Bursa - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Muzeum Samochodów i Powozów Anatolijskich Tofaş to prywatne muzeum transportu w Bursie w Turcji, należące do tureckiego producenta samochodów Tofaş i poświęcone różnym powozom z Turcji oraz samochodom wyprodukowanym przez Tofaş. Zostało otwarte 30 czerwca 2002 roku.

Muzeum znajduje się w historycznej dzielnicy Umurbey w dzielnicy Yıldırım i mieści się w odrestaurowanym budynku o powierzchni 17 000 m2 (180 000 stóp kwadratowych), który był opuszczoną fabryką jedwabiu. Obiekt został wydzierżawiony przez władze miejskie Bursy firmie Tofaş na potrzeby muzeum.

Zbiory muzeum obejmują zabytkowe powozy, w tym dwuosiowy powóz konny z Bursy, wozy ciągnięte przez woły, powozy kanonierskie, wozy do przewozu siana i drewna opałowego, faetony, powozy z napędem, powozy tatarskie, które są przykładem doskonałej sztuki stolarskiej i kowalskiej. Najważniejszym eksponatem muzeum jest replika rydwanu z VI w. p.n.e., która została odtworzona w latach 1998-1999 z artefaktów odkopanych podczas prac drogowych w krypcie w Üçpınar Tumulus koło Balıkesir. Rydwan był wcześniej eksponowany w Muzeum Archeologicznym w Bursie.

Kolejnymi eksponatami muzeum są samochody, w tym pierwszy zbudowany w Turcji Murat 124 (Fiat 124), Tofaş Şahin (Fiat 131), Fiat Uno, Fiat Tipo, Fiat Doblò i Fiat Albea. W specjalnym kąciku eksponowane są trofea zdobyte przez Tofaşa w sportach motorowych.

W muzeum odbywają się także wystawy czasowe sztuki technicznej oraz koncerty jazzowe w ramach Międzynarodowego Festiwalu Bursy.

Muzeum jest otwarte dla zwiedzających codziennie oprócz poniedziałków w godzinach od 10:00 do 17:00 czasu lokalnego.^[7]

Bursa Merinos Energy Museum to muzeum technologiczne poświęcone elektryczności, które powstało w 2012 roku w nieczynnej elektrowni opuszczonej fabryki włókienniczej w Bursie w północno-zachodniej Turcji.

Muzeum znajduje się przy 40°12′03″N 29°03′03″E na bulwarze Dr. Sadık Ahmet w dzielnicy Osmangazi.

Fabryka Merynosa była jedną z fabryk państwowych założonych w 1938 roku. Była to fabryka włókiennicza wykorzystująca wełnę merynosów. Po rozbudowie w 1944 i 1946 r. stała się największą tego typu fabryką na Bałkanach i Bliskim Wschodzie. Jednak w 2004 roku fabryka została zamknięta w ramach programu prywatyzacji. Działka o powierzchni 314 369 m2 (3 383 840 stóp kwadratowych) wraz z infrastrukturą została przekazana władzom miejskim Bursy.

Fabryka posiadała własny zakład energetyczny o powierzchni 3 200 m2 (34 000 stóp kwadratowych). 7 września 2012 r. gmina utworzyła muzeum energii. W muzeum podkreślono rolę elektryczności w cywilizacji. Historia elektryczności na świecie, w Turcji i w Bursie, gadżety oświetleniowe i produkcja energii elektrycznej są przedstawione na zdjęciach i animacjach.^[10]

Muzeum Atatürka w Bursie to zabytkowe muzeum domowe w Bursie, w Turcji.

Muzeum znajduje się na 40°11′42″N 29°02′24″E w dzielnicy Çekirge w dystrykcie Osmangazi w prowincji Bursa.

Muzeum jest trzypiętrowym domem. Został on zbudowany prawdopodobnie pod koniec XIX wieku. Kiedy Atatürk, założyciel Turcji, odwiedził Bursę 20 stycznia 1923 r. (po tureckiej wojnie o niepodległość, a przed proklamowaniem republiki), zatrzymał się w tym domu, który został niedawno kupiony przez gminę Bursa od poprzedniego właściciela Miralaya ("pułkownika") Mehmeta Beya. Podczas kolejnych dziesięciu wizyt Atatürk przebywał w tym domu, a ostatnia miała miejsce 1 lutego 1938 r. podczas jego choroby. Łączny czas, jaki Atatürk spędził w tym domu, to 2 miesiące i 20 dni. Po śmierci Atatürka dom został przekazany w zarząd Çelik Palas, największemu hotelowi w Bursie, który znajdował się obok domu. Jednak w 1965 r. dom został kupiony przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. W 1973 roku został otwarty jako dom Atatürka. Na parterze znajdują się zdjęcia Atatürka. Na piętrze znajduje się biuro Atatürka, sypialnia i łazienka. Na najwyższym piętrze znajduje się domek dla gości.^[13]

Meczet Veled-i Yaniç jest meczetem osmańskim o typie wczesnej architektury osmańskiej. Meczet znajduje się w Bursie, w Turcji i jest nadal używany. Zgodnie z inskrypcją nad drzwiami wejściowymi meczet został zbudowany w lipcu 1440 roku przez Mahmuda Çelebiego. Meczet jest zaliczany do wczesnej architektury osmańskiej.

Kwadratowy mezjid jest przykryty kopułą w kształcie ośmiokąta. Meczet posiada ciekawy minaret, który podejrzewano o to, że jest dzwonem kościelnym. W rzeczywistości w architekturze meczetów nie ma przykładów tego typu minaretów. Jednak na to pytanie nie znaleziono jeszcze odpowiedzi. Minaret, na który można się wspiąć po pięciu schodach, znajduje się około 10 metrów na zewnątrz meczetu i jest umieszczony nad fontanną naprzeciwko wejścia.

Veled-i Yaniç był sufim, którego prawdziwe imię brzmiało Mahmut. Jego ojcem był Hadżi Hayruddin, syn Yaniç. Pracował w służbie państwowej za panowania Murada Hudavendigara pierwszego i Yıldırıma Bayezida. Był jednym z dowódców państwa osmańskiego, walczył także w bitwie pod Ankarą. Zmarł prawdopodobnie w latach pięćdziesiątych XIV wieku. Pochowany został na dziedzińcu meczetu, który znany jest od jego imienia.^[14]