Odkryj 25 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w Estonii. Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Kumu Museum (Tallinn), Eesti Meremuuseum (Tallinn) czy Sobór św. Aleksandra Newskiego (Tallinn).
Poniżej znajdziesz listę miejsc wartych zobaczenia w Estonii.
Spis treści
Kumu Museum, Tallinn
Znane również jako: Kumu
Muzeum. Muzeum Sztuki Kumu to muzeum sztuki znajdujące się w Tallinie w Estonii. Jest to jedno z największych muzeów w Estonii i jedno z największych muzeów sztuki w Europie Północnej. Jest jednym z pięciu oddziałów Muzeum Sztuki Estonii, w którym mieszczą się jego główne biura.
Kumu jest skrótem od estońskiego "Kunstimuuseum" ("muzeum sztuki").
Kumu prezentuje zarówno zbiory stałe, jak i wystawy czasowe. Główna kolekcja obejmuje sztukę estońską od XVIII w., w tym dzieła z okresu okupacji (1940-1991), ukazujące zarówno socrealizm, jak i ówczesną sztukę nonkonformistyczną. Wystawy czasowe obejmują zarówno zagraniczną, jak i estońską sztukę nowoczesną i współczesną.
Kumu otrzymało prestiżową nagrodę Europejskiego Muzeum Roku 2008 przyznawaną przez Europejskie Forum Muzeów.[1]
Adres: A. Weizenbergi 34, 10127 Tallinn (Kesklinn)
Eesti Meremuuseum, Tallinn
Muzeum w Tallinie, Estonia. Eesti Meremuuseum – estońskie Muzeum Morskie w Tallinnie, założone w 1935 roku. Obecnie w skład muzeum wchodzą dwie filie – Paks Margareeta i Lennusadam.[2]
Adres: Pikk 70, 10133 Tallinn (Kesklinn)
Sobór św. Aleksandra Newskiego, Tallinn
Znane również jako: Aleksander Nevski katedraal
Rosyjski sobór prawosławny z XIX wieku. Sobór św. Aleksandra Newskiego – prawosławny sobór w Tallinnie, katedra metropolitalna autonomicznego Estońskiego Kościoła Prawosławnego.
Sobór został wzniesiony w latach 1893–1900 z inicjatywy gubernatora estońskiego Siergieja Szachowskiego i proboszcza prawosławnej parafii Przemienienia Pańskiego w Tallinnie Konstantina Tizika. Miał być symbolem panowania rosyjskiego w Estonii, przyczynić się do upowszechniania prawosławia i w dalszej perspektywie rusyfikacji Estończyków. Jego konsekracji dokonał w 1900 r. arcybiskup ryski i mitawski Agatangel w asyście protojereja Jana Siergijewa (Jana Kronsztadzkiego).
Władze niepodległej Estonii rozważały rozbiórkę świątyni, ostatecznie jednak, po protestach prawosławnych mieszkańców kraju, zgodziły się na jego dalsze funkcjonowanie, z tym że w 1936 r. przekazały go parafii etnicznie estońskiej. Sobór został zamknięty w 1941 r. po wkroczeniu hitlerowskich Niemiec do Estonii i pozostawał nieczynny przez cztery kolejne lata. W okresie radzieckim natomiast nigdy nie został odebrany parafii, chociaż istniała koncepcja jego przebudowy na planetarium. Od 1990 r. jest katedrą metropolitalną Estońskiego Kościoła Prawosławnego, autonomicznej Cerkwi w strukturze Patriarchatu Moskiewskiego.[3]
Adres: Lossi plats 10, 10130 Tallinn (Kesklinn)
Tartu Art Museum, Tartu
Znane również jako: Tartu Kunstimuuseum
Muzeum Sztuki w Tartu to państwowe muzeum sztuki znajdujące się w Tartu w Estonii. Zostało założone w 1940 roku z prywatnej inicjatywy członków miejscowej szkoły artystycznej Pallas. Jest to największe muzeum sztuki w południowej Estonii.
Główna kolekcja składa się z dzieł sztuki estońskich i zagranicznych artystów związanych z Estonią, od XVIII wieku do chwili obecnej. Kolekcja liczy około 23 000 eksponatów. Muzeum prezentuje wystawy czasowe pochodzące z własnej kolekcji, a także we współpracy z estońskimi i zagranicznymi muzeami i galeriami. Wystawy odbywają się w zabytkowym budynku położonym przy Placu Ratuszowym w Tartu.[4]
Adres: Raekoja plats 18, 51004 Tartu
Narva Museum, Narwa
Muzeum Narwy to muzeum znajdujące się w Narwie, w Estonii. Muzeum składa się z Zamku Narwa, Dziedzińca Północnego i Narwiańskiej Galerii Sztuki.
Latem 2020 r. na zamku w Narwie otwarto nową wystawę. Wystawa przedstawia przegląd historii Narwy od XIII wieku do początku XX wieku.
Północny dziedziniec przedstawia dzielnicę rzemieślników, którzy pracowali w Narwie od XVII wieku.
Galeria Sztuki w Narwie została otwarta w 1991 roku.[5]
Zamek Hermana, Narwa
Znane również jako: Narva Hermanni linnus
Zamek. Zamek Hermana – zamek w Narwie, nad rzeką o tej samej nazwie, założony w 1256 przez Duńczyków. Pierwszy kamienny zamek został zbudowany na początku XIV w. od 1346 r. należał do inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego.
Najlepiej zachowany obiekt obronny tego typu w Estonii, pełni funkcje muzealne.[6]
Adres: Peterburi mnt 2, 20308 Narva
AHHAA, Tartu
Interaktywne ekspozycje i planetarium. Centrum Nauki AHHAA to centrum nauki znajdujące się w Tartu w Estonii, które jest obecnie największym centrum nauki w krajach bałtyckich. AHHAA zostało założone w celu promowania nauki i technologii za pomocą interaktywnych eksponatów.
Od 7 maja 2011 r. Centrum Nauki AHHAA mieści się w budynku położonym w centrum Tartu.[7]
Adres: Sadama 1, 51004 Tartu
University of Tartu Botanical Gardens, Tartu
Znane również jako: Tartu Ülikooli Botaanikaaed
Ogród Botaniczny Uniwersytetu w Tartu, to ogród botaniczny w Tartu, w Estonii. Należy do Uniwersytetu w Tartu.
Ogród został założony w 1803 roku. Pierwotnie znajdował się przy ulicy Vanemuise w pobliżu dzisiejszego Domu Małego Teatru Vanemuine. W 1806 roku ogród został przeniesiony w bardziej dogodne miejsce, na dawny bastion przy ulicy Lai, po północnej stronie Starego Miasta.[8]
Adres: Lai 38, 51005 Tartu
Swedish Lion, Narwa
Szwedzki Lew lub Pomnik Lwa to dwa posągi wzniesione jako pomniki bitwy pod Narwą w 1700 roku w mieście Narwa w Estonii.
Pierwsza wersja, kopia jednego z lwów z Pałacu Sztokholmskiego, została wzniesiona przy wjeździe do miasta w 1936 r., ale uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej. Nowa wersja, kopia lwa Medyceuszy z Królewskiej Szwedzkiej Akademii Sztuk Pięknych, została wzniesiona nad rzeką Narwą w 2000 roku.[9]
Sobór Przemienienia Pańskiego, Parnawa
Sobór Przemienienia Pańskiego – prawosławny sobór w Parnawie, katedra eparchii parnawskiej i saremskiej Estońskiego Apostolskiego Kościoła Prawosławnego.[10]
Adres: 5 Aia, Parnawa
Pärnu Museum, Parnawa
Muzeum Pärnu to muzeum okręgowe w Pärnu, w Estonii.
Muzeum zostało założone przez Pernauer Alterthumforschende Gesellschaft ("Towarzystwo Archeologiczne"; założone w 1896 roku). W tym czasie celem muzeum było badanie, prezentowanie i ochrona lokalnej historii. W 1909 roku muzeum zostało przeniesione do budynku przy ulicy Elevandi 7.
We wrześniu 1944 r. budynek spłonął. Zbiory uległy poważnemu zniszczeniu. W 1944 r. muzeum przeniosło się do budynku pod adresem ul. Aia 4.
Obecnie muzeum mieści się przy ulicy Aida 3.
Muzeum w Parnawie posiada oddział (Muzeum Pamięci Lydii Koiduli), który mieści się przy ulicy Jannseni 37. Oddział ten jest poświęcony estońskiej poetce Lydii Koiduli.[11]
Adres: Aida 3, 80011 Pärnu
Latarnia morska Sõrve, Sarema
Znane również jako: Sõrve tuletorn
Latarnia morska w Sääre w hrabstwie Saare, Estonia. Latarnia morska Sõrve – obecna latarnia została zbudowana w 1960 roku na południe od wsi Sääre, w gminie Torgu, położonej na południowo-wschodnim wybrzeżu wyspy Sarema na półwyspie Sõrve. Na liście świateł nawigacyjnych Estonii - rejestrze Urzędu Transportu Morskiego w Tallinie - ma numer 935.
Pierwsza latarnia morska na najbardziej wysuniętym na południe punkcie Saremy została wybudowana przez Gubernatora Inflant Gabriela Oxenstierna w 1646 roku. Latarnia została zbudowana na niewielkiej wysepce na końcu cypla, jednak po okresie sztormów zimowych okazało się, że nie jest to miejsce odpowiednie i w następnym roku latarnia została przeniesiona na stały ląd. Latarnia pozostawała w rękach prywatnych do 1737 roku. W 1770 roku zbudowano nową latarnię na planie kwadratu, którą w 1807 roku podwyższono i zmodernizowano. Latarnia została zniszczona w czasie walk w 1944 roku. W 1949 roku została zbudowana drewniana wieża, która służyła do 1960 roku, kiedy to zbudowano obecnie istniejącą wieżę latarni. Żelbetowa wieża na planie koła ma wysokość 52 metrów, dolna część jest pomalowana na biało, a górna na czarno.[12]
Pärnu Concert Hall, Parnawa
Pärnu Concert Hall to sala koncertowa w Pärnu, w Estonii. Sala jest zarządzana przez Eesti Kontsert. Odbywają się tam najbardziej uroczyste wydarzenia w Pärnu. Na przykład obchody święta burmistrza i Sylwestra.
W hali mieści się również Szkoła Muzyczna Pärnu, Orkiestra Miasta Pärnu, sklep muzyczny (zespół Is Music).
Hala została zbudowana w 2002 roku. Hala została zaprojektowana przez Katrin Koov, Kaire Nõmm i Hanno Grossschmidt.[13]
Adres: 4 Aida, Parnawa
Viljandi Castle, Viljandi
Znane również jako: Viljandi ordulinnus
Zamek Viljandi to XIII-wieczny zamek w Viljandi, w Estonii. Został zbudowany przez zakon inflancki, a jego budowę rozpoczęto w 1224 roku na miejscu dawnego wzgórza, które było jednym z najsilniejszych zamków w Liwonii. Ostatecznie zniszczony w czasie wojen polsko-szwedzkich na początku XVII wieku, jego ruiny nadal stoją w pobliżu centrum miasta.[14]
Kaali kraater, Sarema
Krater uderzeniowy w Estonii. Kaali kraater – krater uderzeniowy na wyspie Sarema w Estonii, w pobliżu wsi Kaali. Impaktowe pochodzenie krateru zostało stwierdzone w latach 20. XX wieku. Głównemu kraterowi towarzyszy osiem mniejszych, o średnicach od 12 do 40 metrów. Jezioro meteorytowe wypełniające krater nosi nazwę Kaalijärv i położone jest w głównym kraterze Kaali. Jezioro jest okrągłe, jego wielkość jest zmienna w zależności od pory roku i opadów. Ma od 60 do 30 m średnicy i głębokość od 6 do 1 m; otacza je wał ziemny. Cały krater ma średnicę 110 metrów i głębokość 22 metrów.[15]
Latarnia morska Juminda, Park Narodowy Lahemaa
Znane również jako: Juminda tuletorn
Latarnia morska w Juminda, Estonia. Latarnia morska Juminda – latarnia morska usytuowana na półwyspie Juminda w Zatoce Fińskiej, który leży na obszarze Parku Narodowego Lahemaa. Na liście świateł nawigacyjnych Estonii - rejestrze Urzędu Transportu Morskiego w Tallinie - ma numer 110.
Pierwsza latarnia morską na półwyspie Juminda została zbudowana w 1931 roku. Światło znajdowało się na wysokości 10 m i błyskało z częstotliwością 150 błysków na sekundę. W 1937 roku zbudowano nową latarnię o wysokości 24 metrów i średnicy 2 metrów i zasięgu światła 8 Mm. W początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku latarnia została przebudowana i podwyższona o 8 metrów.[16]
Latarnia morska Narva-Jõesuu, Narva-Jõesuu
Znane również jako: Narva-Jõesuu tuletorn
Latarnia morska w Narva-Jõesuu, Estonia. Latarnia morska Narva-Jõesuu – latarnia morska usytuowana na wybrzeżu Morza Bałtyckiego u ujścia Narwy. Na liście świateł nawigacyjnych Estonii - rejestrze Urzędu Transportu Morskiego w Tallinie - ma numer 1.
Pierwsza latarnia morska w Narva-Jõesuu istniała już w XVII wieku z powodu strategicznego położenia na granicy z Rosją. W 1808 roku z inicjatywy rosyjskiej marynarki wojennej zbudowano 16-metrową kamienną wieżę latarni. W latach siedemdziesiątych XIX wieku przeprowadzono gruntowne remonty oraz podwyższono latarnię o 8 metrów. Nowa laterna została zainstalowana w 1886 roku, a w 1903 roku zmodernizowano mechanizm latarni.
Wieża latarni przetrwała do 1941 roku, kiedy to wycofujące się przed Niemcami oddziały radzieckie zniszczyły latarnię. W 1957 roku z prefabrykowanych żelbetonowych elementów, zbudowano nową latarnię, o wysokości 31 metrów.[17]
Kihelkonna St. Michael's Church, Sarema
Znane również jako: Kihelkonna kirik
Kościół św. Michała w Kihelkonnie, czasem po prostu Kościół Kihelkonna, to średniowieczny kościół luterański na wyspie Saaremaa w zachodniej Estonii.[18]
Adres: Kiriku 4, 93401 Kihelkonna
Lake Lohja, Park Narodowy Lahemaa
Znane również jako: Lohja järv
Jezioro Lohja to jezioro Estonii.[19]
Adres: Hossanmäentie 1, Park Narodowy Lahemaa
Viru Bog, Park Narodowy Lahemaa
Viru Bog to torfowisko w okręgu Harju w Estonii, na terenie Parku Narodowego Lahemaa.
Powierzchnia torfowiska wynosi 235 ha.
Grubość warstwy torfu wynosi około 6 m.[20]
Kõpu, Hiuma
Trwała latarnia morska zbudowana w 1531 roku. Latarnia morska Kõpu na estońskiej wyspie Hiuma uznawana jest za najstarszą nad Morzem Bałtyckim. Znajduje się w połowie półwyspu Kõpu, w zachodniej części wyspy, nieopodal miejscowości Kõpu. Ma 36 metrów wysokości. Obiekt 26 października 1999 roku został wpisany na listę narodowych zabytków Estonii pod numerem 23453. Na liście świateł nawigacyjnych Estonii - rejestrze Urzędu Transportu Morskiego w Tallinie - ma numer 668.
Historia latarni zaczęła się ponad 500 lat temu. W 1490 roku Hanza zażądała postawienia latarni morskiej na wyspie zwanej wówczas Dagö. Na początku XVI wieku, po uzyskaniu zgody Biskupstwa Ozylii na najwyższym wzniesieniu wyspy (68 m n.p.m. dziś zwane Tornimägi czyli Góra Wieżowa) rozpoczęto budowę latarni morskiej. Najintensywniejsze prace miały miejsce w latach 1514-1519, a budowę ukończono w 1531 roku. W tym samym czasie podjęto decyzję o dobudowaniu jeszcze jednej kondygnacji. Kłopoty z uzyskaniem pozwolenia na budowę spowodowały, że budowa latarni została ostatecznie ukończona dopiero w 1649. Dzienniki morskie podają, że latarnia rocznie zużywała 800-1000 sągów drzewa. Po roku 1660 drewniane schody na zewnątrz zostały zastąpione przez żelazne, a w 1810 przeniesione do wewnątrz. W roku 1900 otwarty ogień został zastąpiony lampami olejowymi i systemem zwierciadeł, a w roku 1963 zainstalowano oświetlenie elektryczne.[21]
Adres: Kõpu küla, Kõrgessaare vald, Hiuma
Ugala, Viljandi
Teatr Ugala – teatr w miejscowości Viljandi, w Estonii. Teatr został otwarty 10 stycznia 1920 roku.[22]
Adres: Vaksali 7, Viljandi
Latarnia morska Kiipsaare, Park Narodowy Vilsandi
Znane również jako: Kiipsaare tuletorn
Latarnia morska w Estonii. Latarnia morska Kiipsaare – latarnia, zbudowana w 1933 roku, znajdująca się na półwyspie Harilaid na północno-zachodnim wybrzeżu wyspy Sarema, na terenie Parku Narodowego Vilsandi.[23]
Latarnia morska Tahkuna, Hiuma
Znane również jako: Tahkuna tuletorn
Latarnia morska w Tahkuna, Estonia. Latarnia morska Tahkuna – latarnia morska położona na półwyspie Tahkuna na wyspie Hiuma, gmina Kõrgessaare, prowincja Hiuma. Obiekt 26 października 1999 roku został wpisany na listę narodowych zabytków Estonii pod numerem 23481. Na liście świateł nawigacyjnych Estonii - rejestrze Urzędu Transportu Morskiego w Tallinie - ma numer 645.
Budowa latarni na półwyspie Tahkuna rozpoczęła się w 1873 roku. Latarnia ma konstrukcję stalową i została zaprojektowana przez brytyjskiego inżyniera Aleksandra Gordona Prefabrykowane elementy zostały wykonane we Francji i złożone na miejscu w 1875 roku. Wysoka na 42,6 metra stalowa wieża jest najwyższą tego typu budowlą w Estonii. Konstrukcja zachowała się w niemal niezmienionym kształcie od momentu jej postawienia. Razem z otaczającymi ją zabudowaniami gospodarczymi oraz domem latarnika stanowią zabytek architektury. Wieża latarni pomalowana jest na kolor biały. Charakterystyka światła, dwa błyski białe 2+2+2+9=15s.[24]
Adres: Tahkuna küla, Kõrgessaare vald, Hiuma
Käina Bay, Hiuma
Zatoka Käina to prawie odizolowany i bardzo płytki obszar morski o powierzchni ok. 9 km2 pomiędzy estońskimi wyspami Hiiumaa i Kassari, który jest połączony z otaczającą go zatoką Väinameri i sąsiednią zatoką Vaemla trzema maleńkimi kanałami - kanałem Orjaku, progiem Orjaku i kanałem Vaemla. Maksymalna głębokość zatoki Käina wynosi około 1 metra. Zatoka Käina jest oddzielona od Morza Väinameri przez wyspę Kassari, zatokę Õunaku i zatokę Jausa drogą w postaci grobli. Znajduje się tu wiele zarośli trzcinowych i wysepek. W południowej części zatoki znajduje się mineralne błoto lecznicze.[25]