Odkryj 25 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia na Wyspach Zielonego Przylądka. Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Pico do Fogo (Chã das Caldeiras), Farol de D. Maria Pia (Praia) czy Praça Alexandre Albuquerque (Praia).
Poniżej znajdziesz listę miejsc wartych zobaczenia na Wyspach Zielonego Przylądka.
Spis treści
Pico do Fogo, Chã das Caldeiras
Stratowulkan, Wyspy Zielonego Przylądka. Pico do Fogo – stratowulkan na wyspie Fogo, w archipelagu Wysp Podwietrznych. Jest najwyższym szczytem Republiki Zielonego Przylądka. Ostatnie erupcje miały miejsce w 1995 i 2014.[1]
Farol de D. Maria Pia, Praia
Obiekt historyczny, Wyspy Zielonego Przylądka. Latarnia morska Dona Maria Pia – znak nawigacyjny w postaci wieży znajdujący się na przylądku Ponta Temerosa, po zachodniej stronie wejścia do portu w Prai, stolicy Republiki Zielonego Przylądka, około 3,5 km na południowy zachód od miasta.
Ośmioboczna wieża ma 21 metrów wysokości. Przy niej znajduje się jednokondygnacyjny dom latarników. Cała konstrukcja pomalowana jest na biało, jedynie dach laterny jest szary. Światło umiejscowione 25 m n.p.m. nadaje 2 błyski co 6 sekund w kolorze białym. Zasięg światła wynosi 15 mil morskich.
Obiekt został wybudowany w 1881 roku. Przez wiele lat latarnia morska wymagała renowacji. W 2018 roku została całkowicie odnowiona zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Po renowacji planowane było umiejscowienie w niej małego muzeum i kawiarni. Obecnie nie ma możliwości zwiedzania wieży.[2]
Praça Alexandre Albuquerque, Praia
Praça Alexandre Albuquerque to główny plac stolicy Praii, Republiki Zielonego Przylądka. Znajduje się w południowo-zachodniej części Plateau, historycznego centrum miasta Praia. Wcześniej znany był jako Praça do Pelourinho, a obecną nazwę otrzymał w 1876 roku na cześć portugalskiego gubernatora kolonialnego Caetano Alexandre de Almeida e Albuquerque. Wzdłuż placu znajduje się kilka zabytkowych budynków publicznych i kamienic, z których wiele pochodzi z XIX wieku. Plac otaczają ulice Rua Patrice Lumumba, Rua Serpa Pinto i Avenida Amílcar Cabral.
W centrum placu znajduje się park publiczny z pomnikami Alexandre Albuquerque (popiersie z brązu z 1926 r.) i Serpa Pinto (popiersie z brązu z 1927 r.). Godne uwagi budynki wokół placu: Prokatedra Matki Bożej Łaskawej, zbudowana w latach 1894-1902, Ratusz Miejski (Câmara Municipal lub Paços do Concelho) w Praia, zbudowany w 1858 r., Pałac Kultury "Ildo Lobo", Pałac Sprawiedliwości, zbudowany w 1961 r., banki Banco Comercial do Atlântico i Banco Interatlântico[3]
Museu Etnográfico da Praia, Praia
Museu Etnográfico da Praia to muzeum etnograficzne w stolicy Republiki Zielonego Przylądka Praia na wyspie Santiago. Mieści się przy Rua 5 de Julho 45, w historycznej części miasta - Plateau. Muzeum zostało otwarte w listopadzie 1997 r. i mieści się w XIX-wiecznym budynku. Muzeum zawiera wybór przedmiotów, które reprezentują tradycyjne sposoby użytkowania i zwyczaje mieszkańców Wysp Zielonego Przylądka.[4]
Nossa Senhora da Conceição church, Boa Vista
Znane również jako: Igreja de Nossa Senhora da Conceição
Kościół Nossa Senhora da Conceição to kościół na południowo-wschodnim skraju miejscowości Povoação Velha, na wyspie Boa Vista, w Republice Zielonego Przylądka. Znajduje się u podnóża góry Rocha Estância.
Został zbudowany w 1828 roku. Jego wnętrze zdobi kolorowo pomalowane prezbiterium, w którym znajdują się liczne małe obrazki świętych. Co roku 8 grudnia obchodzone jest święto Niepokalanego Poczęcia, które stanowi jedną z głównych uroczystości religijnych na wyspie.[5]
Monte Curral, Sal
Monte Curral to wzgórze w mieście Espargos, na wyspie Sal, w Republice Zielonego Przylądka. Jego wysokość wynosi 109 metrów. Na szczycie znajduje się wieża kontroli lotów dla pobliskiego międzynarodowego lotniska Amílcar Cabral, a także kilka masztów telekomunikacyjnych.[6]
Adres: Strasse neben Igreja Catolica hinauf, Sal
Baía da Parda, Sal
Baía da Parda to mała zatoka na wschodnim wybrzeżu wyspy Sal w Republice Zielonego Przylądka. Leży około 3 km na południe od Pedra de Lume i 5 km na południowy wschód od stolicy wyspy, Espargos. Znana jest z raf koralowych, które są często odwiedzane przez rekiny.[7]
Bordeira, Chã das Caldeiras
Bordeira to półokrągła góra w środkowej części wyspy Fogo. Jest to krater o wysokości do 1 km, powstały w wyniku prehistorycznego zapadnięcia się wulkanu Pico do Fogo. Jest to drugi co do wysokości punkt w kraju, po Pico do Fogo, o maksymalnej wysokości 2 692 m. Nazwa dosłownie oznacza "granicę". Stanowi część Parku Naturalnego Fogo. Otwierając się na wschód, skutecznie chroni północną, zachodnią i południową część wyspy przed wylewami lawy z wulkanu. U podnóża Bordeiry, w kalderze, leży osada Chã das Caldeiras. Wschodnia strona klifu Bordeira jest znacznie bardziej stroma niż zachodnia.[8]
Rabo de Junco, Sal
Rabo de Junco to wzgórze na zachodnim wybrzeżu wyspy Sal w Republice Zielonego Przylądka. Znajduje się ono na północnym krańcu Baía da Murdeira, 8 kilometrów na południowy zachód od stolicy wyspy, Espargos. Jego stroma, erodowana południowa ściana w kierunku zatoki jest ważnym obszarem gniazdowania ptaków. Rabo de Junco i otaczające go 154 hektary są chronione jako rezerwat przyrody. Na mapie Jacquesa-Nicolasa Bellina z 1747 r. wymieniono ją jako Rabadyunk. Na zachód od Rabo de Junco znajduje się niezamieszkana wysepka Ilhéu Rabo de Junco.[9]
Praça Amílcar Cabral, Mindelo
Praça Amílcar Cabral, zwana też popularnie Praça Nova, to ważny plac w mieście Mindelo, w prowincji São Vicente na Wyspach Zielonego Przylądka. Znajduje się on w północnej części centrum miasta Mindelo. Plac nosi imię Amílcara Cabrala, przywódcy ruchu niepodległościowego w Republice Zielonego Przylądka i Gwinei Bissau. Wybudowany w 1895 roku, do czasu uzyskania przez Zielony Przylądek niepodległości w 1975 roku nosił imię administratora kolonialnego Serpa Pinto. Plac został wytyczony w nowej, wcześniej niezagospodarowanej części miasta. Plac otaczają od północy Rua Angola, od wschodu Rua Argelia, od południa Rua Patrice Lumumba, a od zachodu Rua 5 de Julho.
Godne uwagi budynki i budowle wokół placu: Centro Nacional de Artesanato e Design (koniec XIX wieku), Cinema Éden Park (1922), kiosk (1932), Nowy Budynek (1907-1910), zbudowany dla brytyjskiej firmy, która obsługiwała transatlantycki kabel telegraficzny, obecnie mieści się w nim firma telefoniczna CV Telecom[10]
Topo da Coroa, Santo Antão
Góra na Wyspach Zielonego Przylądka. Tope de Coroa to góra na wyspie Santo Antão's w Republice Zielonego Przylądka. Z wysokością 1 979 m n.p.m. jest najwyższym punktem wyspy. Znajduje się w zachodniej części wyspy, 25 km na zachód od stolicy wyspy, Porto Novo. Góra jest w całości pochodzenia wulkanicznego. W okolicy znajduje się źródło kilku strumieni, w tym Ribeira de Monte Trigo, który płynie na zachód do Monte Trigo.
Góra stanowi część parku przyrodniczego o powierzchni 84,92 km2 (32,79 m²). Znajduje się tam 61% endemicznych roślin okrytozalążkowych Wysp Zielonego Przylądka, z których 25% znajduje się na czerwonej liście gatunków zagrożonych, w tym Periploca laevigata subsp. chevalieri. Wolny wypas stanowi zagrożenie dla bioróżnorodności tego obszaru. Tope de Coroa składa się ze stosunkowo młodych skał wulkanicznych, powstałych między 200 000 a 170 000 lat temu.[11]
Pro-Cathedral of Our Lady of the Light, Mindelo
Prokatedra Matki Bożej Światłości to kościół rzymskokatolicki w mieście Mindelo, na wyspie São Vicente, w Republice Zielonego Przylądka. Znajduje się przy Rua da Luz, w centrum miasta. Zbudowany w 1862 roku, jest jednym z najstarszych budynków w Mindelo. Niedawno jednak kościół został powiększony, pozostawiając jedynie fasadę w oryginalnym stanie. Jest siedzibą rzymskokatolickiej diecezji Mindelo, utworzonej w 2003 roku.[12]
Cova, Santo Antão
Cova to kaldera wulkaniczna we wschodnio-środkowej części wyspy Santo Antão na Wyspach Zielonego Przylądka. Znajduje się na południowo-zachodnim krańcu gminy Paul. Jej najniższy punkt znajduje się na wysokości 1166 metrów, a najwyższy punkt krawędzi krateru to około 1500 m. Średnica kaldery wynosi około 1,0 km. Stanowi ona część Parku Naturalnego Cova-Paul-Ribeira da Torre. Formacja Cova powstała między 1,4 mln a 700 tys. lat temu.
Krater Cova korzysta z wysokich wartości opadów przenoszonych przez pasaty. Na dnie kaldery uprawia się kukurydzę i fasolę. Naturalna i półnaturalna roślinność zajmuje ściany krateru zwrócone na północ i północny wschód. Ściany południowe pokryte są lasem z gatunków Pinus i Cupressus. W kraterze znajduje się mała wioska (10 mieszkańców według spisu z 2010 r.), będąca częścią osady Cabo da Ribeira.[13]
Morro de Areia Nature Reserve, Boa Vista
Rezerwat przyrody Morro de Areia to rezerwat przyrody obejmujący południowo-zachodnie wybrzeże wyspy Boa Vista w Republice Zielonego Przylądka. Jego nazwa pochodzi od wzgórza Morro de Areia, położonego na wysokości 167 m. Rezerwat przyrody obejmuje 21,31 km2 powierzchni lądowej i rozciąga się wzdłuż wybrzeża od Praia de Chaves na północy do Praia de Santa Monica na południu. Rezerwat obejmuje morską strefę ochronną o szerokości 300 m, czyli dodatkowe 4,36 km2.[14]
Serra da Malagueta, Santiago
Serra Malagueta to pasmo górskie położone w północnej części wyspy Santiago na Wyspach Zielonego Przylądka. Z wysokością 1064 m n.p.m. jest najwyższym punktem północnego Santiago. Pasmo górskie jest chronione jako Park Naturalny Serra Malagueta, który został utworzony 24 lutego 2005 roku i obejmuje 774 hektary. Park Przyrodniczy znajduje się na terenie gmin Tarrafal, São Miguel i Santa Catarina. Szczyt znajduje się w São Miguel, na południe od doliny Ribeira Principal. Formacja Serra Malagueta jest pochodzenia wulkanicznego i powstała między 2,9 a 2,4 miliona lat temu.[15]
Viana, São Vicente
Viana to niski wulkan znajdujący się w południowo-wschodniej części wyspy São Vicente na Wyspach Zielonego Przylądka. Jego wysokość wynosi 163 metry. Znajduje się on 3 kilometry na południe od Calhau i 14 kilometrów na południowy wschód od stolicy wyspy, Mindelo.[16]
Farol de D. Amélia, São Vicente
Farol de D. Amélia to latarnia morska w południowo-zachodnim punkcie wyspy São Vicente w północno-zachodniej części Wysp Zielonego Przylądka. Znajduje się 3 km na zachód od miejscowości São Pedro. Latarnia jest białą, kwadratową wieżą z latarnią i galerią, o wysokości 14 m. Latarnia została ukończona w 1894 roku.[17]
Jardim Botanico, Santiago
Jardim Botânico Nacional Grandvaux Barbosa jest jedynym ogrodem botanicznym na Wyspach Zielonego Przylądka. Znajduje się on w São Jorge, w środkowej części wyspy Santiago. Jego zbiory koncentrują się na roślinach endemicznych i rodzimych Wysp Zielonego Przylądka.
Ogród powstał w 1986 r. i został nazwany na cześć francusko-portugalskiego botanika Luísa Augusto Grandvaux Barbosy (1914-1983). Znajduje się na wysokości 400 m n.p.m. i zajmuje powierzchnię 20 000 m2. Jest częścią Szkoły Nauk Rolniczych i Środowiskowych (dawny INIDA - Narodowy Instytut Studiów Rolniczych i Rozwoju), wchodzącej w skład Uniwersytetu Zielonego Przylądka.
Do endemicznych i rodzimych roślin w ogrodzie należą Phoenix atlantica, Euphorbia tuckeyana, Echium hypertropicum, Echium stenosiphon, Artemisia gorgonum, Micromeria forbesii, Aeonium gorgoneum i Campanula jacobaea.[18]
Praia de Santa Mónica, Boa Vista
Praia de Santa Mónica to piaszczysta plaża w południowo-zachodniej części wyspy Boa Vista na Wyspach Zielonego Przylądka. Najbliższa miejscowość to Povoação Velha, 5 km na północ. Plaża sąsiaduje z obszarem chronionym Rezerwat Przyrody Morro de Areia, który jest ważny dla endemicznych ptaków i żółwi. Praia de Santa Mónica jest częścią strefy rozwoju turystyki.[19]
Monte Cara, São Vicente
Monte Cara to góra położona w zachodniej części wyspy São Vicente na Wyspach Zielonego Przylądka. Jej wysokość wynosi 490 m n.p.m. Przypomina ludzką twarz patrzącą w niebo, stąd jej nazwa, która oznacza "góra twarzy". Jest punktem orientacyjnym miasta Mindelo, z którego widać ją przez zatokę Porto Grande.
Album Voz d'Amor (2003) Cesárii Évory zawiera utwór Monte Cara.[20]
Farol da Ponta Preta, Santiago
Farol da Ponta Preta to latarnia morska w północno-zachodniej części wyspy Santiago na Wyspach Zielonego Przylądka. Stoi na cyplu Ponta Preta, 3 km na północny zachód od miasta Tarrafal. Latarnia została zbudowana w 1889 roku. Jej latarnia stoi na białej kolumnie o podstawie piramidy, przed małym, jednopiętrowym budynkiem. Latarnia została przedstawiona na znaczku pocztowym Republiki Zielonego Przylądka w 2004 roku.[21]
Pico da Cruz, Santo Antão
Pico da Cruz to góra położona we wschodniej części wyspy Santo Antão. Jego wysokość wynosi 1585 m. Znajduje się 5 km na południowy zachód od miasta Pombas. Swoją nazwę zawdzięcza pobliskiej wiosce Pico da Cruz, należącej do gminy Paul. Pico da Cruz jest częścią obszaru chronionego Park Naturalny Cova-Paul-Ribeira da Torre.[22]
Fortim d'El-Rei, Mindelo
Fortim d'El Rei to fort w Mindelo, na wyspie São Vicente, w Republice Zielonego Przylądka. Położony jest na wzgórzu na północ od centrum miasta, w dzielnicy Fortinho. Został zbudowany w 1852 roku w celu obrony zatoki Porto Grande i miasta Mindelo. Od 1930 roku była wykorzystywana wyłącznie do celów cywilnych i stopniowo popadała w ruinę.[23]
Fogo Volcanic Important Bird Area, Chã das Caldeiras
Park Przyrodniczy Fogo, na wyspie Fogo, jest jednym z dziesięciu "parków przyrodniczych" w kraju Republiki Zielonego Przylądka. Obszar chroniony wynosi 84,69 km2, co stanowi 17,8% całkowitej powierzchni wyspy. 50% powierzchni parku znajduje się w gminie Santa Catarina do Fogo, 28% w gminie Mosteiros, a 22% w São Filipe. Park naturalny znajduje się w głębi wyspy i obejmuje wulkan Pico do Fogo, jego krater i krawędź krateru oraz las Monte Velha. Wulkan jest aktywny; ostatnia erupcja miała miejsce w latach 2014-15.[24]
Forte de São José, Maio
Forte de São José to fort znajdujący się w mieście Porto Inglês w południowej części wyspy Maio na Wyspach Zielonego Przylądka. Został zbudowany przez Portugalczyków około 1743 roku, w celu ochrony miasta Porto Inglês przed atakami piratów. Obecnie fort jest jedną z atrakcji turystycznych miasta.[25]