zagranicznych turystów, a także rodzimych Kazachów.

Wygląd pomnika ma być ucieleśnieniem kazachstańskiej opowieści ludowej o „mitycznym drzewie życia i magicznym ptaku szczęścia”. Według opowieści ptak, nazwany Samruk, włożył złożone przez siebie jajo w szczelinę między dwie gałęzie drzewa topoli będącego drzewem życia podtrzymującym niebo, tak powstało słońce. Ponad 105-metrowa struktura budowli składa się z wąskiego wału cylindrycznego poszerzającego się ku górze („drzewo”), oraz złotej kuli o średnicy 22 metrów będącej odzwierciedleniem „jajka”, zawierającej taras widokowy, oraz galerię sztuki. Autorem projektu wzniesionej budowli jest angielski architekt Norman Foster.

Wieża Bäjterek znajduje się na odwrocie każdego banknotu waluty kazachskiej – tenge, wprowadzonej w nowej serii banknotów w 2006 roku i w nowym herbie Astany, wprowadzonym w 2008 roku.^[1]

Kazachskie Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych to muzeum instrumentów muzycznych znajdujące się w Ałmaty w Kazachstanie.

Drewniany budynek, znajdujący się w Parku Panfiłowa, został wzniesiony w 1908 r. równocześnie z soborem Wniebowstąpienia Pańskiego. W tym okresie w tym miejscu odbywały się uroczystości i przyjęcia państwowe, na których spotykało się kierownictwo wojskowe guberni turkiestańskiej.

Katedra została zbudowana w stylu architektury staroruskiej, według projektu słynnego architekta A.P. Zenkowa. Muzeum jest jednym z niewielu, które przetrwały od czasów miasta Werny.

Po powstaniu Związku Radzieckiego budynek był wykorzystywany jako Dom Urzędników do 1980 roku, kiedy to przekształcono go w muzeum instrumentów muzycznych.

Muzeum zostało nazwane na cześć wielkiego kazachskiego muzyka XIX-XX w. Ykylasa, który promował czystość kultury ludowej i zachowanie różnych instrumentów narodowych.

Obecnie w zbiorach muzeum znajduje się ponad 1000 instrumentów, które podzielone są na 60 typów kazachskich narodowych instrumentów muzycznych. W kolekcji znajdują się również instrumenty, które były własnością znanych śpiewaków-improwizatorów i kompozytorów. Najstarsze eksponaty pochodzą z XVII wieku.

Z zewnątrz budynek wykonany jest z drewna i przypomina tradycyjne budownictwo rosyjskie. Wewnątrz wystrój odpowiada klasycznym kazachskim wzorom narodowym. Przed budynkiem stoi rzeźba przedstawiająca narkobyz - kazachski instrument smyczkowy.

W muzeum odbywają się okazjonalne koncerty.^[2]

Budynek w Nur-Sultan, Kazachstan. Pałac Pokoju i Pojednania – budynek w stolicy Kazachstanu, Nur-Sułtanie, w którego wnętrzu mieści się m.in. Kazachstański teatr operowy. Pałac został skonstruowany na polecenie prezydenta Kazachstanu Nursułtana Nazarbajewa z okazji organizacji III Kongresu Liderów Religii Światowych i Tradycyjnych, który odbywał się 1 do 2 lipca 2009 roku.

Został zaprojektowany przez angielskich architektów z firmy Foster and Partners oraz przez inżynierów z firmy Buro Happold. Podczas projektowania inżynierowie musieli uwzględnić także specjalne warunki panujące w Astanie, m.in: wahania temperatury od -30 do 30 °C. Problem rozwiązano stosując odpowiednie połączenie stalowej konstrukcji piramidy z żelbetową podstawą, pozwalające na swobodne rozszerzanie się elementów. W celu zabezpieczenia budowli przed poziomym przesunięciem, na każdej ze ścian w jednym punkcie przesuw poziomy został zablokowany.

Patrząc na budynek można dostrzec, że składa się on z 5 „kondygnacji” trójkątów równobocznych, natomiast każdy bok trójkąta równy jest 12 m. W dolnej części znajdują się trzy piętra trójkątów, wykończone w kolorze ciemnego granitu, natomiast dwa górne rzędy trójkątów stanowią przeszklony wierzchołek, w którym znajduje się atrium. Na jego szczycie znajduje się witraż autorstwa brytyjskiego artysty Briana Clarke.

Obiekt został wybudowany kosztem 8,7 mld tenge kazachskich (około 58.000.000 dolarów) i otwarty pod koniec 2006 roku.^[6]

Katedra Matki Bożej Fatimskiej to katolicka katedra w stylu neogotyckim. Jest siedzibą diecezji Karaganda w Kazachstanie. Została zbudowana w latach 2003-2012, a konsekrował ją kardynał Angelo Sodano 9 września 2012 roku.

W 2003 r. biskup Lenga, administrator apostolski Karagandy, otrzymał od władz pozwolenie na zakup ziemi pod budowę nowej katedry. Stara katedra św. Józefa pozostała mała. Prace zostały sfinansowane z datków z zagranicy, aby uczcić ofiary prześladowań reżimu komunistycznego, który zesłał wielu księży i katolików świeckich do kompleksu poprawczego "Karłag". Budowla w stylu neogotyckim została wzniesiona według planów Władimira Siergiejewa. Biskup Schneider aktywnie uczestniczył w poszukiwaniu funduszy z Niemiec.^[9]