Voss - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Wodospad w Norwegii. Tvindefossen to wodospad w gminie Voss, w okręgu Vestland, w Norwegii. Znajduje się on około 12 kilometrów na północ od wsi Vossevangen, wzdłuż europejskiej trasy E16 prowadzącej do Flåm.

Wielokaskadowy wodospad, o którym często mówi się, że ma 152 metry (499 stóp) wysokości, w rzeczywistości ma 116 metrów (381 stóp) i jest utworzony przez mały strumień Kroelvi, spływający po cofającym się klifie. Słynie z piękna. Autobusy czasami zatrzymują się, aby ludzie mogli ją podziwiać. Obraz został namalowany w 1830 r. przez Johana Christiana Dahla.

Ponadto pod koniec lat 90. woda w Tvindefossen zyskała reputację wody odmładzającej i przywracającej potencję seksualną, co sprawiło, że stała się jedną z najważniejszych naturalnych atrakcji turystycznych w zachodniej Norwegii - rocznie odwiedzało ją nawet 200 tys. osób z USA, Japonii i Rosji, które napełniały pojemniki wodą.

W pewnym momencie była to dziewiąta najczęściej odwiedzana atrakcja przyrodnicza w Norwegii - odwiedziło ją 272 000 osób.^[1]

Hangursbanen była kolejką linową w Voss w Norwegii, o długości 1126 metrów i wysokości szczytowej 660 m n.p.m. Jej właścicielem i operatorem był Voss Resort AS, lokalny ośrodek narciarski w Voss.

Kolejka linowa zaczyna się około 500 metrów od dworca kolejowego w Voss, aż do restauracji Hangursrestaurant, która znajduje się w tym samym budynku, co górna stacja kolejki. Kolejka linowa działała w zimie, w sezonie narciarskim i w lecie.

Na liniach były dwie kolejki linowe, Dinglo (czerwona) i Danglo (niebieska), po przeciwnych stronach, ale na tej samej linie. Gdy jedna była na górze, druga była na dole. Nazwy pochodzą od kołysania się z boku na bok, co w norweskim slangu oznacza "dingling".

Hangursbanen osiągała maksymalną prędkość 8 m/s. Ostatni przejazd odbył się 30 sierpnia 2015 roku; kolejka linowa została wówczas zdemontowana. W 2019 roku wybudowano nową.^[3]

Mølstertunenet to gromada budynków z dwóch gospodarstw na farmie Mølster na Voss. Podwórko zostało przejęte przez Voss Folk Museum około 1920 r. I jest dziś działane w ramach Fundacji Hardanger and Voss Museum. Znajduje się w dolinie około 2 km od Vossevangen.

W imieniu Forteridsmineforening, Tunet został zmierzony przez architekta Gerharda Fischera w 1910 roku. Businessman and Village Book Autor Lars Kindem był kierowcą, który przejął Mølstertunenet. We wrześniu 1917 r. Otrzymał porozumienie z Botolv Mølster, aby kupić jego dom na podwórku. Podczas tej samej jesieni Muzeum Voss Village zostało założone i przejęło umowę zakupu. Kilka lat później muzeum kupiło również część nieruchomości Arnfinn Mølster.

Podwórze składa się z 17 domów rolniczych, a obiekt był w całości chroniony przez narodowe antykwariusz już w 1923 r.: Stove (Anfinn), Flor (Anfinn), Stall i Smalflor (Anfinn), Vedhus (Anfinn), Loft (Anfinn), Bu (Anfinn), Løe (Anfinn), Eldhus/Årestove (Anfinn), Stove (Botolv), Loft (Botolv), Flor (Botolv), Kårstove (Botolv), Bu (Botolv), SMIE (Botolv), Vedhus (Botolv) , Lion (Botolv), Eldhus/ÅRestove (Botolv)

Po przejęciu muzeum kupił młyn z farmy Bø w Tjukebygda, a to zostało ustawione tuż obok podwórka.

Najstarszy dom to pokój rok, prawdopodobnie z XVI wieku, a najnowsze domy pochodzą z lat 80. XIX wieku.

W listopadzie 1926 r. Muzeum zostało tymczasowo otwarte. 29 lipca 1928 r. Muzeum ludowe Voss zostało oficjalnie otwarte konwencją, na której narodowy antykwariusz Harry Fett przeprowadził przemówienie.

W 1985 r. Otwarto nowy budynek muzealny Fire -Safe na stałe i zmieniające się wystawy. Mølstertunet ma również dużą kolekcję sztuki użytkowania, mebli i narzędzi.