Dubaj - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Duży kompleks fontann multimedialnych. Fontanna w Dubaju to choreograficzny system fontann znajdujący się na 12-hektarowym sztucznym jeziorze Burj Khalifa, w centrum osiedla Downtown Dubai w Dubaju, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Została zaprojektowana przez kalifornijską firmę WET Design, odpowiedzialną także za fontanny na jeziorze hotelu Bellagio w Las Vegas. Fontanna ma długość 275 m i wystrzeliwuje wodę z wysokości do 500 stóp w powietrze, przy akompaniamencie muzyki klasycznej i współczesnej, arabskiej i światowej. Koszt budowy wyniósł 800 mln AED.

Nazwa fontanny została wybrana w wyniku konkursu zorganizowanego przez dewelopera Emaar Properties, którego wynik ogłoszono 26 października 2008 roku. Testy fontanny rozpoczęły się w lutym 2009 r., a jej oficjalna inauguracja nastąpiła 8 maja 2009 r. wraz z oficjalną ceremonią otwarcia centrum handlowego The Dubai Mall.^[5]

Dubai Spice Souk lub Old Souk to tradycyjny targ w Dubaju, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Znajduje się w Deira, we wschodniej części Dubaju, i sąsiaduje z Dubai Gold Souk. Souk przypraw znajduje się w dzielnicy Al Ras, przy ulicy Baniyas. Souk składa się z kilku wąskich uliczek, na których znajdują się sklepy z otwartymi i zamkniętymi dachami, i jest atrakcją turystyczną.

W sklepach na Duszku Przypraw można kupić różne zapachy i przyprawy, od kadzideł i shishy po liczne zioła używane w kuchni arabskiej i południowoazjatyckiej. Ponadto na Duszniku Korzennym sprzedaje się także artykuły gospodarstwa domowego, tekstylia, herbatę, kadzidła, dywany i artefakty. Większość handlu odbywa się poprzez targowanie się. Ilość handlu, jak również liczba sklepów handlujących przyprawami na Duszku Przypraw zmniejszyła się w ostatnich latach ze względu na rozwój większych sklepów i supermarketów.^[8]

Zoo w Dubaju było ogrodem zoologicznym o powierzchni 1,5 kilometra znajdującym się w Dubaju, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Pierwotnie zostało zbudowane w 1967 roku przez mieszkańca Dubaju, kiedy to szejk Rashid bin Maktoum, nieżyjący już władca Dubaju, zezwolił Otto J. Bulartowi na budowę zoo na dwuhektarowej działce w Jumeirah. Do dziś jest to najstarszy ogród zoologiczny na Półwyspie Arabskim. Pod koniec lat 60. XX w. został uznany za punkt orientacyjny Dubaju, ponieważ wskazywał "koniec miasta".

W 1971 roku zarząd nad zoo w Dubaju przejął Urząd Miasta Dubaj. W pierwszych latach istnienia zoo w Dubaju przebywało tylko kilka zwierząt, takich jak duże koty, małpy i zwierzęta kopytne. Znajdowało się tam również małe akwarium z rybami i gadami. Od maja 1986 r. do maja 1989 r. część zoo została przeprojektowana i przebudowana. Od czerwca 1989 r. do chwili obecnej trwa nieustanna przebudowa i renowacja. Zoo w Dubaju jest pierwszym arabskim zoo, które hoduje rzadkiego szympansa i żbika arabskiego (Felis silvestris gordoni).

W ostatnich latach zoo w Dubaju znalazło się pod ostrzałem ze względu na warunki, w jakich przebywają jego zwierzęta. Obrońcy praw zwierząt, a nawet hotele i strony internetowe dla turystów zachęcają do bojkotu tego obiektu. Klatki, w których uwięzione są zwierzęta, były podobno tak małe, że zwierzęta ledwo mogły się poruszać. ZOO jest zamknięte od listopada 2017 r., a wszystkie zwierzęta zostały przeniesione do nowego Dubai Safari Park. Nie mieszkają już w klatkach i mają otwarte siedliska z dużo większą przestrzenią do poruszania się.^[9]

Park wodny z karuzelami i zjeżdżalniami. Park Wodny Wild Wadi to odkryty park wodny w Dubaju, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Położony w dzielnicy Jumeirah, obok Burj Al Arab i Jumeirah Beach Hotel, park wodny jest zarządzany przez Jumeirah International, dubajskiego hotelarza.

Wild Wadi ma podgrzewany/chłodzony basen z falami, wiele zjeżdżalni wodnych i dwie maszyny do sztucznego surfingu. W parku znajdowała się kiedyś największa zjeżdżalnia wodna poza Ameryką Północną, ale została usunięta, aby zrobić miejsce dla dwóch innych zjeżdżalni. Inną atrakcją parku jest wodospad o wysokości 18 m (59 stóp), który wybucha co dziesięć minut. W parku wodnym znajdują się także dwa sklepy z pamiątkami, trzy restauracje i dwa stoiska z przekąskami.

Pojawił się w The Amazing Race 5 i The Amazing Race Asia 1, w których drużyny musiały zjechać ze zjeżdżalni o wysokości 21 m (69 stóp). Później pojawił się w The Amazing Race Australia 2, ale zamiast tego drużyny musiały jeździć na Surf Machine i używać desek do surfowania, aby dotrzeć do końca, gdzie otrzymywały następną wskazówkę.^[10]

RMS Queen Elizabeth 2 – statek pasażerski, transatlantyk, jeden z największych i najnowocześniejszych na świecie liniowców. Zamówiony w 1964. Stępkę położono 5 lipca 1965. Koszt budowy wyniósł 29,1 mln funtów. Chrzest statku 20 września 1967 – matką chrzestną była Elżbieta II. W dziewiczą podróż wyruszył 2 maja 1969.

Statek mieścił około 1700 pasażerów, do których dyspozycji była licząca tylko o połowę mniej osób załoga. Statek ma aż 12 pokładów, a na nich kilkanaście barów, restauracji, nocnych klubów i kasyno. Siłownie, salony piękności, kaplica, centrum medyczne i sklepy wolnocłowe to tylko parę z wielu udogodnień.

W 1982 roku, podczas wojny falklandzkiej statek zarekwirowany został przez rząd brytyjski do transportu wojska.

6 stycznia 2008 r. statek wypłynął z Southampton w swój ostatni rejs dookoła świata. 11 listopada wypłynął do Dubaju, gdzie przybył 27 listopada 2008 r. i, oflagowany banderą Zjednoczonych Emiratów Arabskich, został zamieniony w pięciogwiazdkowy hotel.

RMS Queen Elizabeth 2 co najmniej raz "wystąpił" w filmie; na statku nakręcono zdjęcia do specjalnego odcinka (Sea Fever) brytyjskiego serialu pt. Co ludzie powiedzą? o przygodach Hiacynty Bukietowej.^[11]

Zabytkowy budynek w dawnej dzielnicy mieszkalnej. Sheikh Saeed Al Maktoum House to zabytkowy budynek i dawna kwatera mieszkalna Saeeda bin Maktouma Al Maktouma, byłego władcy Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Budynek jest położony wzdłuż zatoki Dubai Creek w dzielnicy Al Shindagha. Powstał około 1896 roku jako siedziba rodziny Al Maktoum. Obecnie w budynku mieści się muzeum, w którym zgromadzono artefakty i zdjęcia starego miasta Dubaju. Eksponaty rozmieszczone są w 9 skrzydłach, jak następuje: Historia domu Saeed Al Maktoum, Rodzina Al Maktoum, Stary Dubaj, Życie morskie, Widoki z Dubaju, Życie społeczne w Dubaju, Monety i znaczki, Dokumenty historyczne i mapy. Całkowita powierzchnia budynku wynosi 3 600 metrów kwadratowych.

Budynek pozostaje rezydencją szejka Saeeda Al Makhtouma od jego śmierci w 1958 roku. Jest to również miejsce narodzin jego synów i wnuków.^[14]

Meczet w Dubaju. Meczet Jumeirah to meczet w Dubaju, w emiracie Dubaju, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Budowa meczetu rozpoczęła się w 1976 roku; meczet jest zbudowany w tradycyjnym stylu Fatimidów, który wywodzi się z Syrii i Egiptu. Meczet został otwarty w 1979 r. Zwiedzanie meczetu Jumeirah jest jednym z kluczowych działań w ramach programu "Open Doors. Otwarte umysły", realizowanego w ramach programu Centrum Zrozumienia Kulturowego Szejka Mohammeda.

Wielki Meczet Jumeirah został podarowany przez zmarłego szejka Rashida bin Saeeda Al Maktouma, byłego władcę Dubaju i ojca obecnego władcy Dubaju, szejka Mohammeda bin Rashida Al Maktouma. Mówi się, że jest to najczęściej fotografowany meczet w całym Dubaju. Zorganizowane wycieczki są dostępne dla niemuzułmanów. Można go zwiedzać bez względu na to, czy jest się muzułmaninem, czy nie.^[15]

Dubai Gold Souk lub Gold Souk, to tradycyjny targ w Dubaju, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Znajduje się w handlowej dzielnicy Dubaju - Deira, w dzielnicy Al Dhagaya. Na souku jest ponad 380 sprzedawców, z których większość handluje biżuterią. Niektóre z nich mają nawet czterdzieści lat, inne są tak nowe, jak rok. Główne towary w centrum handlowym to złoto, platyna, diamenty, a czasem także srebro.

Dubai Gold Souk graniczy od północy z Targiem Rybnym i Warzywnym w Dubaju oraz z Deira Corniche w pobliżu placu Baniyas przy ulicy Sikkat al-Khali, która znajduje się w pobliżu przystanku autobusowego Deira. Po drugiej stronie zatoki Dubai Creek znajduje się Dubai Textile Souk.

Dubajski Gold Souk zostanie wkrótce odnowiony. Władze miasta Dubaju planują uczynić z Dubai Gold Souk tętniące życiem miejsce turystyczne.^[16]

Kryte miejsce z pokazami delfinów i fok. Delfinarium w Dubaju jest pierwszym w pełni klimatyzowanym krytym delfinarium na Bliskim Wschodzie, zapewniającym siedlisko delfinom i fokom, umożliwiającym publiczności oglądanie ich i interakcję z nimi poprzez pokazy na żywo i sesje zdjęciowe. Znajduje się ono w parku nad zatoką w Bur Dubaju, w pobliżu Miasteczka dla Dzieci. Delfinarium w Dubaju zostało otwarte 21 maja 2008 roku przez władze miasta Dubaj i jest sponsorowane i wspierane przez rząd Dubaju w celu zapewnienia ogółowi społeczeństwa rozrywki i edukacji na temat delfinów, fok i innych organizmów morskich. Stwierdzono również, że obcowanie z tak przyjaznymi ssakami jak delfiny będzie motywować młode pokolenie do ochrony życia morskiego i środowiska.^[18]

Floating Bridge to most pontonowy znajdujący się w Dubaju, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Most został zbudowany pomiędzy mostami Al Garhoud i Al Maktoum, głównie w celu zmniejszenia ruchu na moście Al Maktoum. Most łączy skrzyżowanie w pobliżu Deira City Centre i Dubai Creek Golf & Yacht Club, a kończy się na skrzyżowaniu z ulicą Riyadh, pomiędzy Dubai Courts i Creek Park. Most został otwarty 16 lipca 2007 roku, a jego budowa kosztowała 155 milionów dirhamów. Jego przepustowość wynosi 6 000 pojazdów na godzinę. Most służy również jako alternatywna trasa dla mostu Al Maktoum, na którym niedawno wprowadzono system Salik. Most pływający jest piątą przeprawą na Dubai Creek, pozostałe to tunel Al Shindagha, most Al Maktoum, most Al Garhoud i przeprawa Business Bay.^[20]

Al Souk Al Kabir, nazywana również Souk Al Kabir lub Meena Bazaar, to dzielnica Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Al Souk Al Kabir znajduje się w dzielnicy Bur Dubai i jest jedną z najstarszych dzielnic mieszkaniowych w mieście, w której przeważa ludność południowoazjatycka, restauracje i sklepy. Dzielnica ta, zwana przez lokalną społeczność pakistańską i hinduską Meena Bazaar, obejmuje również historyczną dzielnicę Al Bastakiya w Dubaju.

Na początku XX wieku do Al Souk Al Kabir, co dosłownie oznacza Wielki Targ, napłynęli kupcy z Indii, którzy ostatecznie osiedlili się w tej okolicy.

Do ważnych zabytków w Al Souk Al Kabir należą: dzielnica Al Bastakiya, fort Al Fahidi, Muzeum Dubaju, Bank of Baroda i hinduistyczna świątynia w Dubaju.^[25]

Dubai Textile Souk to tradycyjny souq wyrobów tekstylnych w historycznej dzielnicy Dubaju Bur Dubai, wzdłuż Dubai Creek. Znajduje się on w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Po drugiej stronie Dubajskiego Potoku, naprzeciwko tekstylnego souku, znajdują się Dubai Spice Souk i Dubai Gold Souk w Deira, do których można się dostać przez potok specjalnymi łodziami abra. Jest on otwarty od soboty do czwartku w godzinach od 10 do 22, przy czym niektórzy sprzedawcy robią sobie przerwę na lunch w godzinach od 13 do 16, a w piątek tylko od 16 do 22. Dubajskie souki mają bogatą historię związaną z handlem w rejonie Zatoki Perskiej i rozwijały się z czasem, gdy Dubaj szybko się urbanizował.

Tradycyjnie Dubai Textile Souk był ośrodkiem wymiany handlowej tekstyliów, wykorzystywanych do produkcji ubrań lub na specjalne okazje. Z biegiem lat i w wyniku szybkiej globalizacji Dubaju jego znaczenie handlowe zmalało i stał się miejscem bardziej nastawionym na turystów.^[28]

Deira Corniche to nadbrzeżna promenada w Dubaju, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Kornik Deira, czasami nazywany również Kornikiem Dubajskim, znajduje się w północno-wschodnim Dubaju, w dzielnicy Deira. Kornik Deira jest otoczony od północy Zatoką Perską i składa się z szerokiej promenady dla pieszych, która rozciąga się do zatoki Dubai Creek.

Umowa na budowę gzymsu została podpisana 23 września 1975 r. za kwotę 25 mln USD przez Hamdana bin Rashida Al Maktouma, obecnego zastępcę władcy Dubaju. Wzdłuż gzymsu Deira znajduje się wiele tradycyjnych i nowoczesnych obiektów handlowych i hotelarskich. Korytarz graniczy z miejscowościami Al Dhagaya, Ayil Nasir i Al Hamriya Port, które stanowią część większej centralnej dzielnicy biznesowej Deira. W pobliżu gzymsu znajduje się targ rybny i warzywny w Dubaju, a także Dubai Gold Souk i Dubai Spice Souk. Hyatt Regency Dubai znajduje się przy trasie D 90 (Al Khaleej Road), która biegnie równolegle do gzymsu Deira.

W 2004 roku rozpoczęto realizację projektu o wartości 1,3 mld USD, którego celem jest restrukturyzacja obszaru pomiędzy zachodnim krańcem zatoki w Deira a portem Al Hamriya. W ramach tego projektu powstaną nowe osiedla mieszkaniowe, hotele oraz Palma Deira u północno-wschodnich wybrzeży Dubaju.

Podobna promenada istnieje również po stronie Bur Dubai Creek, rozciągając się od Al Ghubaiba do Al Seef Marine Station.^[29]

Most Al Maktoum to most przecinający Dubai Creek w Dubaju, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Jest jednym z sześciu mostów przecinających zatokę i był pierwszym mostem/przejściem w Dubaju. Pozostałe to: tunel Al Shindagha, most pływający, most Al Garhoud i przejście przez zatokę Business Bay. Metro w Dubaju również przebiega pod potokiem.

Otwarty w 1963 r. most umożliwił ludziom przeprawę z Bur Dubaju do Deiry lub odwrotnie, bez konieczności korzystania z promu Abra i pokonywania całej drogi wokół Dubai Creek. Aby opłacić budowę mostu, pobierano opłatę od pojazdów przejeżdżających przez zatokę z Deiry do Bur Dubaju. Nie było opłat dla osób podróżujących w przeciwnym kierunku. Gdy w 1973 r. most został w pełni spłacony, opłaty zostały zniesione.

W 2007 r. most i prowadzące do niego drogi zostały poszerzone. Most został poszerzony, aby zwiększyć jego przepustowość i zmniejszyć zatory. Nowe pasy ruchu zostały otwarte 7 listopada 2007 roku i zwiększyły przepustowość do 9 500 pojazdów na godzinę.

Opłata drogowa (zwana Salik) została ponownie wprowadzona na moście Al Maktoum w dniu 9 września 2008 r. w obu kierunkach. Opłata nie jest pobierana, gdy most pływający jest zamknięty (od soboty do czwartku od godziny 22 do 6 rano).^[30]

Odnowiona wieża zegarowa z 1962 roku. Deira Clocktower, pierwotnie nazywana Dubai Clocktower, to rondo w Dubaju, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Wieża zegarowa znajduje się we wschodnim Dubaju, w dzielnicy Deira, na skrzyżowaniu Umm Hurair Road i drogi D 89. Położona w dzielnicy Al Rigga, wieża zegarowa Deira, obecnie znaczący zabytek w Deirze, zapewnia dostęp do mostu Al Maktoum, pierwszej przeprawy lądowej zbudowanej między Deirą a Bur Dubajem. Wieża zegarowa w Dubaju została zbudowana w 1965 roku, a jej projektantami byli Otto Bullard i Ziki Homsi, partnerzy z Architecture Design Construction Office.

Wieża zegarowa została wzniesiona jako symbol Dubaju i zlokalizowana w Deira, ponieważ przed wybudowaniem drogi Dubaj - Abu Dhabi zbiegały się tu główne trasy prowadzące do Dubaju.

Do wieży zegarowej Deira można dojechać metrem w Dubaju. Najbliższa stacja metra to Al-Rigga na linii czerwonej. Obszar wokół wieży zegarowej Deira jest bardzo ważny ze względów komercyjnych, znajdują się tu biura głównych międzynarodowych linii lotniczych działających w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Gazeta The Telegraph umieściła Dubai Clock Tower na liście 17 najpiękniejszych wież zegarowych na świecie.^[31]

At the Top to zewnętrzny taras widokowy na Burj Khalifa. Został otwarty 5 stycznia 2010 roku na 124. piętrze. W momencie otwarcia, mierzący 452 m, był najwyższym zewnętrznym tarasem widokowym na świecie.

Chociaż w grudniu 2011 roku został on prześcignięty przez Cloud Top 488 na Canton Tower w Guangzhou na wysokości 488 m (1 601 stóp), Burj Khalifa otworzył 148. piętro na poziomie SKY na wysokości 555 m (1 821 stóp), co ponownie dało mu pozycję najwyższego tarasu widokowego na świecie 15 października 2014 roku, aż do otwarcia Wieży Szanghajskiej w czerwcu 2016 roku z tarasem widokowym na wysokości 561 metrów. Na tarasie widokowym na 124. piętrze znajduje się również elektroniczny teleskop, urządzenie rzeczywistości rozszerzonej opracowane przez firmę Gsmprjct° z Montrealu, które umożliwia zwiedzającym oglądanie otaczającego krajobrazu w czasie rzeczywistym oraz przeglądanie wcześniej zapisanych zdjęć, np. wykonanych o różnych porach dnia lub w różnych warunkach pogodowych. Aby ograniczyć codzienny pośpiech zwiedzających, zarząd umożliwia zwiedzającym zakup biletów z wyprzedzeniem na określoną datę i godzinę, z 75% zniżką w stosunku do biletów kupowanych na miejscu.

W dniu 8 lutego 2010 r. taras widokowy został zamknięty dla zwiedzających na dwa miesiące po tym, jak w wyniku problemów z zasilaniem winda utknęła między piętrami, więżąc grupę turystów na 45 minut.

Gdy jest odpływ, a widoczność jest duża, ludzie mogą zobaczyć brzegi Iranu ze szczytu wieżowca.^[32]