Mechelen - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Obóz koncentracyjny. Obóz przejściowy w Mechelen, oficjalnie SS-Sammellager Mecheln w języku niemieckim, znany również jako koszary Dossin, był obozem zatrzymań i deportacji utworzonym w byłych koszarach wojskowych w Mechelen w okupowanej przez Niemców Belgii. Służył jako punkt zbiorczy dla belgijskich Żydów i Romów przed ich deportacją do obozów koncentracyjnych i obozów zagłady w Europie Wschodniej podczas Holokaustu.

Obóz został założony w marcu 1942 r. i był jedynym obozem przejściowym w Belgii. Był zarządzany przez Sicherheitspolizei (SiPo-SD), oddział Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy, i służył do przetrzymywania Żydów i Romów przed deportacją do Auschwitz-Birkenau oraz innych obozów, w tym Heydebreck-Cosel. W okresie od 4 sierpnia 1942 r. do 31 lipca 1944 r. z okolic obozu odjechało 28 pociągów, którymi deportowano ponad 25 800 osób. Wojnę przeżyło tylko 1240 osób.

Obóz został opuszczony w momencie wyzwolenia Belgii we wrześniu 1944 r., a następnie przekształcony w obiekt mieszkalny. W 1996 r. utworzono muzeum, a obecnie część dawnych baraków i nowy budynek naprzeciwko tworzą Kazerne Dossin - Miejsce Pamięci, Muzeum i Centrum Dokumentacji Holokaustu i Praw Człowieka, w którym znajduje się pomnik i muzeum Holokaustu.^[3]

Hof van Savoye lub Pałac Małgorzaty Austriackiej to budynek z początku XVI w. w Mechelen w Belgii. Był to jeden z pierwszych budynków renesansowych w Europie Północnej.

Arcyksiężna Małgorzata Austriacka, gubernator Holandii, otrzymała dom przy Korte Maagdenstraat (Krótkiej Ulicy Dziewic), ale uznała go za zbyt mały i w 1507 r. rozpoczęła ambitną rozbudowę. W latach 1517-1530 architekt Rombout II Keldermans kontynuował projekt, wzdłuż Keizerstraat (ulicy Cesarskiej) modyfikując tylne skrzydło, które wychodzi na pałac Małgorzaty York, jej przybranej babki zmarłej w 1503 roku. Małgorzata wychowywała swojego bratanka Karola, późniejszego cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego, w swoim pałacu, w którym mieszkała aż do śmierci w 1530 roku.

Historyk Eric Ives opisuje wewnętrzny dziedziniec i południowe skrzydło pałacu, które wciąż wyglądało tak, jak musiała je widzieć Anna Boleyn na etapie swojego wychowania na dworze Małgorzaty. Był on pierwowzorem pałacu Whitehall przebudowanego dla Anny w latach trzydziestych XV wieku.

W 1546 r. wybuch bramy miejskiej, w której przechowywano zapasy prochu - Zandpoort (Brama Piaskowa) - spowodował naprawialne uszkodzenie pałacu. Do 1561 r. pałac był własnością miasta. W tym samym roku pałac otrzymał nowe wezwanie - stał się rezydencją Granvelle'a, pierwszego arcybiskupa Mechelen i prawej ręki Filipa II.

W 1609 r. budynek został odkupiony przez miasto i od 1616 r. do 1795 r. służył jako siedziba Wielkiej Rady Niderlandów.

Hof van Savoye stał się znany jako Gerechtshof (Sąd Sprawiedliwości), ponieważ mieszczą się w nim sądy niższej instancji (Sąd Karny i Cywilny, Sąd Pokoju i Sąd Policyjny).^[10]

Schepenhuis w Mechelen to budynek, w którym w średniowieczu obradowali radni miasta. Znajduje się on na skraju Grote Markt, między nim a IJzerenleen i jest uważany za pierwszy kamienny "ratusz" we Flandrii.

W XIII wieku w Mechelen nastąpiło ożywienie gospodarcze spowodowane kwitnącym handlem suknem. W związku z tym wzrosło zapotrzebowanie na budynki. W 1288 r. podjęto decyzję o wzniesieniu kamiennego budynku dla ławy radnych, która do tej pory zbierała się na wolnym powietrzu. Budynek został rozbudowany w latach 1374-1375. Dekorację wykonali między innymi André Beauneveu i Jan van Mansdale.

We wnętrzu znajduje się niezwykłe pomieszczenie archiwalne na parterze. Poprzednio nazywana Vierschaere, posiada niezwykły dębowy sufit. We wnętrzu znajduje się 12 rzeźbionych balkzolen wykonanych w latach 1375-1378 przez Hermana Van Blankene i Jana van Lokeren. Oryginalne wyposażenie zachowało się tylko w skrzydle z 1374 roku. W skrzydle tym znajdują się krzyżowe stężenia wsparte na kamiennych gzymsach wykonanych przez Jana I Keldermansa (Mansdale) w latach 1377-1385. Oryginalny kominek i kamienne schody zostały usunięte w 1772 roku. Na piętrze znajduje się biblioteka, która wcześniej była salą posiedzeń radnych. Komin jest dziełem Andriesa Keldermansa, a mantelptyk wykonał Frans Sanders w 1526 roku. Na ścianie północnej znajduje się XVI-wieczny fresk przedstawiający Ukrzyżowanie. Wieża z klatką schodową pochodzi z 1407 r.

W 1473 r., za panowania Karola Śmiałego, w budynku Schepenhuis utworzono parlament w Mechelen. Parlament ten był najwyższym sądem w Niderlandach. W 1477 r. został on zlikwidowany przez Marię Burgundzką. Filip Przystojny postanowił przywrócić parlament, pod nazwą Grote Raad van Mechelen. W 1616 r. rada przeniosła się do dawnego pałacu Małgorzaty Austriaczki, również znajdującego się w Mechelen.

W późniejszym okresie budynek pełnił różne funkcje. Na przykład od 1811 do 1846 r. mieściła się tu akademia miejska. Od 1852 r. budynek służył jako muzeum miejskie. W dniu 1 listopada 1897 r. przekształcono go w archiwum miejskie i bibliotekę miejską. Podczas I wojny światowej budynek uległ poważnym zniszczeniom. W latach 1916-1917, 1932 i 1934-1938 przeprowadzono kilka akcji renowacyjnych. Od 2000 r. Schepenhuis ponownie pełni funkcję muzeum. W 2011 r. otwarto wystawę dzieł Rika Woutersa z kolekcji Królewskiego Muzeum Sztuk Pięknych, ponieważ muzeum w Antwerpii było w trakcie renowacji. Do zakończenia tych prac w 2017 roku kolekcja Woutersa pozostała w Schepenhuis.

Od 9 września 2018 r. w Schepenhuis mieści się nowa siedziba biura informacji turystycznej "Visit and UiT in Mechelen".^[11]