Park Narodowy Deosai - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Góra. Gaszerbrum II – najniższy ośmiotysięcznik Karakorum o sylwetce regularnej piramidy. Leży na północ od Gaszerbruma I, od którego oddzielony jest przełęczą Gaszerbrum. Nazwa wszystkich szczytów pochodzi od słów rgasha brum w języku balti, co oznacza „Piękną Górę” lub „Świecącą Ścianę”. W pierwszej klasyfikacji Karakorum określany był jako K4.

Grupa Gaszerbrum znajduje się w Karakorum, pomiędzy lodowcem Baltoro na zachodzie, lodowcem Gaszerbrum na północy i lodowcem Urdok na wschodzie. Najbliższym szczytem położonym w kierunku północno-zachodnim jest Broad Peak. W Masywie Gaszerbruma II znajduje się jeszcze Gaszerbrum II wschodni (7772 m) oraz kilka turni, w tym Spur Tower (7310 m).

Wysokość względna góry to około 3000 metrów, z czego 2000 metrów stanowi ściana północno-wschodnia.^[2]

Strzelista góra z wybitnym szczytem. Gaszerbrum I, Hidden Peak lub K5 – ośmiotysięcznik, jest najwyższym z grupy siedmiu Gaszerbrumów, gór leżących w paśmie Karakorum. Jest drugim co do wysokości szczytem Karakorum. W pierwszej klasyfikacji Karakorum określany był jako K5. Z wierzchołka odchodzi kilka grani, z których do najważniejszych wspinaczkowo należą grań północna, biegnąca ku Przełęczy Gaszerbrum i dalej skręcająca na zachód w kierunku Gaszerbruma II, oraz grań południowo-wschodnia, ku Urdok Peak. Przez szczyt przebiega główna grań Karakorum, dzieląc masyw na dwie flanki: północno-wschodnią i południowo-zachodnią. Strona północno-wschodnia jest słabo poznana ze względu na trudny dostęp. Wysokość względna góry wynosi około 3 kilometrów.

Szczyt po raz pierwszy został zmierzony przez Martina Conwaya w 1892. Conway podchodził od strony lodowca Baltoro w drodze na zachodnią grań Golden Throne (Baltoro Kangri) i górę zasłaniały mu granie Gaszerbrumów V i VI, nadał mu więc nazwę ang. Hidden Peak (Ukryty Szczyt). Nazwa ta używana jest na Zachodzie i czasem spotyka się ją również w literaturze. Zgodnie jednak z przyjętą zasadą używa się określenia lokalnego, które pochodzi od słów rgasha brum, co w języku balti oznacza „Piękną Górę” lub „Świecącą Ścianę”. Nazwa ta wzięła się od trzykilometrowej ściany Gaszerbruma IV, jednego ze szczytów tworzących grupę Gaszerbrumów.

Zanim jednak Conway nadał mu nazwę, jej „właściwa” wersja, Gusher-Brum, pojawiła się w sierpniu 1888 w „Alpine Journal”. Powołując się na autorytet kapitana Goldwina Austena, gazeta przetłumaczyła ją jako ang. Sunset Peak (Wierzchołek Zachodzącego Słońca).^[3]

Szczyt w Pakistanie. Trango Towers, Wieże Trango – grupa szczytów w Karakorum. Wspinaczka na Trango Tower jest trudna nie tylko ze względu na szczególne nagromadzenie trudności, ale także na kapryśną aurę i zimno. Temperatura może mieć tu kluczowe znaczenie, szczególnie że alpiniści używają do wspinaczki gołych nieosłoniętych dłoni i specjalnych ciasnych, lecz precyzyjnych wspinaczkowych butów.

Pierwsze polskie wejście na szczyt należy do Wojciecha Kurtyki (w 1988 roku). Ze względu na duże trudności techniczne mimo wielu prób wyczyn ten udało się powtórzyć polskim wspinaczom dopiero w 2012 roku, gdy na szczycie stanął zespół w składzie: Maciej Ciesielski, Łukasz Mirowski i Mariusz Serda.

W 2013 roku 19 sierpnia została wytyczona nowa droga "Bushido" przez polski zespół: Marcin Tomaszewski i Marek Raganowicz na północno - zachodniej ścianie Great Trango Tower (6286 m n.p.m.). Droga "Bushido" to 46 wyciągów o łącznej długości 1996 m, zespół spędził w ścianie 20 dni zakładając 4 obozy a drogę wycenił na A4, VII+, VII w skali Big Wall. Droga łączy się w górnej części z amerykańską linią wytyczoną w 2004 r. przez Kelly Cordes i Josh Whartona na żebrze północno - wschodnim. W wyniku złych warunków atmosferycznych i nagłego załamania pogody w godzinach nocnych, zespół podjął decyzję o rezygnacji z wejścia na szczyt Great Trango Tower. Zejście do Base Camp zajęło 2 dni. Za wytyczenie nowej drogi zespół otrzymał w roku 2013 Kolosa w kategorii Alpinizm, następnie czasopismo National Geographic przyznało Traveler 2013 jako Wyczyn Roku a ekipa EpicTv uznała nową drogę "Bushido" za najważniejsze przejście bigwallowe w 2013 r.^[4]

Ośnieżony szczyt z bogatą historią. Muztagh Tower lub Muztagh - szczyt o wysokości 7273 m n.p.m. w pasmie Baltoro Muztagh w łańcuchu Karakorum. Leży w północnym Pakistanie. Północna ściana szczytu ma wysokość, według różnych źródeł, 1800-2200 metrów. Ściana północno-wschodnia ma 2000 metrów wysokości.

Muztagh Tower stał się sławny po tym jak Vittorio Sella sfotografował go w 1909 r. w czasie wyprawy na K2. Zdjęcie to było mylące, gdyż Sella stał w miejscu, z którego K2 i Muztagh nałożyły się na siebie, przez co Muztagh Tower wydawał się znacznie wyższy. Jednak to zdjęcie zainspirowało, prawie 50 lat później, w 1956 r. dwie ekspedycje do wyścigu na szczyt. Obie ekspedycje przekonały się, że rzeczywistość jest inna niż wynikało to ze zdjęcia Selli. Brytyjska ekspedycja: John Hartog, Joe Brown, Tom Patey i Ian McNaught-Davis, przeszła przez lodowiec Chagaran i dotarła na szczyt 6 lipca, 5 dni przed ekspedycją francuską: Guido Magnone, Robert Paragot, André Contamine i Paul Keller.^[5]

Pasmo górskie, Chińska Republika Ludowa. Gaszerbrum – masyw górski w Karakorum na granicy Chin i Pakistanu. Leży na wschód od lodowca Baltoro.W skład grupy wchodzi siedem głównych szczytów :

• Gaszerbrum I – 8080 m n.p.m.;
• Broad Peak – 8047 m n.p.m.;
• Gaszerbrum II – 8035 m n.p.m.;
• Gaszerbrum III – 7952 m n.p.m.;
• Gaszerbrum IV – 7925 m n.p.m.;
• Gaszerbrum V – 7147 m n.p.m.;
• Gaszerbrum VI – 6979 m n.p.m. niezdobyty.

Broad Peak jest bardzo rozłożysty, ma kilka wierzchołków i z tego względu bywa traktowany jako masyw oddzielny od Gaszerbrum.

Poza szczytami głównymi masyw Gaszerbrum ma kilka wierzchołków bocznych:

• Gaszerbrum 0 – 7109 m n.p.m. Gaszerbrum I Południowy;
• Gaszerbrum VII – 6955 m n.p.m. Gaszerbrum V Pn-Zach, zdobyty w 2019 przez Calę Cimentiego;
• Gaszerbrum Twins – 6912 i 6877 m n.p.m. boczne wierzchołki Gaszerbrum VII, niezdobyte.

Według oznaczeń Thomasa Montgomeriego Broad Peak to K3, Gaszerbrum II to K4 a Gaszerbrum I to K5.^[7]

Szczyt w Azji. Maszerbrum, Masherbrum – szczyt w paśmie Masherbrum Range, części Karakorum w Pakistanie. Jest dwudziestym piątym szczytem Ziemi pod względem wysokości oraz najwyższym szczytem swojego pasma. Leży na południe od lodowca Baltoro, przez który prowadzi najczęściej używany szlak na szczyt. Jego 3500-metrowa ściana północno-wschodnia uchodzi za jedno z najtrudniejszych wyzwań wspinaczkowych na świecie. W 1856 r. Brytyjczyk Thomas George Montgomerie podczas pomiarów geodezyjnych ponumerował najwyższe szczyty Karakorum. Pierwszym na jego liście był Maszerbrum, który otrzymał oznaczenie K1.

Pierwszego wejścia na szczyt dokonali członkowie wyprawy amerykańsko-pakistańskiej: George Bell i Willi Unsoeld w 1960 r.

17 września 1981 pierwszego wejścia na wierzchołek południowo-zachodni (7806 m) dokonali Zygmunt Andrzej Heinrich, Marek Malatyński i Przemysław Nowacki. Dwóch ostatnich zginęło podczas zejścia.^[8]