Kostaryka - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Prekolumbijskie Muzeum Złota to muzeum w San José w Kostaryce. Znajduje się w podziemnym budynku pod Plaza de la Cultura, a jego właścicielem i kuratorem jest Banco Central de Costa Rica. Muzeum posiada kolekcję archeologiczną 3 567 artefaktów z okresu prekolumbijskiego, na którą składają się 1 922 sztuki ceramiki, 1 586 przedmiotów ze złota, 46 przedmiotów z kamienia, 4 z jadeitu i 9 przedmiotów ze szkła lub paciorków. Kolekcja złota pochodzi z okresu od 300-400 r. p.n.e. do 1550 r. n.e. W skład kolekcji wchodzą figurki zwierząt, amulety, kolczyki, figurki erotyczne i kilka dioram, w tym El Guerrero, naturalnej wielkości złota figurka wojownika ozdobiona złotymi ornamentami, umieszczona w szklanej gablocie, oraz szczegółowy model wioski prekolumbijskiej w skali 1:1. Znajduje się tu również replika prekolumbijskiego grobu zawierającego 88 złotych przedmiotów, który został odkopany w latach 50. ubiegłego wieku na plantacji bananów w południowo-wschodniej Kostaryce. W historii Kostaryki złoto było uważane za symbol władzy, a przedmioty te świadczą o kunszcie rzemieślniczym okresu prekolumbijskiego.

Museo Numismático (Narodowe Muzeum Monet) znajduje się w tym samym budynku na parterze i zawiera ekspozycje sięgające 1236 r., w tym monety, banknoty i przedmioty nieoficjalne, takie jak żetony do kawy. Na parterze znajduje się również "Casa de Moneda", gdzie można uzyskać informacje na temat historii mennictwa w Kostaryce oraz obejrzeć eksponaty ilustrujące jego rozwój. W kolekcji znajduje się pierwsza moneta Kostaryki, Media Escudo, która została wybita w 1825 roku.^[3]

Stratowulkan w Kostaryce. Irazú – czynny stratowulkan w środkowej Kostaryce, najwyższy szczyt pasma Kordyliera Środkowa. Jednocześnie jest to najwyższy aktywny wulkan Kostaryki. Góruje nad pobliskim miastem Cartago, dawną stolicą kraju.

Irazú był dość aktywnym wulkanem w czasach historycznych. Od pierwszej zarejestrowanej erupcji w 1723 wybuchał przynajmniej 23 razy. Ostatnia jego erupcja rozpoczęła się w 1963 i trwała dwa lata. Od tej pory wulkan jest uśpiony, ale częste trzęsienia ziemi wskazują na ruchy magmy w głębi ziemi.

Wulkan posiada kilka kraterów. Jeden z nich wypełnia jezioro kraterowe o charakterystycznej zielonej barwie.

Irazú jest popularnym celem wycieczek ze stolicy kraju San José. Na szczyt prowadzi droga, na której codziennie kursują autobusy. Ze szczytu, przy dobrej pogodzie, można ujrzeć wody obu oceanów Atlantyckiego i Spokojnego. Jest to jedyne takie miejsce na kontynencie północnoamerykańskim.^[4]

70-metrowa kaskada w leśnej scenerii. Wodospad La Fortuna znajduje się w środkowej Kostaryce, w prowincji Alajuela. W języku hiszpańskim znany jest jako Catarata Fortuna. Wodospad spada na wysokość około 70-75 metrów i znajduje się u podnóża uśpionego wulkanu Chato, około 5,5 km od miasta La Fortuna, w pobliżu wulkanu Arenal. Zasilany jest przez rzekę Arenal, która płynie przez las deszczowy w paśmie górskim Arenal, aż do momentu, gdy spada nad urwiskiem, tworząc wodospad.

Cena biletu wstępu wynosi 18 USD dla dorosłych i 18 USD dla dzieci powyżej 6 lat. Wędrówka do wodospadu jest krótka i żmudna, po schodach wykutych w zboczu góry. Goście są zachęcani do kąpieli w strumieniu i małych potokach poniżej wodospadu, a na miejscu jest ratownik. Na szczycie klifu znajdują się toalety i prysznice, a także restauracja i sklep z pamiątkami. Zejście na dół powinno zająć 10 minut, a powrót na parking około 20 minut. Czynne od 7:30 do 16:00.^[5]

Jaguar Rescue Center to ośrodek ratowania zwierząt położony w pobliżu Puerto Viejo de Talamanca w prowincji Limón w Kostaryce. Ośrodek zajmuje się rehabilitacją zwierząt źle traktowanych, rannych, osieroconych i/lub skonfiskowanych. Po pełnej rehabilitacji zwierzęta są ponownie wprowadzane do swoich naturalnych siedlisk na obszarach chronionych w Kostaryce, zwykle po okresie spędzonym w lesie pierwotnym La Ceiba. Zwiedzanie ośrodka jest dozwolone w określonych godzinach każdego dnia. Centrum zostało założone przez włoskiego biologa Sandro Alvianiego i jego żonę Encar Garcíę, katalońską biolog, którzy prowadzą je z pomocą wolontariuszy z całego świata. Centrum jest domem dla licznych ssaków, ptaków, gadów i płazów. W ośrodku znajduje się również duże serpentarium z jadowitymi i niejadowitymi wężami występującymi w Kostaryce.

Centrum Ratunkowe Jaguara nie otrzymuje żadnych funduszy rządowych na swoją działalność, opierając się na wsparciu społeczności, darowiznach i opłatach za wstęp zarówno dla grup, jak i prywatnych wycieczek.^[6]

Park Narodowy Wulkanu Arenal to kostarykański park narodowy w środkowej części kraju, będący częścią Obszaru Chronionego Krajobrazu Arenal Huetar Norte. Park obejmuje wulkan Arenal, najbardziej aktywny wulkan w kraju, który był uważany za uśpiony do czasu dużej erupcji w 1968 roku. Sąsiaduje on z jeziorem Arenal, na którym znajduje się największy w kraju projekt hydroenergetyczny - zapora wodna jeziora Arenal.

W parku znajduje się także drugi wulkan, Chato, w którego kraterze znajduje się laguna. Nazywa się go Cerro Chato (dosł. Góra Chato), ponieważ jest nieaktywny od około 3500 lat - co zbiega się z powstaniem i rozwojem Arenal. Na terenie parku i w jego okolicach znajdują się różne schroniska i hotele, niektóre z nich mają własne gorące źródła, a inne skupiają się na dzikiej przyrodzie tego obszaru. Na terenie parku narodowego znajduje się Muzeum Wulkaniczności oraz posterunek strażników.

Park leży w obrębie Obszaru Chronionego Arenal Huetar Norte, chroniącego osiem z 12 stref życia Kostaryki i 16 rezerwatów chronionych w regionie pomiędzy pasmami górskimi Guanacaste i Tilarán, w tym jezioro Arenal. Do parku można dostać się bezpośrednio z La Fortuny, ale łatwo jest też dojechać przez Tilarán i północny brzeg jeziora Arenal.

Park Narodowy Wulkanu Arenal jest popularny wśród miłośników ptaków, ponieważ większość z 850 gatunków występujących w Kostaryce można znaleźć w granicach parku. Należy do nich jeden z najbardziej nieuchwytnych i najpiękniejszych ptaków w kraju, zagrożony wyginięciem quetzal wspaniały. Inne gatunki zwierząt żyjące na terenie parku to małpy kapucynki o białych twarzach, jaguar, jeleń, koati oraz węże, takie jak fer-de-lance i wąż papuzi. Park posiada również bogate zbiory roślin, w tym orchidee, helikonie, paprocie, wawrzyny, cirri, guayabo de monte, palmy, bromeliady i figi dusicielskie.^[7]

Basílica de Nuestra Señora de los Ángeles to rzymskokatolicka bazylika w Kostaryce, znajdująca się w mieście Cartago i poświęcona Virgen de los Pardos, oficjalnie znana jako Virgen de los Ángeles. Bazylika została zbudowana w 1639 roku i została częściowo zniszczona przez trzęsienie ziemi. Od tego czasu bazylika została odrestaurowana i stanowi unikalne połączenie architektury kolonialnej i XIX-wiecznego stylu bizantyjskiego, a obecny budynek pochodzi z 1939 roku.

Bazylika Matki Bożej Anielskiej jest poświęcona Matce Bożej Anielskiej, małej figurce Maryi Panny niosącej Dzieciątko Jezus, którą podobno odkryła wieśniaczka w Cartago. Tradycja głosi, że dziewczynka znalazła małą figurkę na kamieniu i zabrała ją do domu. Następnego ranka odkryła, że figurki nie ma tam, lecz jest z powrotem na skale, więc zaniosła ją do księdza, a ten zamknął ją w małej skrzynce. Następnego ranka posążek był z powrotem na skale. Podczas budowy kościół był tak często niszczony przez trzęsienia ziemi, że w końcu zdecydowano się przenieść go w miejsce, gdzie znaleziono posąg, dzięki czemu udało się dokończyć budowę. Wiele osób uważa, że trzęsienia ziemi były znakiem, że Matka Boża z Los Ángeles chciała, aby w tym miejscu powstała bazylika.

Ze względu na ciemną karnację kamiennego posągu nazywana jest czasem czule La Negrita lub Reina de Cartago (dosł. Królowa z Cartago). Oryginalna figura jest przechowywana w złotej muszli wewnątrz bazyliki. Na mocy oficjalnego dekretu Dziewica Anielska została ogłoszona oficjalną patronką Kostaryki.

W dniach poprzedzających 2 sierpnia bazylika jest obiektem licznych pielgrzymek i odwiedzin ponad miliona wiernych (szacuje się, że od 1 do 2,5 miliona osób), z których wielu idzie z różnych miejsc w całym kraju. Jednak najwięcej osób przybywa do bazyliki z San José i okolicznych miejscowości, aby przejść 22 kilometry. Lokalnie pielgrzymka znana jest pod nazwą Romería i jest jedną z najtrwalszych kostarykańskich tradycji. Na znak swojej pobożności wiele osób decyduje się przejść część lub całą drogę na kolanach i rękach.

W bazylice myją się i piją wodę ze skały, na której znaleziono posąg. Naukowcy stwierdzili, że woda ta jest bezpieczna do picia, mimo że do jej oczyszczania nie stosuje się żadnych filtrów ani środków chemicznych.

Bazylika jest otwarta przez cały dzień i nierzadko można spotkać kilka osób, które zatrzymują się w niej na modlitwę. Ponadto ludzie przynoszą małe srebrne medaliki w kształcie części ciała, gdzie kształt symbolizuje część ciała, na którą cierpi pielgrzym. Zostawiają je przed "La Negrita" w nadziei, że zostaną uzdrowione. Po pewnym czasie medaliki te są zbierane i przechowywane. Wybór niektórych z nich można zobaczyć w muzeum znajdującym się w tym samym miejscu.^[8]

Serpentario de Monteverde to park miejski o powierzchni około 14 hektarów, położony w południowej części Monteverde, w prowincji Puntarenas, w Kostaryce. Znajduje się na średniej wysokości 1327 metrów i sąsiaduje od północy z Ogrodem Orchidei Monteverde, a od południa z Ogrodem Motyli. Znajdują się tu gady, żaby z gatunku poison arrow i ponad 20 gatunków węży. Większość gatunków występujących w serpentarium można spotkać w stanie dzikim w okolicznych lasach.

Serpentarium w Monteverde jest położone w sercu Kordyliery Tilaranu. Większość okolicznych terenów jest chroniona przez Zona Protectora Arenal-Monteverde, co sprawia, że jest to w większości nienaruszony zbiór lasów chmurowych o wysokości ponad 4000 stóp. Park znajduje się na południowych przedmieściach Santa Elena, głównego ośrodka handlowego w tej strefie.^[11]

Monteverde Theme Park, wcześniej znany jako Frog Pond Ranarium, położony w Santa Elena, na północ od Monteverde, w prowincji Puntarenas, w Kostaryce, to park tematyczny z żabim stawem, w którym znajduje się farma motyli z około 30 żywymi gatunkami motyli i innych owadów oraz ponad 25 gatunków żab i innych płazów z całego kraju w kontrolowanym klimatem siedlisku.

W parku znajdują się rośliny kwitnące, kaskadowe wodospady i drzewa. Występuje tu także kilka gatunków ptaków swobodnie latających, "przyjaznych motylom". Na terenie parku znajduje się centrum edukacyjne, w którym zwiedzający mogą z bliska obserwować różne żywe gąsienice żerujące i rozwijające się na roślinach żywicielskich. Na terenie parku znajduje się również nowo zainstalowana 8-linowa kolejka linowa przez las tropikalny, jedyna w Kostaryce czynna w nocy.^[13]