Bhutan - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Pałac nadrzeczny z XVII wieku. Punakha Dzong, znany również jako Pungthang Dewa chhenbi Phodrang, jest centrum administracyjnym dystryktu Punakha w Punakha, Bhutan. Zbudowany przez Ngawanga Namgyala, pierwszego Zhabdrunga Rinpocze, w latach 1637-38, jest drugim najstarszym i drugim co do wielkości dzongiem w Bhutanie i jedną z najbardziej majestatycznych budowli tego kraju. W dzongu znajdują się święte relikwie południowej linii Drukpa szkoły Kagyu buddyzmu tybetańskiego, w tym Rangjung Kharsapani oraz święte szczątki Ngawanga Namgyala i tertona Pema Lingpy.

Punakha Dzong była centrum administracyjnym i siedzibą rządu Bhutanu do 1955 r., kiedy to stolicę przeniesiono do Thimphu. Znajduje się na liście wstępnej Bhutanu do wpisania na listę UNESCO.^[1]

Klasztor na klifie z historycznymi jaskiniami. Klasztor Taktshang Goemba, dzongkha སྤ་ཕྲོ་སྟག་ཚང་ lub སྤ་གྲོ་སྟག་ཚང་ – najbardziej znany w Bhutanie klasztor buddyjski będący ośrodkiem Drukpa kagju i Ningma, szkół buddyzmu tantrycznego. Znajduje się w dystrykcie Paro w zachodnim Bhutanie.

Klasztor zbudowano na trudno dostępnym, 900-metrowej wysokości klifie w dolinie rzeki Paro. W to miejsce miał się udać na grzbiecie tygrysicy Guru Rinpocze, aby pokonać lokalnego demona. Potem Rinpocze medytował tu w jaskini przez 3 miesiące. Od tamtej pory miejsce zostało uznane za święte (nej) i odwiedzali je liczni pielgrzymi, m.in. w 1646 r. przybył tu Ngawang Namgyal - założyciel Bhutanu. Miał tu także medytować Milarepa. Pierwszy budynek powstał w 1692 r. z inicjatywy Tenzina Rabgje obok jaskini Guru Rinpocze i miał być przymocowany do klifu za pomocą włosów dakini. Pożar poważnie uszkodził klasztor w 1951 r. Kolejny pożar w 1998 r. zniszczył główne budynki. Odbudowę rozpoczęto w 2000 r. a zrekonstruowany klasztor poświęcono w 2005 r. Od tej pory klasztor jest dostępny dla turystów.

Główny budynek Guru Lhakhang zawiera posąg Guru Rinpocze oraz liczne, pół-zwierzęce posągi demonicznych bóstw. Stąd schody prowadzą w dół do Dubkhang - świętej jaskini, gdzie medytował Guru Rinpocze i gdzie znajdują się wizerunki jego ośmiu manifestacji. Guru Tsengye Lhakhang to budynek upamiętniający Tenzina Rabgje- założyciela klasztoru w XVII wieku. Powyżej klasztoru znajdują się trzy małe kaplice, gdzie pielgrzymi modlą się w intencji dzieci i płodności.^[2]

Muzeum Narodowe Bhutanu to muzeum kultury znajdujące się w mieście Paro w zachodnim Bhutanie. Zostało założone w 1968 roku, w odrestaurowanym starożytnym budynku Ta-dzong, powyżej Rinpung Dzong, pod kierownictwem Jego Wysokości, króla Jigme Dorji Wangchuck, trzeciego dziedzicznego monarchy Bhutanu. Stworzono niezbędną infrastrukturę, aby pomieścić jedne z najwspanialszych okazów sztuki bhutańskiej, w tym arcydzieła rzeźb i obrazów z brązu. Wybudowano odpowiednie galerie, w których zgromadzono bogate zbiory. Dzieła sztuki zostały elegancko wyeksponowane na liniach naukowych.

Obecnie Muzeum Narodowe jest w posiadaniu ponad 3000 dzieł sztuki bhutańskiej, obejmujących ponad 1500 lat dziedzictwa kulturowego Bhutanu. Bogate zbiory dotyczące różnych tradycji i dyscyplin twórczych stanowią niezwykłe połączenie przeszłości z teraźniejszością i są główną atrakcją dla lokalnych i zagranicznych gości.^[4]

Twierdza w Bhutanie. Simtokha Dzong, dzongkha: སེམས་རྟོགས་ཁ་རྫོང་།, oficjalnie: Sangak Zabdhon Phodrang – najstarszy w pełni zachowany warowny klasztor buddyjski w Bhutanie. Znajduje się w dystrykcie Thimphu w zachodnim Bhutanie.

Był to pierwszy dzong zbudowany w 1629 r. przez Ngawang Namgyala, założyciela Bhutanu, i jako pierwszy był połączonym ośrodkiem klasztorno-administracyjnym. Nazwa "Simtokha" oznacza "kamiennego demona" i odnosi się do legendy o zaklęciu lokalnej demonicy w kamień. Dzong miał bronić dostępu do Thimphu i wschodniego Bhutanu. Podczas budowy dzong został zaatakowany przez Tybetańczyków i sprzymierzone z nimi wojska pięciu lamów bhutańskich, przeciwne rządom Ngawang Namgyala. Atak odparto, jednak w 1630 r. Tybetańczycy ponownie zaatakowali i tym razem zdobyli dzong. Potem Ngawang Namgyal odzyskał dzong, jednak w walkach budynki spłonęły. Odbudowano je w 1670 r. następnie wielokrotnie przebudowywano. W centralnej wieży dzonga znajduje się świątynia i sala zebrań (lhakhang) z posągiem Śakjamuniego w otoczeniu ośmiu bodhisattwów. Freski na ścianach świątyni uważane są za najstarsze i najpiękniejsze w Bhutanie. Obecnie w dzongu znajduje się Instytut Studiów o Języku i Kulturze, kształcący mnichów i świeckich..^[5]

Zabytkowa stupa ze złotą iglicą. Stupa Pamięci, Thimphu, znana również jako Thimphu Chorten, jest stupą w Thimphu, Bhutan, położony na Doeboom Lam w południowo-środkowej części miasta w pobliżu głównego ronda i indyjskiego szpitala wojskowego. Wybudowana w 1974 roku ku czci trzeciego Druk Gyalpo, Jigme Dorji Wangchucka, dzięki złotym iglicom i dzwonom jest ważnym punktem w mieście. W 2008 r. przeszła gruntowną renowację. Popularnie nazywana jest "najbardziej widocznym zabytkiem sakralnym w Bhutanie". Poświęcił ją Dudjom Jigdral Yeshe Dorje.

Stupa ta różni się od innych, ponieważ nie są w niej przechowywane szczątki ludzkie. Jedynie zdjęcie Druk Gjalpa w uroczystym stroju zdobi salę na parterze. Za życia Jigme Dorji chciał zbudować "czorten, który będzie reprezentował umysł Buddy".^[6]

Chimi Lhakhang, znany również jako Chime Lhakhang lub klasztor lub świątynia, to buddyjski klasztor w dystrykcie Punakha w Bhutanie. Został zbudowany w 1499 roku przez 14. hierarchę Drukpa, Ngawanga Choegyela, po tym, jak miejsce to zostało pobłogosławione przez "Boskiego Szaleńca", niezależnego świętego Drukpa Kunleya, który zbudował w tym miejscu czorten.

Mówi się, że zakładając to miejsce, Lama Kunley poskromił demona Dochu La "magicznym piorunem mądrości" i uwięził go w skale w miejscu, gdzie obecnie stoi czorten. Był znany jako "Szalony Święty" lub "Boski Szaleniec" ze względu na swoje niekonwencjonalne metody nauczania buddyzmu poprzez śpiew, humor i skandaliczne zachowanie, które było dziwaczne, szokujące i miało podtekst seksualny. Jest on również zwolennikiem stosowania symboli fallusa w postaci malowideł na ścianach oraz latających rzeźbionych drewnianych fallusów na dachach domów w czterech rogach okapu. W klasztorze przechowywany jest oryginalny drewniany symbol fallusa, który Kunley przywiózł z Tybetu. Ten drewniany fallus jest ozdobiony srebrną rączką i służy do błogosławienia ludzi, którzy odwiedzają klasztor w czasie pielgrzymek, a zwłaszcza kobiet szukających błogosławieństwa na spłodzenie dzieci. Tradycją w klasztorze jest uderzanie pielgrzymów w głowę 10-calowym (25 cm) drewnianym fallusem (wzwiedzionym penisem). Tradycyjnie symbole wzniesionego penisa w Bhutanie mają za zadanie odpędzić złe oko i złośliwe plotki.^[8]

Jichu Drake to góra w Bhutanie, w Himalajach, i szczyt towarzyszący górze Jomolhari. Jego wysokość jest podawana w różnych źródłach jako 6714 m, 6789 m, 6797 m, 6970 m lub 6989 m. Jitchu Drake ma podwójny szczyt, z niższym szczytem na południu.

Jitchu Drakye jest bóstwem tutelarnym Paro i okolic. Znane jest również jako Kungphu lub Ts(h)erim Kang, Shumkang, Jichi Dak Keth (co oznacza "dźwięk wróbla w skale"), Tseringegang lub Tsheringme Gang (śniegi bogini długiego życia.

Lokalna opowieść głosi, że podwójny daszek powstał, ponieważ Jitch Drake dokuczał młodej dziewczynie podczas tkania, w wyniku czego dziewczyna uderzyła Jitchu Drake'a w głowę thamem (kawałkiem drewna używanym do obijania nowej linii tkanego wątku), co spowodowało powstanie podwójnego daszku.

Najnowsze wydanie: Bart Jordans - Trekking w Bhutanie 2018 Cicerone Press^[11]