Vlaardingen - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Aeolus to nazwa młyna kukurydzianego w centrum Vlaardingen. Historia młyna wieżowego sięga XV wieku. W tym czasie na miejscu obecnego młyna przy Kortedijk stał drewniany młyn, należący do osób prywatnych, które dzierżawiły prawa do mielenia nadane miastu przez hrabiego Wilhelma Holenderskiego w 1407 r. W 1585 r. młyn został kupiony przez miasto, a młynarze mogli go wynajmować.

Około 1688 r. młyn zastąpiono większym, o kamiennej podbudowie i drewnianej nadbudowie krytej trzciną. Sto lat później, w 1790 r., młyn został ponownie zastąpiony większym młynem z kamienną nadbudową.

Młyn powstał na zlecenie gminy Vlaardingen, która była właścicielem Aeolus do 1878 r. W tym samym roku młyn został sprzedany osobie prywatnej. Ten dość duży młyn był zamieszkany, co można zauważyć po dużych oknach od strony wschodniej. Po tej stronie widoczne są ślady murów i sztukaterii na trzech attykach. Mieszkanie zajmowało około połowy powierzchni użytkowej.

W latach 1914-1919 młyn był nieużywany, po tym jak jeden z żagli zawalił się na całym obwodzie. W 1919 r. młyn sprzedano organizacji Coöperatieve Landbouwers Aankoopvereniging "Samenwerking", która wykorzystywała go do mielenia paszy dla bydła. Żagle i dach zostały usunięte, a młyn otrzymał płaski dach, na którym w czasie II wojny światowej zamontowano niemiecką artylerię przeciwlotniczą. W 1954 r. młyn został zakupiony i wyremontowany przez gminę, a następnie, 30 kwietnia 1957 r., wydzierżawiony jako magazyn i punkt sprzedaży firmie Samenwerking, obecnie Coöperatieve Vereniging "Maasmond". Z tego też roku pochodzi nazwa młyna, nawiązująca do boga Aeolusa (boga wiatru). Młyn jest ponownie czynny od 1977 roku. W sklepie przy wiatraku można kupić produkty, które zostały zmielone przez sam młyn. W dniu 12 września 2009 r. wiatrak Aeolus został przekazany fundacji o nazwie SEMA.

W Aeolusie znajdują się dwie tarcze szlifierskie napędzane elektrycznie i dwie napędzane wiatrem, każda z własnym regulatorem do ustawiania odległości między kamieniami. Istnieją również dwie mieszarki.

Młyn jest zabytkiem narodowym.

Vlaardingervaart lub Vlaardingse Vaart to kanał w gminie Midden-Delfland w holenderskiej prowincji Holandia Południowa, pomiędzy Gaag in Schipluiden a Vlaardingen, gdzie przez Oude Haven woda łączy się z Nieuwe Maas.

Vlaardingervaart to stary kanał odwadniający (sprzed 1250 r.), a także stary śródlądowy szlak żeglugowy, powstały w wyniku połączenia części różnych potoków wykopanymi kanałami. Vlaardingervaart pojawia się już na wczesnych mapach i jest wymieniany w dokumentach z późnego średniowiecza. Później stał się kanałem dla łodzi ciągniętych przez konie, łączącym Vlaardingen z Schipluiden, Den Hoorn i Delft. Obecnie jest on żeglowny dla jednostek rekreacyjnych. Po wschodniej stronie kanału leżą Duifpolder i Broekpolder, po zachodniej - Zouteveense Polder, dawniej gmina Zouteveen, obecnie dzielnica gminy Midden-Delfland, utworzonej w 2004 roku z połączenia dawnych gmin Maasland i Schipluiden, z administracją lokalną w Schipluiden na północnym krańcu kanału.

W gminie Vlaardingen most Vlaardingse Vaart łączy północną część miasta, Vlaardingen-Holy, z terenem rekreacyjnym Broekpolder.

Długość trasy Vlaardingervaart wynosi około 8 km (5,0 mil). W środkowej części trasy znajduje się połączenie z Noordvliet z Maassluis. W Schipluiden, Gaag i Lierwatering łączą się, tworząc Vlaardingervaart. Tuż poniżej tego połączenia dróg wodnych znajduje się most bramowy z 1912 r., należący do dawnego połączenia tramwajowego Westlandsche Stoomtramweg-Maatschappij (1880-1943).

2 czerwca 2019 r. z okazji 200. rocznicy urodzin Jongkinda w Duifpolder między Maassluis a Vlaardingen, wzdłuż kanału Vlaardingertrekvaart, odsłonięto pomnik holenderskiego malarza Johana Jongkinda, wykonany przez holenderskiego rzeźbiarza Roba Houdijka. W tym miejscu Jongkind musiał wykonać szkice przygotowawcze Rechthuis van Zouteveen do jednego ze swoich późniejszych akwafort "Les deux barques à voile" z 1862 r.^[1]