Mekka - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Wielki Meczet w Mekce. Święty Meczet – największy meczet na świecie, położony w Mekce i otaczający najświętsze miejsce islamu – Al-Kabę. W jego kierunku zwracają się muzułmanie na całym świecie podczas odmawiania codziennych modlitw. Stanowi najświętsze miejsce islamu.

Budowla, włączając zewnętrzne i wewnętrzne miejsca do modlitwy, zajmuje powierzchnię 356 800 m² (35,68 ha) i może pomieścić nawet do 4 mln pielgrzymów podczas Zu al-hidżdża – „miesiąca pielgrzymki”. W tym czasie odbywają się tu jedne z największych zgromadzeń ludzi na świecie. Centralnym punktem Wielkiego Meczetu jest sanktuarium Al-Kaba z największą świętością muzułmanów – Hadżarem – będącymi głównym celem rytualnej pielgrzymki zwanej hadż. Każdy muzułmanin powinien odwiedzić sanktuarium przynajmniej raz w życiu, gdyż pielgrzymka do świątyni jest jednym z pięciu filarów islamu.^[3]

Granitowe wzgórze i miejsce pielgrzymek muzułmańskich. Góra Arafat, a także jej inna arabska nazwa Dżabal ar-Raḥmah, to granodiorytowe wzgórze położone około 20 km na południowy wschód od Mekki, w prowincji o tej samej nazwie w Arabii Saudyjskiej. Góra ma około 70 m wysokości, a jej najwyższy punkt znajduje się na wysokości 454 metrów.

Według niektórych tradycji islamskich wzgórze to jest miejscem, w którym prorok Muhammad stanął i wygłosił kazanie pożegnalne, znane również jako Chutbat al-Wada', do swoich Sahabah (Towarzyszy), którzy towarzyszyli mu w hadżdżu pod koniec jego życia. Niektórzy muzułmanie wierzą również, że góra Arafat jest miejscem, w którym Adam i Ewa (Hawa) połączyli się na ziemi po upadku z nieba, wierząc, że góra jest miejscem, w którym zostało im wybaczone, stąd nazwa Dżabal ar-Rahmah, co oznacza "Góra Miłosierdzia". Na szczycie góry wznosi się filar, który ma wskazywać miejsce, gdzie według wierzeń miało miejsce to wydarzenie.

Góra jest szczególnie ważna podczas hadżdżu, a dziewiąty dzień islamskiego miesiąca Dhu al-Hijjah, zwany także Dniem Arafah od nazwy góry, to dzień, w którym pielgrzymi wyruszają z Miny do Arafat; dzień ten jest uważany za najważniejszy dzień hadżdżu. W dolinie wygłasza się khutbah (kazanie) i wspólnie odmawia się modlitwy Zuhr i Asr. Pielgrzymi spędzają cały dzień na górze, błagając Allaha o przebaczenie grzechów.^[4]

Góra na wędrówki do słynnej jaskini. Dżabal an-Nour to góra w pobliżu Mekki, w regionie Hejaz w Arabii Saudyjskiej. Na górze znajduje się grota Hira', która ma ogromne znaczenie dla muzułmanów na całym świecie, ponieważ prorok Mahomet spędzał w niej czas na medytacji i powszechnie uważa się, że to właśnie tutaj otrzymał pierwsze objawienie, na które składało się pięć pierwszych ajatów sury Al-Alaq od anioła Jibra'il. Jest to jedna z najpopularniejszych atrakcji turystycznych w Makkahu. Sama góra ma zaledwie 640 m wysokości; mimo to na mozolną wędrówkę do jaskini trzeba poświęcić od jednej do dwóch godzin. Na szczyt prowadzi 1750 schodów, co nawet osobom o dobrej kondycji fizycznej może zająć od pół godziny do półtorej godziny.^[5]

Kładka w Mekce. Most Dżamaraat to most dla pieszych w Mina w Arabii Saudyjskiej, niedaleko Makkah, używany przez muzułmanów podczas rytuału hadżdżu Kamienowanie Diabła. Celem mostu jest umożliwienie pielgrzymom rzucania kamieniami w trzy filary Dżamrah, zarówno z poziomu ziemi, jak i z mostu. Jamaraat to liczba mnoga od jamraah, arabskiego określenia każdego z filarów biorących udział w rytuale ukamienowania. Dosłownie oznacza mały kawałek kamienia lub kamyk.

Most został zbudowany w 1963 r. i od tego czasu był kilkakrotnie rozbudowywany. Filary wychodzą przez trzy otwory w moście. Do 2006 r. most był jednopoziomowy (tzn. poziom gruntu i jeden poziom mostu powyżej). W pewnych okresach w rejonie mostu może zgromadzić się ponad milion osób, co niekiedy prowadziło do wypadków śmiertelnych.^[8]

Ukamienowanie diabła jest częścią corocznej islamskiej pielgrzymki hadżdż do świętego miasta Mekki w Arabii Saudyjskiej. Podczas tego rytuału muzułmańscy pielgrzymi rzucają kamykami w trzy ściany, zwane jamarāt, w mieście Mina, położonym na wschód od Mekki. Jest to jedna z serii czynności rytualnych, które należy wykonać w czasie hadżdżu. Jest to symboliczne powtórzenie hadżdżu Ibrahima, podczas którego ukamienował on trzy filary symbolizujące pokusę nieposłuszeństwa wobec Boga.

W dniu Eid al-Adha (10. dzień miesiąca Dhu al-Hijjah) pielgrzymi muszą uderzyć siedmioma kamykami w Wielką Dżamarę lub Al-Dżamrah Al-Akaba. Po zakończeniu kamienowania w dniu Eid każdy pielgrzym musi ściąć lub ogolić włosy. W każdym z kolejnych dwóch dni muszą uderzać po siedem kamyków we wszystkie trzy ściany, idąc w kolejności od wschodu do zachodu. W ten sposób do rytuału potrzeba co najmniej 49 kamyków, a nawet więcej, jeśli niektóre rzuty są chybione. Niektórzy pielgrzymi zostają w Minie jeszcze jeden dzień, a wtedy ponownie muszą uderzyć w każdą ze ścian po siedem kamieni. Kamienie do ukamienowania tradycyjnie zbiera się w Muzdalifah, na równinie na południowy wschód od Miny, w noc poprzedzającą pierwszy rzut, ale można je też zebrać w Minie.^[9]

Mina, tłumaczona również jako Muna, a powszechnie znana jako "Miasto Namiotów", to dolina i dzielnica położona w dystrykcie Masza'er w prowincji Makkah w Arabii Saudyjskiej, 8 kilometrów na południowy wschód od miasta Mekka, o powierzchni około 20 km2. Mina obejmuje namioty, obszar Dżamarat oraz rzeźnie znajdujące się tuż za miastem namiotów.

Mina jest najbardziej znana ze swojej roli w hadżdżu ("pielgrzymce"). Aby pomieścić pielgrzymów, którzy zatrzymują się w Minie na kilka nocy w miesiącu Dhu al-Hijjah, w okolicy zbudowano ponad 100 000 klimatyzowanych namiotów, dzięki czemu Mina zyskała przydomek "Miasta Namiotów". Mogąc pomieścić do 3 milionów osób, Mina została nazwana największym miastem namiotów na świecie. Trzy Dżamaraty, położone w dolinie Miny, są miejscem kamienowania diabła, które odbywa się między wschodem a zachodem słońca w ostatnich dniach hadżdżu. Rytuał rzucania kamieniami upamiętnia ukamienowanie przez islamskiego proroka Ibrahima (Abrahama) diabła, który chciał go powstrzymać przed wykonaniem rozkazu Allacha, by złożyć w ofierze swego syna Isma'ila (Izmaela).^[11]