Kamakura - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Świątynia z ogromnym posągiem Buddy. Kōtoku-in – świątynia buddyjska, należąca do sekty Jōdo-shū, znajdująca się w japońskim mieście Kamakura. Sławna jest dzięki ogromnemu posągowi Buddy Amidy – Statui Wielkiego Buddy, wykonanemu w 1252 r. z brązu prawdopodobnie przez Gorōemona Ōno.

Jest on drugim co do wielkości brązowym posągiem Buddy na terytorium Japonii po Wielkim Buddzie w świątyni Tōdai-ji w Narze. Jego wymiary to: 14 m – wysokość; 11 m – szerokość, oraz 3 m – wysokość twarzy, waga: 103 tony. Budda siedzi w pozycji lotosu. Maksymalna grubość płyt brązu, z jakich jest wykonana rzeźba - 10 cm. Z tyłu posągu drzwi i dwa okna, wewnątrz - schodki sięgające linii barków. Rzeźba stoi obecnie pod gołym niebem, lecz pierwotnie znajdowała się w wielkim drewnianym pawilonie, który został zniszczony w 1495 roku przez tsunami.^[1]

XIX-wieczna tradycyjna świątynia Shinto. Tsurugaoka Hachimangū to najważniejsza świątynia shintoistyczna w mieście Kamakura, prefektura Kanagawa, Japonia. Sanktuarium jest centrum kulturalnym miasta Kamakura i służy jako miejsce wielu najważniejszych festiwali oraz dwóch muzeów.

Przez większość swojej historii służyła zarówno jako sanktuarium Hachimana, jak i w późniejszych latach jako typowa dla japońskiej architektury buddyjskiej świątynia Tendai. Słynny buddyjski kapłan Nichiren Daishonin podobno odwiedził to sanktuarium, aby udzielić reprymendy kami Hachiman tuż przed swoją egzekucją na plaży Shichirigahama.

W dniu 10 marca 2010 r. burza wyrwała z korzeniami tysiącletni miłorząb znajdujący się w pobliżu wejścia. Sanktuarium nadal jest jednym z Ważnych Obiektów Kulturowych Japonii.^[2]

Mała kapliczka z rytuałem obmywania pieniędzy. Sanktuarium Zeniarai Benzaiten Ugafuku, popularnie znane po prostu jako Zeniarai Benten, to świątynia shinto w Kamakurze, Kanagawa, prefektura Kanagawa, Japonia. Pomimo niewielkich rozmiarów, jest to drugie po Tsurugaoka Hachiman-gū najpopularniejsze miejsce w Kamakurze, prefekturze Kanagawa. Zeniarai Benzaiten jest popularny wśród turystów, ponieważ wody ze źródła w jego jaskini są podobno w stanie pomnożyć pieniądze wypłukane w nim. Obiektem kultu jest synkretyczny kami, który łączy tradycyjnego ducha zwanego Ugafukujin z buddyjską boginią pochodzenia indyjskiego Sarasvati, znaną w języku japońskim jako Benzaiten. Sanktuarium jest jednym z nielicznych w Japonii, w którym nadal widać połączenie rodzimych wierzeń religijnych i obcego buddyzmu, co było normą przed restauracją Meiji. Zeniarai Benzaiten było kiedyś zewnętrzną massha Ōgigayatsu's Yazaka Daijin, ale usamodzielniło się w 1970 roku pod obecną nazwą.^[6]

Grobowiec Minamoto no Yoritomo to pomnik w Kamakurze, w stanie Kanagawa, w Japonii, znajdujący się około stu metrów na północ od miejsca, gdzie kiedyś stał pałac zwany Ōkura Bakufu, siedziba rządu Minamoto no Yoritomo. Choć nie ma dowodów na to, że jego szczątki rzeczywiście tam spoczywają, powszechnie przyjmuje się, że jest to miejsce spoczynku Minamoto no Yoritomo, założyciela i pierwszego shōguna szogunatu Kamakura. Cenotaf składa się z 186-centymetrowego gorintō otoczonego kamiennym tamagaki i został zbudowany w okresie Edo, długo po śmierci shōguna w 1199 roku. W miarę upływu czasu prestiż tego miejsca przyciągnął inne budowle, tak że obecnie znajduje się tu Miejsce Hokke-dō, świątynia Shirahata oraz czarna kamienna stela upamiętniająca Hokke-dō i masowe samobójstwo klanu Miura. Kilkaset metrów dalej na wschód znajduje się yagura klanu Miura, bliźniacze grobowce Oe no Hiromoto i jego syna Mōri Suemitsu oraz grób nieślubnego syna Yoritomo, Shimazu Tadahisy. Grób Yoritomo i ruiny Hokke-dō są narodowymi miejscami historycznymi.^[10]

Świątynia szintoistyczna w Kamakura. Kamakura-gū to świątynia w Kamakurze, w prefekturze Kanagawa, w Japonii. Została wzniesiona przez cesarza Meiji w 1869 roku, aby oddać hołd duchowi księcia Morinagi, który został uwięziony, a następnie stracony w miejscu, gdzie obecnie stoi świątynia, w 1335 roku na rozkaz Ashikagi Tadayoshiego. Z tego powodu sanktuarium znane jest również pod nazwą Ōtōnomiya lub Daitōnomiya, od pełnego imienia księcia.

Książę Morinaga był najgroźniejszym rywalem politycznym Ashikagi Takauji w Kioto, dlatego w 1334 r. został przez niego pod pretekstem aresztowany i najpierw trzymany w więzieniu, a następnie wysłany do Kamakury. Młodszy brat Ashikagi, Tadajoshi, przetrzymywał Morinagę przez dziewięć miesięcy w małej jaskini w miejscu, gdzie obecnie znajduje się Kamakura-gū. Gdy Tadayoshi został zmuszony do wycofania się z Kamakury po przegranej bitwie z Hōjō Tokiyuki, przed odejściem wydał rozkaz egzekucji Morinagi. Książę został ścięty 23 lipca 1335 roku. Jaskinia istnieje do dziś w skale za sanktuarium i jest atrakcją turystyczną. Ma głębokość czterech metrów i powierzchnię 12 metrów kwadratowych.

Jest to jedno z Piętnastu Sanktuariów Przywrócenia Kenmu.^[11]

Yuigahama to plaża w pobliżu Kamakury, miasta w prefekturze Kanagawa, w Japonii. Relacje między plażą a sąsiadującymi z nią terenami są skomplikowane. Chociaż Yuigahama to zgodnie z prawem cała 3,2-kilometrowa plaża ciągnąca się od Inamuragasaki, która oddziela ją od Shichirigahamy, do przylądka Iijima w Zaimokuza, który oddziela ją od Kotsubo i półwyspu Miura, nazwa ta jest zwyczajowo używana do oznaczenia części na zachód od rzeki Namerigawa, podczas gdy wschodnia połowa nazywana jest plażą Zaimokuza. Z tego powodu, mimo że plaża nadaje nazwę tylko zachodniej części nadmorskiej społeczności, ślady nazwy Yuigahama można znaleźć również w Zaimokuza. Centrum Yuigahamy powstało legalnie w latach 1964-1965 i zostało nazwane na cześć plaży. Dzisiejsza Yuigahama była do tego czasu podzielona między Zaimokuza, Ōmachi i Hase.

Istnieją różne teorie na temat pochodzenia tej nazwy. Według jednej z nich wywodzi się ona od wcześniejszej, Yuigo (由比郷). Według innej wywodzi się ono od obecności spółdzielni (yui (結)). Samo imię Yui zapisywane jest na różne sposoby, między innymi 由井 i 湯井.^[12]

Shichirigahama to plaża w pobliżu Kamakury, prefektura Kanagawa, Japonia, która ciągnie się od przylądka Koyurigimisaki, w pobliżu Fujisawy, do przylądka Inamuragasaki, na zachód od Kamakury. Ponieważ z tego miejsca można było podziwiać jednocześnie górę Fuji i Enoshimę, w okresie Edo było ono popularne jako temat dla ukiyo-e. Na przykład słynni artyści ukiyo-e, Hiroshige i Hokusai, umieścili ją w swoich 36 widokach góry Fuji. Jego ciemne piaski są bogate w rudę żelaza, co pozwoliło Kamakurze stać się kwitnącym ośrodkiem produkcji mieczy i noży. Jej nazwa jest zwykle tłumaczona na język angielski jako "Seven Ri Beach", gdzie ri jest jednostką miary.

W przeciwieństwie do swojego wschodniego sąsiada, Yuigahamy, jego dno opada zbyt szybko, dlatego nie jest zbyt popularny jako kurort morski, ale surferzy są tu obecni o każdej porze roku. Od 1939 roku jest administracyjnie częścią miasta Kamakura. Obszar ten jest obsługiwany przez kolej elektryczną Enoshima Electric Railway, czyli Enoden, która łączy stację Kamakura w Kamakurze ze stacją Fujisawa.^[17]

Świątynia buddyjska w Kamakura. Hōkizan Chōju Zenji to buddyjska świątynia Rinzai szkoły Kenchō-ji w Yamanouchi, niedaleko Kamakury, prefektura Kanagawa, Japonia. Leży pomiędzy dwoma punktami orientacyjnymi Kita-Kamakura, wejściem na przełęcz Kamegayatsu i Kenchō-ji, najstarszym klasztorem Zen w Japonii. Chōju-ji jest jedną z dwóch bodaiji, czyli świątyń pogrzebowych, poświęconych Ashikadze Takauji, założycielowi dynastii shōgunów, która nosi jego imię. W ogrodzie znajduje się gorintō poświęcone shōgunowi oraz hōkyōintō zawierające część jego włosów. Chōju-ji niedawno po raz pierwszy otworzyła swoje drzwi i przyjmuje zwiedzających od piątku do niedzieli w godzinach od 10 do 15. W świątyni można używać kieszonkowych aparatów fotograficznych, jednak profesjonalny i półprofesjonalny sprzęt jest zabroniony, ponieważ zwiedzający nie powinni odwiedzać świątyni w celu robienia zdjęć.^[18]

Kinryūzan Shakuman-in Endon Hōkai-ji to świątynia buddyjska w Kamakurze, w prefekturze Kanagawa, w Japonii. Nazywana często Hagidera, czyli "świątynią koniczyny", ponieważ kwiaty te licznie występują w jej ogrodzie. Jej istnienie jest bezpośrednio związane ze słynną tragedią, która 4 lipca 1333 roku zniszczyła prawie cały klan Hōjō, władający Japonią przez 135 lat. Świątynia została ufundowana specjalnie po to, by złożyć w niej dusze 870 członków klanu, którzy zgodnie z samurajskim kodeksem honorowym popełnili tego dnia samobójstwo w rodzinnej świątyni Tōshō-ji, by uniknąć klęski. Wraz ze starożytną Sugimoto-derą, Hōkai-ji jest jedyną świątynią wyznania Tendai w Kamakurze. Dawniej była to świątynia filialna wielkiego Kan'ei-ji, a po jego zniszczeniu stała się filią Enryaku-ji.^[20]