Surabaja - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Dom Sampoerna to muzeum tytoniu i siedziba Sampoerna znajdująca się w Surabaya. Główny budynek w stylu architektonicznym inspirowanym holenderskim stylem kolonialnym został zbudowany w 1862 roku, a obecnie jest zachowanym obiektem historycznym. Wcześniej służył jako sierociniec zarządzany przez Holendrów, a w 1932 r. został zakupiony przez Liem Seeng Tee, założyciela Sampoerny, z zamiarem wykorzystania go jako pierwszej dużej fabryki papierosów Sampoerny. Kompleks składał się z dużego centralnego audytorium, dwóch mniejszych budynków po stronie wschodniej i zachodniej oraz licznych dużych, jednopiętrowych budynków na otwartej przestrzeni za centralnym audytorium. Budynki boczne przekształcono w domy jednorodzinne, a duże obiekty o charakterze magazynowym wykorzystano na urządzenia do przetwarzania tytoniu i goździków, mieszania, ręcznego zwijania i pakowania, drukowania i przetwarzania wyrobów gotowych. Z okazji 90. rocznicy powstania Sampoerny w 2003 r. centralny kompleks został pieczołowicie odrestaurowany i jest obecnie otwarty dla zwiedzających. Pierwotne centralne audytorium pełni obecnie funkcję muzeum i sklepu. Strona wschodnia została przekształcona w unikalną strukturę mieszczącą kawiarnię i galerię sztuki. Budynek po stronie zachodniej pozostaje oficjalną rezydencją rodziny.^[1]

Sanggar Agung Temple lub Hong San Tang to chińska świątynia w Surabaya poświęcona chińskim bóstwom i innym azjatyckim ikonom religijnym. Znajduje się ona na terenie parku rozrywki Pantai Ria i stała się celem wycieczek turystycznych, mimo że pierwotnie była miejscem kultu wyznawców Tridharmy. Nazwa Sanggar Agung pochodzi z języka indonezyjskiego, co można przetłumaczyć jako Wielka Sala.

Główną ikoną tej świątyni jest 20-metrowy posąg Guan Yin na nabrzeżu, symbolizujący, że świątynia ta jest poświęcona Nan Hai Guan Shi Yin Pu Sa lub Bodhisattwie Guan Yin Morza Południowego. Gigantyczny posąg został zbudowany po tym, jak jeden z pracowników świątyni zobaczył kobietę ubraną na biało, która spacerowała po morzu, gdy zamierzała zamknąć świątynię w nocy, co zostało uznane za pojawienie się samej Guan Yin. Inną ikoną jest olbrzymi posąg Phra Phrom pokryty złotem.^[4]

Pomnik Bohaterów to pomnik znajdujący się w Surabaya na Jawie Wschodniej. Jest to główny symbol miasta, poświęcony ludziom, którzy zginęli podczas bitwy o Surabaya 10 listopada 1945 roku. Pod pomnikiem znajduje się Muzeum 10 Listopada.

Pomnik ten ma 41,15 m wysokości i kształt fallusa. Został wzniesiony dla upamiętnienia wydarzeń z 10 listopada 1945 r. w bitwie pod Surabaja. Co roku 10 listopada odbywają się tu obchody upamiętniające wydarzenia z 1945 r., kiedy to wielu bohaterów zginęło w wojnie o niepodległość.

Wmurowania kamienia węgielnego dokonał Sukarno, pierwszy prezydent Indonezji, w towarzystwie burmistrza Surabaya, Doela Arnowo, 10 listopada 1951 roku. Oficjalne otwarcie nastąpiło rok później, również przez Sukarno, 10 listopada 1952 r., przy udziale burmistrza Surabaya, R. Moestadjaba Soemowidigdo.

Muzeum 10 Listopada zostało zbudowane, aby wyjaśnić znaczenie Pomnika Bohaterów. Budynek składa się z dwóch pięter, na których znajdują się wystawy symbolizujące ducha walki ludu Surabayan. Na pierwszym piętrze znajduje się audytorium. W muzeum znajdują się reprodukcje zdjęć dokumentalnych, a także dioramy przedstawiające osiem wydarzeń, które miały miejsce wokół starć z 10 listopada 1945 roku.^[8]

Meczet Al-Akbar, znany również jako Wielki Meczet Surabaya, to meczet narodowy znajdujący się w Surabaya na Jawie Wschodniej. Jest drugim co do wielkości meczetem w Indonezji po Meczecie Istiqlal w Dżakarcie pod względem maksymalnej pojemności. Meczet znajduje się przy autostradzie Surabaya-Porong. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest duża pionowa kopuła, której towarzyszą cztery małe niebieskie kopuły. Ma również minaret o wysokości 99 metrów, będący odą do 99 imion Allaha.

Wmurowanie kamienia węgielnego rozpoczęło się 4 sierpnia 1995 r., zgodnie z pomysłem Soenarto Soemoprawiro, ówczesnego burmistrza Surabaya. Uroczystego położenia pierwszych kamieni pod budowę dokonał Try Sutrisno, wiceprezydent Indonezji. Jednak z powodu azjatyckiego kryzysu finansowego w 1997 r. budowa została tymczasowo wstrzymana. Budowę wznowiono w 1999 roku i zakończono w 2000 roku. W dniu 10 listopada 2000 r. odbyła się inauguracja, której dokonał prezydent Indonezji, KH. Abdurrahman Wahid. Powierzchnia budynku i obiektów towarzyszących wynosi 22 300 metrów kwadratowych. Budynek ma 147 metrów długości i 128 metrów szerokości. Dach składa się z dużej, dominującej kopuły podtrzymywanej przez cztery małe kopuły i minaret. Wyjątkowość kopuły polega na jej kształcie, który prawie przypomina połówkę jajka z 1,5 warstwami, a jej wysokość wynosi około 27 metrów. Do pokrycia kopuły wykorzystano produkt, który został użyty w kilku innych meczetach, takich jak Wielki Meczet Selangor w Shah Alam w Malezji. Inne cechy tego gigantycznego meczetu to wejście do wysokich i dużych pomieszczeń meczetu oraz jego mihrab, który jest największy w Indonezji.^[9]