Czarnogóra - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Fortyfikacje Kotoru – system fortyfikacji znajdujący się w czarnogórskim mieście Kotor. Fortyfikacje te składają się między innymi z murów obronnych, wież, cytadel, bram, zamków i fortów. Fortyfikacje te znajdują się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, są częścią Przyrodniczego i Kulturowo-Historycznego Regionu Kotoru oraz Weneckich dzieł obronnych z okresu XVI i XVII wieku: Stato da Terra - zachodnie Stato da Mar. Fortyfikacje były ważnym elementem obrony miasta przez Francuzów w czasie oblężenia Kotoru w latach 1813-1814. Niektóre części fortyfikacji były naruszane przez trzęsienia ziemi w 1563, 1667 i 1979 roku. W 2001 roku Międzynarodowa Rada Ochrony Zabytków i Miejsc Historycznych wezwała do rewitalizacji tych fortyfikacji. Mury, będące częścią fortyfikacji, otaczają Kotor od jego północnej i południowo-zachodniej strony. Ważną częścią fortyfikacji jest także leżący na jednym z wzgórz znajdujących się w Kotorze zamek San Giovani.^[2]

Pałac Królewski w Barze to letnia rezydencja królewska w Barze, w Czarnogórze. Pałac został zbudowany przez króla Nikolę I Petrovića-Njegoša w 1885 roku i był prezentem dla jego córki księżniczki Zorki oraz zięcia, księcia Petara Karađorđevića. W skład kompleksu wchodzi duży i mały pałac, kaplica, domy dla strażników i ogród zimowy. W 1910 r. dobudowano przestronną salę balową.

Przed pałacem znajdowało się drewniane molo. W latach 1866-1916 król Nikola był właścicielem dziesięciu jachtów. Jeden z nich, Sibil, został kupiony od powieściopisarza Juliusza Verne'a. Ostatnim jachtem był Rumija. Ostatnim zakupionym jachtem była Rumija. W 1915 r. został on zatopiony w porcie Bar przez austro-węgierską flotę wojenną.

Obecnie w pałacu mieści się Muzeum Miejskie w Barze. Odbywają się tu również festiwale, koncerty, wystawy i imprezy literackie.^[4]

Obiekt sportowy w Podgoricy, Czarnogóra. Stadion Pod Goricom – stadion piłkarski w Podgoricy, będący zarazem największym obiektem sportowym w Czarnogórze. Jego właścicielem są władze miasta i gminy stołecznej Podgorica. Mecze w roli gospodarza rozgrywają na nim: FK Budućnost Podgorica, reprezentacja Czarnogóry, a także wszystkie czarnogórskie kluby występujące w europejskich pucharach, bowiem ów stadion jest od lat jedynym obiektem piłkarskim w Czarnogórze spełniającym wymogi UEFA i FIFA. Od sezonu 2006/2007 odbywają się tutaj również finały Pucharu Czarnogóry.

Maksymalna pojemność trybun po ostatniej przebudowie wynosi 15 230 miejsc, jednak podczas oficjalnych spotkań międzypaństwowych jest ona – ze względów bezpieczeństwa – zmniejszana do 11 500 – 12 000 miejsc.^[8]

Kościół Dworski w Ćipurze to serbska cerkiew prawosławna znajdująca się w dzielnicy Ćipur w Cetinje, w Czarnogórze.

Kościół jest poświęcony Narodzinom Przenajświętszej Bogurodzicy i znajduje się w historycznym miejscu Ćipur, w historycznym centrum Cetinje, dawnej stolicy Królestwa Czarnogóry. Został zbudowany przez króla Czarnogóry Nikolę I w 1890 r. w miejscu, gdzie wcześniej znajdował się klasztor pod wezwaniem Matki Bożej, wzniesiony w XV w. przez Ivana Crnojevića.

W 1961 r. kościół został uznany za zabytek dziedzictwa kulturowego, a w 2012 r. stał się częścią Muzeum Historii Czarnogóry. Jako zabytek, wraz z archeologicznymi pozostałościami kompleksu klasztornego rodu Crnojevićów, jest kandydatem do wpisania na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego.

W kościele spoczywają szczątki Ivana Crnojevića, króla Nikoli, królowej Mileny oraz czarnogórskich księżniczek Kseni i Vjery.^[11]

Klasztor w Herceg Novi, Czarnogóra. Monastyr Savina – prawosławny monaster Serbskiego Kościoła Prawosławnego, znajdujący się w mieście Herceg Novi nad Zatoką Kotorską w Czarnogórze.

Monastyr Savina leży na skraju miasta, w kompleksie leśnym Savinska Dubrava, 2 km na wschód od Starego Miasta, pomiędzy magistralą adriatycką a morzem. Zespół monastyru składa się z 2 cerkwi (Wielkiej i Małej) Zaśnięcia Bogurodzicy, cerkwi św. Sawy oraz budynku mieszkalno-gospodarczego wraz ze skarbcem.

• Mała Cerkiew Zaśnięcia Bogurodzicy – jest najstarszym obiektem w zespole, zbudowana została w 1030, a odnowiona w 1831. Sądzi się jednak, że ze względu na styl świątynia jest znacznie młodsza i powstała najprawdopodobniej w połowie XV wieku, w czasie panowania hercega Stjepana (od którego wzięło nazwę miasto). Przebudowa cerkwi rozpoczęła się pod koniec XVII wieku wraz z przybyciem mnichów z monastyru Tvrdoš (z Hercegowiny), a zakończyła się w 1831. Jest to mała świątynia (10 m długości, 6 m szerokości), jednonawowa z półokrągłą apsydą i małą dzwonnicą. Wewnątrz znajdują się różnorodne freski z różnych epok. Najstarsze, widoczne w okolicy apsydy i poprzecznych belek, pochodzą z połowy XV wieku i namalowane zostały przez malarza z Kotoru – Lovro Dobričevicia. Są one przykładem specyficznego dla tej części Bałkanów stylu łączącego malarstwo bizantyńskie z gotyckim. Pozostałe warstwy fresków są już znacznie młodsze, pierwsza część pochodzi z drugiej połowy XVI wieku, a druga z 1831. Ikonostas także pochodzi z różnych epok: Carskie Wrota i wielki krucyfiks nad nimi wykonane przez Dimitrija Daskala w 1703, zaś jego syn – Rafailo – wykonał ikonę przedstawiającą Zaśnięcie Bogurodzicy, a dwie ikony namiestne są dziełem greckich mistrzów z pierwszej połowy XVIII wieku.

• Wielka Cerkiew Zaśnięcia Bogurodzicy – budowana była z przerwami od 1777 do 1799, zaś jej architektem był pochodzący z wyspy Korčula Mikołaj Fortić. Jest budowlą jednonawową z trzypiętrową dzwonnicą w zachodniej części. Świątynia łączy elementy późnoromańskie (m.in. dzwonnica, rozeta, półkoliste łuki) i bizantyńskie (m.in. ośmiokątna kopuła nad nawą) a także częściowo gotyckie i barokowe. Wewnątrz znajduje się ikonostas o wysokości 10 m, z sześcioma rzędami ikon, wykonany przez zakonnika Simeona Lazovicia i jego syna Aleksija z Bijelo Polja. Wewnątrz także znajdują się freski, wśród nich unikalny portret cara Piotra Wielkiego.

• Skarbiec – przechowywane są tu przedmioty o dużej wartości historycznej: stare księgi, dokumenty, ikony, szaty i inne przedmioty liturgiczne. Wyróżnia się krzyż biskupi z 1219 wykonany z kryształu, całun z brokatu wyszywany złotem i srebrem pochodzący z 1659 oraz ikona Savinska Bogorodica.

• Cerkiew św. Sawy – znajduje się ok. 300 m dalej od pozostałych trzech budowli, drogą prowadzącą schodami na wzniesienie. Świątynia powstała pomiędzy 1169 a 1236. Uważa się, że została wybudowana przez świętego Sawę, który jest najważniejszym świętym Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Na jej miejscu wybudowano w XV w. istniejącą świątynię, zaś przedsionek dobudowano w XIX wieku. W cerkwi prowadzone są prace archeologiczne pod kierunkiem Muzeum Regionalnego w Hercegu Novim.

6 maja 2005, w Dzień św. Jerzego, Emir Kusturica został ochrzczony w tym monastyrze, stając się członkiem Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Na chrzcie przyjął imię Nemanja Kusturica (Немања Кустурица).^[12]