Odkryj 6 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w Panamie. Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Panama Canal locks (Panama), Miraflores (Panama) czy Panamá Viejo (Panama).
Poniżej znajdziesz listę miejsc wartych zobaczenia w Panamie.
Spis treści
Panama Canal locks, Panama
Śluzy Kanału Panamskiego to system śluz podnoszących statki na wysokość 85 stóp do głównego wzniesienia Kanału Panamskiego i z powrotem w dół. Pierwotnie kanał miał sześć stopni umożliwiających przejście statku. Całkowita długość konstrukcji śluzy, wraz ze ścianami wejściowymi, wynosi ponad 1,9 mili. W momencie otwarcia w 1914 r. śluzy były jednym z największych dzieł inżynieryjnych, jakie kiedykolwiek podjęto. Żadna inna betonowa konstrukcja o porównywalnych rozmiarach nie powstała aż do czasu budowy tamy Hoovera w latach trzydziestych XX wieku.
Istnieją dwa niezależne tory tranzytowe, ponieważ każda śluza jest zbudowana podwójnie. Rozmiar oryginalnych śluz ogranicza maksymalną wielkość statków, które mogą przepływać przez kanał; wielkość ta znana jest pod nazwą Panamax. Budowa projektu rozbudowy Kanału Panamskiego, który obejmował trzeci zestaw śluz, rozpoczęła się we wrześniu 2007 roku, zakończyła w maju 2016 roku i rozpoczęła komercyjną eksploatację 26 czerwca 2016 roku. Nowe śluzy umożliwiają przepłynięcie większych statków typu New Panamax, które mają większą pojemność ładunkową niż poprzednie śluzy były w stanie obsłużyć.[1]
Miraflores, Panama
Miraflores to nazwa jednej z trzech śluz wchodzących w skład Kanału Panamskiego, a także nazwa małego jeziora, które oddziela te śluzy od śluz Pedro Miguel położonych w górę rzeki. W śluzach Miraflores statki są podnoszone o 54 stopy w dwóch etapach, co umożliwia im przepłynięcie do lub z portu Balboa na Oceanie Spokojnym w Panama City. Statki przepływają pod Mostem Ameryk, który łączy Amerykę Północną i Południową.
Od 2005 r. obowiązywał następujący harmonogram rejsów statków przez śluzy: Od 06:00 do 15:15 statki płyną z Pacyfiku w kierunku Atlantyku. Od 15:45 do 23:00 statki płyną z Atlantyku w kierunku Pacyfiku. W każdym innym czasie dozwolony jest ruch w obu kierunkach.
Centrum dla zwiedzających umożliwia turystom pełny wgląd w działanie śluz w Miraflores. Aby zobaczyć w oddali śluzy Pedro Miguel, zalecana jest lornetka. Od 2016 roku wstęp do centrum dla zwiedzających dla dorosłych kosztuje 15 USD (taras widokowy), a dla dzieci i osób starszych obowiązują niższe ceny. Mieszkańcy Panamy mają wstęp za 3 USD od osoby. Oglądanie operacji tranzytowej w centrum może trwać ponad 30 minut. Na parterze znajduje się sklep z pamiątkami. Centrum jest zamykane o godzinie 17:00.[2]
Panamá Viejo, Panama
Stara Panama. Panamá Viejo – ruiny i pozostałości pierwotnego zespołu miejskiego miasta Panama, najstarszego na wybrzeżu pacyficznym kontynentu amerykańskiego.[3]
Kanał Panamski, Colón
Znane również jako: Canal de Panamá
Kanał wodny w Panamie. Kanał Panamski – sztuczny kanał wodny długości ponad 80 km zbudowany w latach 1904–1914, a oficjalnie otwarty w roku 1920, położony w Panamie, na Przesmyku Panamskim, łączący wody Oceanu Atlantyckiego z wodami Oceanu Spokojnego. Jest on jedną z najważniejszych dróg wodnych świata, która wydatnie skróciła trasę, jaką musiały pokonywać wcześniej statki, np. droga morska z San Francisco do Nowego Jorku uległa skróceniu o 14 500 km. Podczas budowy Kanału Panamskiego zmarło około 25 tys. robotników, a około 20 tys. z nich zaraziło się malarią lub żółtą febrą.[4]
Fort San Lorenzo, Colón
Znane również jako: Fuerte de San Lorenzo
Miejsce historyczne w Colón. Chagres, niegdyś główny port atlantycki na przesmyku Panamskim, jest obecnie opuszczoną wioską w historycznym miejscu Fortu San Lorenzo. Ruiny fortu i wioska znajdują się około 8 mil na zachód od Colón, na cyplu z widokiem na ujście rzeki Chagres.[5]
Atlantic Bridge, Colón
Trzeci most nad Kanałem Panamskim, znany jako Most Atlantycki, to most drogowy w Colón, w Panamie, przecinający atlantyckie wejście do Kanału. Jest to trzeci most nad Kanałem Panamskim po Moście Ameryk i Moście Stulecia, oba znajdują się po pacyficznej stronie kanału.
Most jest dwupylonowym, dwupłaszczyznowym, betonowym dźwigarem, podwieszanym mostem o rozpiętości przęsła głównego 530 metrów (1740 stóp) i dwóch przęsłach bocznych 230 metrów (750 stóp). Wschodnia i zachodnia część mostu mają długość odpowiednio 1074 m i 756 m. Most został zaprojektowany przez firmę China Communication Construction Company (CCCC), w skład której wchodzą HPDI i Louis Berger Group, a zbudowany przez Vinci Construction.[6]