Itsukushima - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Świątynia shintō. Itsukushima-jinja – chram shintō na wyspie Itsukushima w mieście Hatsukaichi. Znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Część budynków i przedmiotów została uznana przez rząd japoński za skarby narodowe.

Chram wywodzi swoje początki z VI wieku, a w obecnej formie istnieje od 1168 dzięki funduszom dostarczonym przez wodza Kiyomori Taira. Konstrukcja świątyni, opierająca się na pomostach zbudowanych nad zatoką, wiąże się z dawnym statusem wyspy jako świętej ziemi. W dawnych czasach przeciętni ludzie nie mogli postawić stopy na wyspie. Przybywali łodzią, przepływając pod bramą, która wydawała się pływać. Obok świątyni znajduje się scena najstarszego w Japonii teatru nō, zbudowanego w 1568 roku.

Efektowna brama torii chramu Itsukushima jest jedną z największych atrakcji turystycznych Japonii. Widok torii na tle znajdującej się na wyspie góry Misen jest zaliczany do jednego z trzech słynnych pejzaży (Nihon-sankei) (pozostałe to: zatoka Matsushima i mierzeja Ama-no-hashidate). Brama istnieje od 1168, chociaż obecna konstrukcja pochodzi z 1875. Torii jest zbudowana z drewna kamforowego, ma 16 m wysokości, a jej nadproże mierzy 23 m długości. Dla zapewnienia dodatkowej stabilności zbudowano ją w stylu „czterech nóg” (yotsu-ashi).

Charakterystyczny widok bramy unoszącej się na wodzie można zobaczyć tylko w czasie przypływu. W czasie odpływu jest otoczona mułem i można podejść do niej pieszo z wyspy. Zwiedzający wkładają w szpary nóg monety i wypowiadają życzenie. W czasie odpływu popularne jest zbieranie w pobliżu bramy owoców morza.

Zachowanie czystości sanktuarium jest tak ważne, że aż do 1878 nie zezwalano w nim na żadne urodziny lub śmierci. Pogrzeby na wyspie są zabronione. Zmarłych przewozi się na ląd stały, aby ich tam pochować, a krewni muszą przed powrotem na wyspę odbyć obrzęd oczyszczenia jako skażeni śmiercią.

Główny pawilon poświęcony jest trzem boginiom shintō, córkom Amaterasu i Susanoo: Takiribime, Ichikishimahime i Tagitsuhime. Pozostałe, liczne budynki są przeznaczone m.in. do modłów, oczyszczenia i składania ofiar. Znajduje się tam scena, na której wykonywane są tradycyjne tańce kagura oraz dwa pawilony muzyczne. Są tam także oddzielne chramy poświęcone: Ōkuninushiemu i Tenjinowi. Na brzegu zatoki stoi pagoda, a przy niej nowoczesny, odporny na trzęsienia ziemi budynek skarbca, w którym zgromadzono setki bezcennych przedmiotów: zwoje malowanego pergaminu, maski, wachlarze, zbroje i porcelanę. W pobliżu stoi niedokończony chram shintō o nazwie Senjōkaku (Pawilon Tysiąca Mat), na który według podań zużyto drewno z jednego tylko drzewa kamforowego.

5 września 2004 roku chram został poważnie uszkodzony przez tajfun. Pomosty i dach zostały częściowo zniszczone, co doprowadziło do czasowego zamknięcia sanktuarium.^[1]

Góra w Japonii. Góra Misen jest świętą górą na Itsukushimie w Hatsukaichi, Hiroszima, Japonia, i jest najwyższym szczytem na wyspie o wysokości 535 m; znajduje się na obszarze światowego dziedzictwa Itsukushima Shrine.

Morze otaczające wyspę (Morze Wewnętrzne Seto) oraz cała wyspa znajdują się na terenie Parku Narodowego Setonaikai.

Północną stronę góry pokrywa pierwotna puszcza, która jest pod ochroną prefektury Hiroszima. U podnóża góry znajduje się Momijidani-Kōen (紅葉谷公園, Park Doliny Klonów).

Według strony internetowej Stowarzyszenia Turystycznego Miyajima, góra Misen została odwiedzona przez Kūkai w roku 806, pierwszym roku ery Daidō. Od czasów starożytnych góra jest ważnym celem dla turystów religijnych.^[3]

Naturalny Ogród Botaniczny Miyajima to ogród botaniczny prowadzony przez Uniwersytet Hiroszimski i znajdujący się przy Mitsumaruko-yama 1156-2, Miyajima-cho, Hatsukaichi, Hiroszima, Japonia. Jest otwarty codziennie z wyjątkiem Nowego Roku i sierpnia; wstęp jest bezpłatny.

Ogród został założony w 1964 roku w celu prowadzenia badań botanicznych i edukacji. Położony jest na północnym wybrzeżu wyspy Miyajima (Itsukushima), około 20 km od Hiroszimy. Wyspa stanowi część Parku Narodowego Setonaikai i obejmuje las Misen, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Większą część ogrodu stanowi naturalna roślinność leśna i morska, zwłaszcza gatunki subtropikalne i halofity. W zielniku znajduje się około 350 000 okazów. Aktualne projekty badawcze obejmują badania lokalnych roślin naczyniowych i nienaczyniowych, zwłaszcza mszaków, ekologię oraz biologię ochrony przyrody.^[7]